Κυρώνεται η Σύμβαση της Χάγης για τη διεθνή προστασία των ενηλίκων

Κατατέθηκε στη Βουλή το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κύρωση της Σύμβασης της Χάγης της 13ης Ιανουαρίου 2000 για τη διεθνή προστασία των ενηλίκων».

Η  Σύμβαση της 13ης Ιανουαρίου του 2000 για τη διεθνή προστασία των ενηλίκων έχει προσυπογραφεί από την Ελλάδα και υπολείπεται η κύρωσή της, ώστε να μπορέσει να τεθεί σε ισχύ και στη χώρα μας. Ακολουθεί τη γενική δομή της Σύμβασης της 19ης Οκτωβρίου 1996 για την προστασία των παιδιών (η οποία έχει ήδη κυρωθεί από την Ελλάδα με το Ν. 4020/2011 ΦΕΚ 217/Α/30-9-2011). Aφορά ενηλίκους οι οποίοι, λόγω αλλοίωσης ή ανεπάρκειας των προσωπικών τους ικανοτήτων, δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν οι ίδιοι τις υποθέσεις τους, περιουσιακού ή προσωπικού χαρακτήρα και χρήζουν, για τον λόγο αυτόν, προστασίας. Η εν λόγω Σύμβαση εφαρμόζεται ειδικότερα σε περιπτώσεις, στις οποίες ευάλωτοι, υπό την παραπάνω έννοια, ενήλικες βρίσκονται σε Κράτος άλλο από αυτό της ιθαγένειάς τους

Με τη Σύμβαση αυτή, η οποία διαρθρώνεται σε επτά κεφάλαια ορίζονται οι προϋποθέσεις εφαρμογής της, η διεθνής δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, το καθεστώς  αναγνώρισης και εκτέλεσης αποφάσεων, η θεμελίωση της συνεργασίας  μεταξύ των αρχών των συμβαλλομένων Κρατών, ενώ στα δύο τελευταία κεφάλαια της Σύμβασης περιλαμβάνονται γενικές και τελικές διατάξεις. Ως προς τα θέματα αυτά η Σύμβαση του 2000 καθιερώνει ομοιόμορφους κανόνες, που εφαρμόζονται στα συμβαλλόμενα Κράτη.

Συγκεκριμένα, οι επιδιωκόμενοι στόχοι είναι οι εξής:

• Η αποτελεσματική προστασία των ευάλωτων ενηλίκων σε διεθνείς καταστάσεις.
• Η διασφάλιση των προσωπικών και περιουσιακών συμφερόντων του ενηλίκου και ο σεβασμός της αξιοπρέπειας και της αυτονομίας του, με την καθιέρωση ενός ασφαλούς νομικού πλαισίου.
• Η διευκόλυνση της παροχής δικαστικής προστασίας και εκπροσώπησης των ευάλωτων ενηλίκων.
• Η ενίσχυση της πληθυσμιακής κινητικότητας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κρατών (στο πλαίσιο και της εκπεφρασμένης ανάγκης σε επίπεδο Ε.Ε. για ενίσχυση της προστασίας των ευάλωτων ενηλίκων)
• Η αποφυγή συγκρούσεων μεταξύ των νομικών συστημάτων των κρατών που υπέγραψαν τη Σύμβαση, σε ζητήματα σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και την εκτέλεση των μέτρων προστασίας των ενηλίκων.
• Η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας ως προς την προστασία των ευάλωτων ενηλίκων.