Η ώρα της κατάργησης ( ; ) του τέλους επιτηδεύματος

Με την υπ’ αριθμ. ΠΝ 16/2022 Πράξη της Επιτροπής αρ. 1 παρ. 1 του ν. 3900/10 θα εισαχθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), προκειμένου να συζητηθεί με την διαδικασία της πρότυπης δίκης, η εκκρεμής ενώπιον του Διοικ. Πρωτ. Αθηνών προσφυγή του δικηγόρου Αθηνών Γεωργίου Πουλή με την οποία ζητείται, κατ' ουσίαν, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος λόγω εκλείψεως των λόγων δημοσίου συμφέροντος για τους οποίους επιβλήθηκε το 2011.

Με την εν λόγω προσφυγή, που συνυπογράφεται από τον Βασίλη Τσιγαρίδα, δικηγόρο Θες/κης και Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ, προβάλλεται ότι η διατήρηση του τέλους επιτηδεύματος κατ’ άρ. 31 του ν. 3986/2011 στους ελεύθερους επαγγελματίες για το φορολογικό έτος 2020 είναι αντισυνταγματική (πλήττοντας προφανώς υπέρμετρα και δυσανάλογα τους νεότερους και πιο αδύναμους), καθώς παραβιάζει την αρχή της φορολογικής ισότητας που απορρέει από το άρθρο 4 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος, ενώ αντίκειται και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.

Με βάση τα ανωτέρω, η αρμόδια επιτροπή δέχθηκε ότι, πράγματι, με την εν λόγω προσφυγή τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που αφορά όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, κρίνοντας ότι το ΣτΕ πρέπει -μέσω της διαδικασίας της πρότυπης δίκης- να (επανα)τοποθετηθεί επί του ζητήματος, εάν εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες το τέλος επιτηδεύματος κρίθηκε συνταγματικό με την ΣτΕ Ολ. 2527/2013 και ειδικότερα, εάν εξακολουθούν να συντρέχουν οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, τους οποίους εξυπηρετούσε το τέλος επιτηδεύματος κατά το χρόνο της αρχικής θεσπίσεώς του.

Η ανωτέρω πρότυπη δίκη για την συνταγματικότητα της διατήρησης του τέλους επιτηδεύματος αποτελεί “συνέχεια” της υπ’ αριθμ. ΣτΕ 89/2019 που εκδόθηκε -και πάλι στο πλαίσιο της διαδικασίας της πρότυπης δίκης- επί προσφυγής του ιδίου ως άνω δικηγόρου.

Με την απόφαση αυτή (ΣτΕ 89/2019), με την οποία είχε ερμηνευθεί ορθά η διάταξη του αρ. 31 ν. 3986/2011 περί απαλλαγής από το τέλος επιτηδεύματος, κατά την πρώτη 5ετία των εργασιών τους, νέων επιτηδευματιών σε περιπτώσεις αλλαγής του επαγγέλματος τους, είχε κριθεί ότι το αίτημα (της επίδικης προσφυγής) για κατάργηση της διατήρησης του τέλους επιτηδεύματος λόγω της αντισυνταγματικότητάς του είχε προβληθεί “προώρως” και ως τέτοιο απορρίφθηκε.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η επικείμενη πρότυπη δίκη, που αναμένεται εντός των επομένων μηνών (πιθανότατα και πριν τα Χριστούγεννα του τρέχοντος έτους), είναι σημαντικότατη αφού αφορά το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρήσεων της χώρας.

Και τούτο, διότι με την δίκη αυτή το ΣτΕ καλείται να «επισκεφθεί» την σχετική του νομολογία (ΣτΕ Ολ. 2527/2013) και είτε να την διατηρήσει αυτούσια είτε να την αναθεωρήσει –εφόσον κρίνει ότι οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί όπως ισχυρίζεται ο προσφεύγων δικηγόρος- καταργώντας το τέλος επιτηδεύματος, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που ο εν λόγω φόρος χαρακτηρίζεται και αξιολογείται αρνητικά σε κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο (βλ. π.χ. την Έκθεση Αξιολόγησης Προγράμματος Σταθερότητας της Επιτροπής που τον χαρακτηρίζει ως "φραγμό στην ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα" ζητώντας έμμεσα την κατάργησή του).