Αναστολή εκτέλεσης επιταγής προς πληρωμή και κατασχετηρίου εις χείρας τρίτων (ΜΠΑ 3194/2023)

Δεκτή έγινε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αίτηση αναστολής εκτέλεσης κατά επιταγής προς πληρωμή και κατασχετηρίου εις χείρας τρίτων κατ’ άρθρο 938 ΚΠολΔ (ΜΠΑ 3194/2023)

Το δικαστήριο έκρινε ότι από τα συγκοινοποιηθέντα με την επιταγή προς πληρωμή έγγραφα, ιδίως δε από τα αποσπάσματα εξαχθέντα εκ του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών, δεν ταυτοποιούνται, κατά παράβαση του άρθρου 925 ΚΠολΔ, τα στοιχεία της εκχωρούμενης απαίτησης, εφόσον σε αυτά αναγράφεται μόνο το όνομα της πιστούχου πρωτοφειλέτριας εταιρείας, ενώ δεν αναγράφεται ούτε το ποσό της οφειλής, ούτε το μεταβιβασθέν ποσό. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται ότι μεταξύ των εκχωρηθεισών απαιτήσεων συμπεριλαμβάνεται και η επίδικη.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, από το συνδυασμό των άρθρων 919 και 925 ΚΠολΔ, σε περίπτωση διαδοχής στη διαδικασία εκκρεμούς αναγκαστικής εκτέλεσης, καθιερώνεται υποχρέωση κοινοποίησης στον οφειλέτη ή στον καθ' ου επιταγής και των εγγράφων που αποδεικνύουν τη διαδοχή (ειδική ή καθολική) του επισπεύδοντος. Η επιταγή αυτή δεν συνιστά την πρώτη πράξη της προδικασίας νέας αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά περιέχει την επίσημη γνωστοποίηση ότι ενεργοποιήθηκε η διάταξη του άρθρου 919 ΚΠολΔ, για την επέκταση των υποκειμενικών ορίων της εκτελεστότητας σε πρόσωπα που δεν αναφέρονται στον εκτελεστό τίτλο ως δικαιούχοι ή υπόχρεοι, προκειμένου είτε να γίνει εκούσια εκπλήρωση της παροχής είτε να αμφισβητηθεί, με ανακοπή, η υποχρέωση του καθ' ου.

Παρά το γεγονός ότι η επίδοση της ως άνω (νέας) επιταγής δεν αποτελεί πράξη έναρξης νέας αναγκαστικής εκτέλεσης, εντούτοις, ως πράξη της ήδη αρξαμένης εκτέλεσης, που είναι αναγκαία για την έγκυρη συνέχιση της κύριας διαδικασίας της, προσβάλλεται με την ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ. Αδιάφορη παραμένει η άλλοθεν γνώση της διαδοχής από τον καθ' ου, ενώ η παράβαση του άρθρου 925 παρ. 1 ΚΠολΔ συνεπάγεται ακυρότητα της εκτέλεσης ανεξαρτήτως βλάβης, δεδομένου ότι η φράση του νόμου «δεν δύναται να αρχίσει ή να συνεχίσει την αναγκαστική εκτέλεση» είναι ισοδύναμη με την απειλή ακυρότητας. Αποσκοπεί δε στην αποφυγή αιφνιδιασμού του καθ' ού η εκτέλεση οφειλέτη ως προς τη διαδοχή στο πρόσωπο του επισπεύδοντος δανειστή. Εξάλλου, η έλλειψη των παραπάνω στοιχείων δεν θεραπεύεται με τη μεταγενέστερη προσκόμιση αυτών στη δίκη της ανακοπής.

