logo-print

Παραβίαση δικαιώματος κατηγορουμένου να λάβει το λόγο τελευταίος - Απόλυτη ακυρότητα (ΑΠ Ποιν. 224/2018)

Δικαιώματα κατηγορούμενου: Παραβίαση της σειράς με την οποία δίνεται ο λόγος μετά την αποδεικτική διαδικασία (άρθρο 369 παρ.1 ΚΠΔ)

11/10/2018

31/10/2018

Η υποστήριξή της κατηγορίας υπό το πρίσμα του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΟΥΔΕΛΗ

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ / ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο ρατσιστικός λόγος μίσους ως μορφή του ρατσιστικού εγκλήματος

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΉΜΕΣ / ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΥΣΚΑΛΗΣ

Με την υπ' αριθμ. 224/2018 απόφασή του ο Άρειος Πάγος (Τμήμα Ε' Ποινικό) έκανε δεκτή αίτηση αναίρεσης λόγω απόλυτης ακυρότητας, αφενός διότι δεν δόθηκε στον κατηγορούμενο ή τον συνήγορό του τελευταία ο λόγος επί της ενοχής, αφετέρου διότι δεν του δόθηκε καθόλου ο λόγος επί της ποινής.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση, κατά τη διάταξη του άρθρου 369 παρ. 1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, "όταν τελειώσει η αποδεικτική διαδικασία, εκείνος που διευθύνει τη συζήτηση δίνει το λόγο στον εισαγγελέα ή τους εισαγγελείς (αρ.32 παρ. 2) έπειτα στον πολιτικώς ενάγοντα, ο οποίος πρέπει να αναπτύξει συγχρόνως και το θέμα που αφορά τις απαιτήσεις του, δε μπορεί όμως να επεκταθεί στο θέμα της ποινής που πρέπει να επιβληθεί, ύστερα στον αστικώς υπεύθυνο και τέλος δίνει το λόγο στον κατηγορούμενο", ενώ, κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου "ο κατηγορούμενος ή ο συνήγορός του έχει πάντοτε το δικαίωμα να μιλήσει τελευταίος".

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι είναι υποχρεωτικό να δοθεί ο λόγος από εκείνον που διευθύνει τη συζήτηση στον εισαγγελέα και στους διαδίκους, σύμφωνα με την παραπάνω κανονισμένη σειρά στο δε κατηγορούμενο ή στο συνήγορό του, στο τέλος και αν τούτο δεν ζητηθεί.

Η παράβαση της διάταξης αυτής, επιφέρει απόλυτη ακυρότητα, κατά το άρθρο 171 παρ. 1 εδ. δ' του ΚΠΔ, γιατί αφορά στην υπεράσπιση του κατηγορουμένου και στην άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχονται σε αυτόν και ρητά θεσπίζονται από το νόμο, για την οποία (παράβαση) ιδρύεται λόγος αναίρεσης της απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠΔ.

Στην υπό εξέταση περίπτωση, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι μετά το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας, η Προεδρεύουσα Πλημμελειοδίκης έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, προκειμένου να προτείνει επί της ενοχής ή μη του κατηγορουμένου, μετά την πρόταση αυτής στο συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορουμένου και τελευταία στο συνήγορο του πολιτικώς ενάγοντα, παραβιάζοντας έτσι την κανονισμένη, σύμφωνα με το άρθρο 369 παρ.1 ΚΠΔ, σειρά και δη το δικαίωμα του κατηγορουμένου να λάβει το λόγο τελευταίος.

Ομοίως μετά την απαγγελία της περί ενοχής απόφασης, η Προεδρεύουσα Πλημμελειοδίκης παρέλειψε να δώσει το λόγο στο συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορουμένου, ώστε να τοποθετηθεί επί της ποινής που είχε προτείνει η Εισαγγελέας, επελθούσης ως εκ τούτου ακυρότητας της διαδικασίας λόγω παραβίασης των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου.

Η απόφαση είναι διαθέσιμη στο areiospagos.gr

 

Πολιτική Δικονομία ΙΙΙ - Β έκδοση

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΑΣ

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΕΝΔΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΠΕΣ

Ο δικαστικός έλεγχος της δράσης των ανεξάρτητων αρχών

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