Ευχετήρια ηλεκτρονικά μηνύματα από πολιτικούς: Εκδήλωση κοινωνικής αβρότητας ή πολιτική επικοινωνία;

​Δημοσιεύθηκε η απόφαση 16/2021 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, η οποία αφορά σε καταγγελία για αποστολή αζήτητης πολιτικής επικοινωνίας.

Η υπόθεση που ήχθη ενώπιον της Αρχής παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς η καταγγελθείσα πολιτική επικοινωνία δεν αφορά, ως συνήθως, σε προεκλογικό μήνυμα, αλλά σε ευχετήριο μήνυμα για την εορτή του Πάσχα.

Ο παραλήπτης του ευχετηρίου μηνύματος διαμαρτυρήθηκε προς την Αρχή για το γεγονός της αποστολής αυτού χωρίς τη συγκατάθεσή του, αναφέροντας μάλιστα ότι και στο παρελθόν είχε λάβει και άλλα αντίστοιχα μηνύματα από την καταγγελλόμενη.

Η καταγγελλόμενη, καλούμενη αρχικώς να υποβάλει τις απόψεις της, εν συνεχεία δε να παραστεί σε ακρόαση μέσω τηλεδιάσκεψης, προέβαλε σειρά ισχυρισμών που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, στον τρόπο, δια του οποίου απέκτησε τα στοιχεία επικοινωνίας του καταγγέλλοντος ή στη μη εναντίωση αυτού κατά την έναρξη εφαρμογής του ΓΚΠΔ.

Σημαντικότερος όμως εκ των ισχυρισμών που προβλήθηκαν υπήρξε εκείνος, δια του οποίου αμφισβητήθηκε ο χαρακτήρας ενός ηλεκτρονικού μηνύματος με ευχές, ως πολιτικής επικοινωνίας. Όπως ειδικότερα ισχυρίστηκε η καταγγελλόμενη:

«Σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, διατήρησε μια κοινωνική συνήθεια του παρελθόντος (την οποία είχε ξεκινήσει προ της ηλεκτρονικής εποχής) της ταχυδρόμησης … ευχετήριων καρτών, τις οποίες αποστέλλει στους συμπολίτες της με τις ευχές της για το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος, υπογράφοντας μάλιστα με το όνομά της και χωρίς αναφορά σε ιδιότητα (… ή άλλη), με την διαφορά ότι πλέον οι κάρτες είναι ηλεκτρονικές. Μεταξύ αυτών απέστειλε την «επίμαχη» ευχετήρια κάρτα για το Πάσχα … και στον καταγγέλλοντα, του οποίου τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, κατείχε νόμιμα ήδη από του έτους …. Γενικότερα, η αποστολή ευχετήριων καρτών για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα συνιστά μια σαφή εκδήλωση κοινωνικής αβρότητας και ευπρέπειας που δεν συνιστά καν επικοινωνία με την έννοια του ΓΚΠΔ, πολύ δε λιγότερο πολιτική». (οι επισημάνσεις από τον συντάκτη του παρόντος).

Η Αρχή, συνεδριάζοντας σε σύνθεση Τμήματος, φάνηκε να προβληματίζεται από τον ισχυρισμό αυτό, σε σχέση πάντοτε με το πραγματικό της υπό εξέταση υπόθεσης. Κρίσιμο στοιχείο του πραγματικού αυτού είναι και το ότι, όπως φαίνεται από την εκτεταμένα ανωνυμοποιημένη απόφαση, η καταγγελλόμενη, μολονότι έχει «μακρά δημόσια παρουσία και πολιτική διαδρομή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της πόλης της», δεν ασκεί επί του παρόντος αυτοδιοικητικά καθήκοντα.

Κατά ταύτα, εκείνο το οποίο εκλήθη να ερμηνεύσει η Αρχή είναι εάν η αποστολή ενός ευχετηρίου μηνύματος, υπό αυτά τα χαρακτηριστικά, αποτελεί έμμεση πολιτική επικοινωνία, υπό τον ορισμό του άρθρου 1 της Οδηγίας 1/2010, που αναφέρει ότι «Πολιτική επικοινωνία, κατά την έννοια της παρούσας Οδηγίας, είναι εκείνη που πραγματοποιείται για την προώθηση πολιτικών ιδεών, προγραμμάτων δράσης ή άλλων δραστηριοτήτων από τα πρόσωπα της παρ. 1 με σκοπό την υποστήριξή τους και τη διαμόρφωση πολιτικής συμπεριφοράς. Η μορφή της προώθησης δύναται να ποικίλει, όπως, μεταξύ άλλων, με την άμεση παρουσίαση των πολιτικών ιδεών ή τη συμπερίληψή τους σε ενημερωτικό δελτίο, την πρόσκληση ανάγνωσής τους σε ιστοσελίδα ή την πρόσκληση».

Υπό αυτά τα δεδομένα, το Τμήμα της Αρχής αποφάσισε ότι «η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια λόγω σπουδαιότητας προκειμένου να αποφασισθεί εάν επικοινωνία με περιεχόμενο ηλεκτρονικού μηνύματος, συναφές με το επίμαχο που δεν αφορά τουλάχιστον ευθέως και άμεσα την πολιτική επικοινωνία, εμπίπτει στην συναφή νομοθεσία για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων για λόγους πολιτικής επικοινωνίας.»

Η απόφαση 16/2021 είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα της Αρχής.