logo-print

Προσωπικά δεδομένα: Καταγραφή κλήσης και αποκλεισμός αποδεικτικών στοιχείων

22/06/2020

22/06/2020

Το εν λόγω θέμα εξετάστηκε σχετικά προσφάτως και κρίθηκε με διάταγμα του «Δικαστηρίου των Δικαστών» στην υπόθεση Cutajar κατά Caruana, στη Μάλτα (14 Φεβρουαρίου 2019).

Ένας από τους θιγόμενους διαδίκους υπέβαλε αίτηση στο δικαστήριο και ζήτησε τον αποκλεισμό εκ των αποδεικτικών στοιχείων μιας εγγραφής τηλεφωνικής κλήσης, η οποία καταγράφηκε χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή του.

Στην αίτησή του, ο εναγόμενος ισχυρίστηκε ότι

α) η καταχώριση παραβιάζει το ΓΚΠΔ και τα δικαιώματά του στην ιδιωτική ζωή και ότι

β) το δικαστήριο δεν πρέπει να ανεχθεί ή να επιβάλει κυρώσεις σε μια τέτοια συμπεριφορά, επιτρέποντας παρανόμως ληφθέντα αποδεικτικά στοιχεία.

Το Πρωτοδικείο δέχθηκε το γεγονός ότι η καταγραφή φωνητικού τηλεφωνητή αποτελούσε «επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» στα πλαίσια της νομοθεσίας περί προστασίας των δεδομένων της Μάλτας και της ΕΕ, αλλά έκρινε ότι δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά του να αποφασίζει περί της νομιμότητας ή μη αυτής της επεξεργασίας, δεδομένου ότι η αρμοδιότητα αυτή είχε ανατεθεί στην Επιτροπή Πληροφόρησης και Προστασίας Δεδομένων (IDPC), η οποία δεν είχε λάβει απόφαση επί του θέματος1.

Στο δευτεροβάθμιο, όμως, δικαστήριο, η βασική εκτίμηση δεν ήταν ο τρόπος με τον οποίο αποκτήθηκαν τα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά το εάν τα αποδεικτικά στοιχεία είχαν σημασία για το ζήτημα υπό αμφισβήτηση και αν ο αντισυμβαλλόμενος είχε τη δυνατότητα να εξετάσει τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με το δικονομικό δίκαιο2.

Με βάση αυτές τις σκέψεις, το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για την κατάργηση αυτών των στοιχείων. Επιπροσθέτως, ανέφερε τη νομολογία της ΕΣΔΑ, σύμφωνα με την οποία το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δε θεσπίζει κανόνες σχετικά με το παραδεκτό αποδεικτικών στοιχείων και ως εκ τούτου οι «κανόνες αποκλεισμού» εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των εθνικών δικαστηρίων.

Εκτός αυτού, αναφορά έγινε και σε μια απόφαση του ποινικού δικαστηρίου με την επωνυμία Republika ta 'Malta/Meinrad Calleja3 όπου, με παρόμοιο αίτημα, το δικαστήριο είχε διαπιστώσει ότι ο «κανόνας αποκλεισμού» του αμερικανικού δικαίου ήταν αλλοδαπός στο δίκαιο της Μάλτας και δεν είχε αναπτυχθεί στο δικαιικό καθεστώς της Μάλτας.

Γεωργία Χιόνη

Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας. Κάτοχος δύο μεταπτυχιακών (Γερμανία) και ενός διδακτορικού τίτλου (Ιταλία). Εξειδίκευση σε θέματα εμπράγματου δικαίου, διανοητικής ιδιοκτησίας, ανταγωνισμού, προστασίας καταναλωτή.  Διετέλεσε ΕΕΠ σε...

Ερμηνεία κατ΄ άρθρo του ΚΝ 489/1976 περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης"

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ

Περιουσιακά Εγκλήματα απλό

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ / ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΑΔΑΜ ΠΑΠΑΔΑΜΑΚΗΣ