Στην προκειμένη περίπτωση, το δικαστήριο έκρινε κατά πιθανολόγηση ότι από  στα συγκοινοποιηθέντα, κατ' άρθρο 925 παρ. 1 ΚΠολΔ έγγραφα αναγράφεται μόνο το όνομα της πιστούχου πρωτοφειλέτριας εταιρείας, χωρίς καμία απολύτως καταχώρηση της εκχωρούμενης απαίτησης, δεν αναγράφεται καθόλου το ποσό της οφειλής, το μεταβιβασθέν ποσό, ώστε να προκύπτει ότι πράγματι αφορά την ένδικη απαίτηση.

Ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή η ταυτοποίηση των στοιχείων της ένδικης απαίτησης, ούτε ότι συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των εκχωρηθεισών απαιτήσεων που μεταβιβάστηκαν από την τράπεζα προς την εταιρεία ειδικού σκοπού, τη διαχείριση των οποίων η τελευταία ανέθεσε στην καθ' ης και, συνακόλουθα, η νομιμοποίηση της καθ' ης η αίτηση διαχειρίστριας εταιρείας για επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης.

Επομένως, πιθανολογήθηκε ότι θα ακυρωθεί η επιταγή προς εκτέλεση και για τον ίδιο λόγο, ως ερειδόμενη επί άκυρης επιταγής προς εκτέλεση, πάσχει και η επιβληθείσα εν συνεχεία αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας τρίτου.

Απόσπασμα απόφασης

Ειδικότερα, από  τα συγκοινοποιηθέντα, κατ' άρθρο 925 παρ. 1 ΚΠολΔ έγγραφα, στα συγκοινοποιηθέντα με την από 7-9-2022 επιταγή προς πληρωμή έγγραφα α) συνημμένο 6, απόσπασμα του παραρτήματος της από 16 Οκτωβρίου 2018 Σύμβασης Πώλησης και Μεταβίβασης Απαιτήσεων, που καταχωρήθηκε στα βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ./29.10.2018, [α/α .] και β) συνημμένο 7 απόσπασμα του Παραρτήματος της από 13 Μαρτίου 2018 Σύμβασης Πώλησης και Μεταβίβασης Απαιτήσεων, όπως καταχωρήθηκε στα δημόσια βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών με αριθμό πρωτοκόλλου ./23-3-2018, [α/α .], αναγράφεται μόνο το όνομα της πιστούχου πρωτοφειλέτριας εταιρείας, χωρίς καμία απολύτως καταχώρηση της εκχωρούμενης απαίτησης, δεν αναγράφεται καθόλου το ποσό της οφειλής, το μεταβιβασθέν ποσό, ώστε να προκύπτει on πράγματι αφορά την ένδικη απαίτηση. Ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή η ταυτοποίηση των στοιχείων της ένδικης απαίτησης, ούτε ότι συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των εκχωρηθεισών απαιτήσεων που μεταβιβάστηκαν από την τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία . προς την αλλοδαπή εταιρεία ειδικού σκοπού, τη διαχείριση των οποίων η τελευταία ανέθεσε στην καθ' ης και συνακόλουθα η νομιμοποίηση της καθ' ης η αίτηση διαχειρίστριας εταιρείας για επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης. Επομένως, πιθανολογείται ότι θα ακυρωθεί η επιταγή προς εκτέλεση και για τον ίδιο λόγο, ως ερειδόμενη επί άκυρης επιταγής προς εκτέλεση· πάσχει και η επιβληθείσα εν συνεχεία αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας τρίτου. Κατά τα ανωτέρω, ενόψει του ότι πιθανολογείται η ευδοκίμηση της ανακοπής και η επέλευση ανεπανόρθωτης βλάβης των συμφερόντων των αιτουσών από τη σε βάρος τους αναγκαστική εκτέλεση, με την είσπραξη των ποσών από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη κατ' ουσία, να ανασταλεί η σε βάρος τους αναγκαστική εκτέλεση, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των αιτουσών σε βάρος της καθ' ης, λόγω της ήττας της, κατά παραδοχή σχετικού αιτήματος (άρθρα 176, 180, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 84 παρ. 2 Κώδικα Δικηγόρων).

Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο dsanet.gr.