Αναφορά - αίτηση για το άρθρο 336 του νέου Ποινικού Κώδικα περί βιασμού

ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ

ΑΝΑΦΟΡΑ- ΑΙΤΗΣΗ

1. Του Νικολάου Αθ. Διαλυνά (ΑΜΔΣΘ 1529), δικηγόρου και κάτοικου Θεσσαλονίκης, οδός 26ης Οκτωβρίου αρ. 26, Τ.Κ. 54627, τηλ: 2310 526 845, 2310 526 415, φαξ: 2310 532 573, e-mail: nikolaosdialinas@gmail.com.

2. Της Αρτέμιδος Νικ. Διαλυνά (ΑΜΔΣΘ 11319), δικηγόρου και κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός δικηγόρου και κάτοικου Θεσσαλονίκης, οδός 26ης Οκτωβρίου αρ. 26, Τ.Κ. 54627, τηλ: 2310 526 845, 2310 526 415, φαξ: 2310 532 573, e-mail: artemis.dialyna@gmail.com

3. Του Αθανασίου-Κωνσταντίνου Νικ. Διαλυνά (ΑΜΔΣΘ 12326), δικηγόρου και κάτοικου Θεσσαλονίκης, οδός 26ης Οκτωβρίου αρ. 26, Τ.Κ. 54627, τηλ: 2310 526 845, 2310 526 415, φαξ: 2310 532 573, e-mail: nassosdialynas@gmail.com.

4. Της Μαρίας Δ. Φυντανή (ΑΜΔΣΘ 9152), δικηγόρου και κατοίκου Θεσσαλονίκης, Αν. Ρωμυλίας αρ. 67, τ.κ. 54454, τηλ. 6942502832, e-mail: maria.fyntani@hotmail.com

Θεσσαλονίκη, 21.10.2019

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ

Αξιότιμε κ. Εισαγγελεύ

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Την 13η Δεκεμβρίου 2011 ψηφίστηκε η υπ’ αριθ. 2011/93/ΕΕ οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας και την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2004/68/ΔΕΥ του Συμβουλίου. Η εν λόγω οδηγία περιλαμβάνει ειδικά και αυστηρά μέτρα για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών στο διαδίκτυο. Η Ελλάδα αν και όφειλε να εναρμονίσει του εγχώριους κανόνες του ποινικού της δικαίου σχετικά με τα προαναφερθέντα αδικήματα με την ανωτέρω οδηγία έπραξε το ακριβώς αντίθετο!

Συγκεκριμένα, μέχρι πριν την ψήφιση του καινούργιου Ποινικού Κώδικα την 06.06.2019 ίσχυε ο Ποινικός Κώδικας του 1951, στον οποίο όμως είχαν λάβει χώρα πλείστες συμπληρώσεις, διορθώσεις καταργήσεις ή ανανεώσεις. Εν προκειμένω, σχετικά με τα άρθρα του προγενέστερου Ποινικού Κώδικα του 1951 τα οποία αφορούσαν στο δέκατο ένατο (19ο) κεφάλαιο αυτού, ήτοι στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και στα εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, εφαρμοζόταν ο νομικός όρος της «ασελγούς πράξης».

Ως ασελγής δε πράξη σύμφωνα με τη νομολογία οριζόταν «…όχι μόνο η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του ανηλίκου, ο εναγκαλισμός και ο ασπασμός στο πρόσωπο και το σώμα του παιδιού, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού κι αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. (υπ’ αριθ. 3/2018 Ολ.ΑΠ)». Ομοίως ενδεικτικά η υπ’ αριθ. 1644/2017 Συμβ.Πλημ.Αθ. η οποία αναφέρει ότι «ως ασελγής πράξη νοείται κάθε πράξη που ανάγεται στη γενετήσια σφαίρα, που αντικειμενικώς προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, όπως η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων και άλλων απόκρυφων μερών του σώματος του παιδιού, προστριβή του πέους του δράστη στο σώμα του ανηλίκου, ο εναγκαλισμός και η καταφίληση στο πρόσωπο και το στόμα του ανηλίκου και υποκειμενικώς κατευθύνεται στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας. ».

Ως γίνεται αντιληπτό ο όρος της «ασελγούς πράξης» περιλάμβανε όλες τις περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης των ανηλίκων πλην των ασελγών χειρονομιών, οι οποίες ρυθμίζονταν αυτοτελώς στο εν λόγω κεφάλαιο.

Εντούτοις, με την ψήφιση του καινούργιου Ποινικού Κώδικα της 06.06.2019 αντικαταστάθηκε στο δέκατο ένατο κεφάλαιό του ο νομικός όρος της «ασελγούς πράξης» με τον νέο όρο της «γενετήσιας πράξης».

Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση του ν. 4619/2019 και δη με το δέκατο ένατο κεφάλαιο (19ο) με τίτλο «Εγκλήµατα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήµατα οικονοµικής εκµετάλλευσης της γενετήσιας ζωής» τίθεται ο ορισμός της «γενετήσιας πράξης» αναφέροντας επί λέξει τα εξής: «Ο όρος «γενετήσια πράξη» έχει την έννοια που προσδιορίζει η νοµολογία και η επιστήµη. Πρόκειται για τη συνουσία και άλλες πράξεις µε την ίδια βαρύτητα, από πλευράς προσβολής του εννόµου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας, όπως είναι η «παρά φύσιν» συνεύρεση, ο ετεροαυνανισµός ή πεολειξία και η αιδιολειξία ή η χρήση υποκατάστατων µέσων. Ως χειρονοµίες «γενετήσιου χαρακτήρα» νοούνται πράξεις ήσσονος βαρύτητας, οι οποίες όµως προσβάλλουν την γενετήσια αξιοπρέπεια, όπως χειρονοµίες ή θωπείες ή ψαύσεις του σώµατος, που δεν εξικνούνται σε γενετήσια πράξη. Τέλος πράξη γενετήσιου χαρακτήρα είναι συµπεριφορές ή χειρονοµίες, οι οποίες κατά την κοινή αντίληψη υπαινίσσονται ή καταδεικνύουν ή παρωθούν σε γενετήσιες πράξεις.»

Ανακύπτει λοιπόν το εξής πρόβλημα: Στο νέο πια άρθρο 336 ΠΚ, που αφορά το αδίκημα του βιασμού, στην παρ. 2 αυτού αναφέρεται ο ορισμός της «γενετήσιας πράξης» σύμφωνα με τον οποίο «γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και η ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις». Η ίσης βαρύτητας πράξεις είναι, όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση, η παρά φύσιν συνεύρεση, ο ετεροαυνανισμός, η πεολειξία, η αιδιολειξία ή η χρήση υποκαταστάτων μέσων. Πρέπει, δηλαδή να υφίσταται συνουσία ή προσομοίωση αυτής.

Περαιτέρω, στο νέο άρθρο 339 ΠΚ λαμβάνει χώρα αντικατάσταση της «ασελγούς πράξης» με τον καινούργιο όρο της «γενετήσιας πράξης», ο οποίος είναι πιο περιοριστικός από τον προγενέστερο, αποκλείοντας a priori περιπτώσεις όπως η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του θύματος, επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη σε οποιοδήποτε άλλο σημείου του σώματος του θύματος και τον ασπασμό στο πρόσωπο ή το σώμα του θύματος.

Οι προαναφερθείσες δε περιπτώσεις δεν δύνανται να υπαχθούν ούτε στην παρ. 2 του άρθρου 342 ΠΚ, καθώς η εν λόγω παράγραφος κάνει λόγο για «γενετήσιες χειρονομίες», οι οποίες είναι σαφέστατα υποδεέστερες των ως άνω αναφερομένων πράξεων, διότι αφορούν τα χαϊδέματα, τις ψαύσεις ή τις θωπείες του δράστη στο σώμα του ανήλικου θύματος. Επιπροσθέτως, ακόμη κι αν υπάγονταν στην παρ. 2 του άρθ. 342 θα λάμβαναν το χαρακτήρα του πλημμελήματος, μια απαξίωση ιδιαιτέρως επιεική για το βαθμό και τη σοβαρότητα βλάβης του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας του ανηλίκου και δη της ελεύθερης ανάπτυξης της ψυχοβιολογικής του προσωπικότητας!

Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που κάποιος ήθελε να προβεί σε προστριβή των γεννητικών του οργάνων είτε στα γεννητικά όργανα του ανηλίκου είτε σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του ή τον/την καταφιλούσε στο πρόσωπο ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος του ανηλίκου ή δεν το καταφιλούσε μόνο αλλά προέβαινε σε φιλιά που δεν χαρακτηρίζονται, όμως, πεολειξία ή αιδιολειξία, ΘΑ ΕΜΕΝΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ, καθώς η εν λόγω περιπτώσεις ΔΕΝ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΧΘΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ!!!

ΔΗΛΑΔΗ:

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΗΛΙΚΟΣ ΤΡΙΨΕΙ ΤΟ ΠΕΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΚΤΟ ΕΝΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ;

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΗΛΙΚΟΣ ΤΡΙΨΕΙ ΤΟ ΠΕΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΕΝΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ;

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΡΙΨΕΙ ΤΟ ΠΕΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΕΝΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ;

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΚΤΟ ΕΝΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ;

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΕΝΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ;

Και αναρωτιόμαστε:

Θα μπορούσε να είναι αυτός ο σκοπός του νομοθέτη όταν όλοι οι κανόνες δικαίου στην Ελλάδα από τότε που υπάρχει σαν κράτος δικαίου διακατέχονται, ψηφίζονται και εφαρμόζονται με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου και την προστασία της ανηλικότητας;

Σε καμία περίπτωση.

Μετά ταύτα

ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ

1. Την αντικατάσταση του όρου «ίσης βαρύτητας» με τον όρο «ανάλογης βαρύτητας» στην παρ. 2 του άρθ. 336 του νέου ΠΚ, προκειμένου να συμπεριληφθούν και όσες περιπτώσεις δεν αποτελούν υποκατάστατα της συνουσίας αλλά ούτε χειρονομίες σεξουαλικού περιεχομένου.

2. Την υπαγωγή των περιπτώσεων της επαφής των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του θύματος, της επαφής των γεννητικών οργάνων του θύματος σε οποιοδήποτε άλλο σημείου του σώματος του θύματος και τον ασπασμό στο πρόσωπο ή το σώμα του θύματος και όσων άλλων έχουν ανάλογη βαρύτητα και σοβαρότητα με αυτές στον ορισμός της «γενετήσιας πράξης».

Μετά Τιμής,

Οι Αναφέροντες- Αιτούντες