Διευθέτηση από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τόκων υπερημερίας σε ορισμένες περιπτώσεις δανειοληπτών

Με την υπ' αριθμ. 42/2018 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους παρέχει απάντησε σε ερώτημα του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων σχετικά με τη Διευθέτηση από το Τ.Π.& Δανείων τόκων υπερημερίας στις περιπτώσεις δανειοληπτών των οποίων περιορίστηκαν, δυνάμει του άρθρου 39 του ν. 3259/2004, οι ληξιπρόθεσμες, κατά την έναρξη ισχύος του άρθρου αυτού, οφειλές, αλλά δεν τηρήθηκε η ρύθμιση εξόφλησης.

Ειδικότερα, το ερώτημα αφορούσε στο εάν το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, στις περιπτώσεις δανειοληπτών των οποίων περιορίστηκαν, δυνάμει του άρθρου 39 του ν. 3259/2004, οι ληξιπρόθεσμες, κατά την έναρξη ισχύος του άρθρου αυτού, οφειλές, αλλά δεν τηρήθηκε η ρύθμιση εξόφλησης, υποχρεούται να εφαρμόζει το εν λόγω άρθρο με τα σημερινά δεδομένα. Και, σε καταφατική περίπτωση, αν η ενέργεια αυτή πρέπει να γίνεται αυτεπάγγελτα ή μετά από αίτηση του δανειολήπτη, καθώς και αν απαιτείται έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου.

Επί του ερωτήματος αυτού, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απάντησε ομόφωνα το εξής:

Για τις περιπτώσεις των ήδη, κατά την έναρξη ισχύος του άρθρου 39 του ν. 3259/2004, ληξιπρόθεσμων οφειλών, τα πιστωτικά ιδρύματα όφειλαν να προχωρήσουν σε αναπροσαρμογή του ύψους των απαιτήσεών τους, με την έναρξη ισχύος του νόμου (4-8-2004) και, επομένως, μία φορά επαναπροσδιορίστηκαν οι οφειλές αυτές και δεν μπορούν να προσδιοριστούν εκ νέου, εάν δε ο οφειλέτης δεν τήρησε τη ρύθμιση εξόφλησης, νομίμως βαρύνονται οι οφειλές με τόκους υπερημερίας.

Ειδικώς δε για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, παρέχεται η δυνατότητα στο Διοικητικό Συμβούλιο αυτού, δυνάμει της διατάξεως της παρ. 6 του άρθρου 25 του ν. 3867/2010, με απόφασή του, μετά από αίτηση του υποχρέου, να διευθετήσει τους τόκους υπερημερίας των περιπτώσεων αυτών.

Δείτε αναλυτικά τη γνωμοδότηση 42/2018 εδώ.