1. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται στα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης που συνδέονται με σχέση εργασίας, τα οποία παρέχουν συμπληρωματικές συνταξιοδοτικές παροχές για τους εργαζόμενους, και στους εργαζόμενους-μέλη των συστημάτων οι οποίοι, λόγω λήξης της σχέσης εργασίας μετακινούνται σε άλλα κράτη-μέλη, καθώς και στους εργαζόμενους-μέλη που αλλάζουν απασχόληση εντός της ελληνικής επικράτειας.
2. Οι διατάξεις του παρόντος δεν εφαρμόζονται στα ακόλουθα συστήματα:
α) συστήματα που καλύπτονται από τον Κανονισμό
(ΕΚ) αριθ. 883/2004,
β) συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, τα οποία έχουν παύσει να δέχονται νέα ενεργά μέλη κατά την 20ή Μαΐου 2014 και τα οποία παραμένουν κλειστά σε νέα μέλη,
γ) στα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, τα οποία υπόκεινται σε μέτρα που συνεπάγονται την παρέμβαση αρμόδιων κατά περίπτωση εποπτικών ή δικαστικών αρχών και τα οποία στόχο έχουν να διαφυλάξουν ή να αποκαταστήσουν την οικονομική τους κατάσταση, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών εκκαθάρισης. Η εξαίρεση αυτή δεν παρατείνεται πέραν του τέλους της παρέμβασης,
δ) συστήματα εγγυήσεων σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας,
ε) σε κατ’ αποκοπή πληρωμή του εργοδότη προς τον εργαζόμενο κατά το πέρας της εργασιακής σχέσης του, η οποία είναι άσχετη προς τη σύνταξη.
3. Οι διατάξεις του παρόντος δεν εφαρμόζονται στις παροχές αναπηρίας και/ή επιζώντων που συνδέονται με τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, εξαιρουμένων των διατάξεων των άρθρων 5 και 6 που αφορούν τις παροχές επιζώντων.
4. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται για τις περιόδους απασχόλησης των εργαζομένων που πραγματοποιούνται μετά την 21η Μαΐου 2018.
