1. Το άρθρο 68 του ν. 4150/2013 (Α' 102) αντικαθίσταται, από τότε που ίσχυσε, ως εξής:
«Σε περίπτωση μεταβίβασης, και ανεξαρτήτως του χρόνου συντέλεσης αυτής, στοιχείων ενεργητικού και παθητικού υποκαταστημάτων στην Ελλάδα, τα οποία ανήκουν σε πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην της Ελλάδας, προς ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, στο πλαίσιο απόφασης εξυγίανσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μέλους, στην οποία έχουν την έδρα τους τα πιστωτικά ιδρύματα, για τη μεταβίβαση αρκεί η κατάρτιση ιδιωτικού εγγράφου και αυτή σημειώνεται, σε όσες περιπτώσεις απαιτείται, ατελώς στα οικεία δημόσια βιβλία και αρχεία, με αίτηση του προς ον η μεταβίβαση προσώπου. Στην περίπτωση αυτή, η σύμβαση μεταβίβασης που καταρτίζεται με ιδιωτικό έγγραφο, αποτελεί το νόμιμο τίτλο κτήσης των μεταβιβαζόμενων περιουσιακών στοιχείων, χωρίς την τήρηση οποιασδήποτε άλλης διατύπωσης. Δεν οφείλεται, επίσης, οποιοδήποτε τέλος ή φόρος, εάν απαιτηθεί η κατάρτιση χωριστής πράξης για τα μεταβιβαζόμενα περιουσιακά στοιχεία. Στη συγκεκριμένη μεταβίβαση δεν εφαρμόζεται το άρθρο 479 του Αστικού Κώδικα. Για το κύρος της μεταβίβασης και το αντιτάξιμό της έναντι τρίτων, οι οποίοι είναι υποκείμενα δικαιωμάτων, υποχρεώσεων ή συμβατικών σχέσεων που μεταφέρονται στο προς η μεταβίβαση πιστωτικό ίδρυμα, δεν απαιτείται αναγγελία προς αυτούς ή συναίνεσή τους. Σε περίπτωση παροχής κεφαλαιακής ενίσχυσης από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στο πλαίσιο της ως άνω μεταβίβασης, δεν εφαρμόζεται η παρ. 3 του άρθρου 7α του ν. 3864/2010 (Α' 119), ούτε οι διατάξεις περί τίτλων παραστατικών δικαιωμάτων κτήσης μετοχών.»
2. Στην περίπτωση διανομής μερίσματος για τη χρήση 2013, στο πλαίσιο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 1 του ν. 3723/2008 (Α' 250), η διανομή περιορίζεται αποκλειστικά στη διανομή μετοχών. Οι μετοχές αυτές δεν πρέπει να προέρχονται από επαναγορά.
3. Ποσό φόρου (κύριου και προσαυξήσεων), που βεβαιώνεται μετά από φορολογικό έλεγχο σε βάρος πιστωτικού ιδρύματος το οποίο έχει τεθεί σε ειδική εκκαθάριση με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος και αφορά σε ανέλεγκτες διαχειριστικές χρήσεις μέχρι και τη θέση του σε ειδική εκκαθάριση, δύναται να συμψηφισθεί με πιστωτικό υπόλοιπο φόρου εισοδήματος που έχει προκύψει κατ' εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 109 του μέχρι 31.12.2013 ισχύσαντος ν. 2238/1994 και αντιστοιχεί στον φόρο που παρακρατήθηκε επί εισοδημάτων φορολογηθέντων κατά ειδικό τρόπο, (ενδεικτικά και όχι περιοριστικά) εισοδημάτων από τόκους αλλοδαπής προέλευσης, καθώς και από τόκους ομολόγων ημεδαπών επιχειρήσεων χωρίς την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
4. Στο τέλος της παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 3310/2005 (Α' 107) προστίθεται τρίτο εδάφιο ως εξής:
«Ειδικά για τα Πιστωτικά Ιδρύματα που εκάστοτε ανακεφαλαιοποιούνται σύμφωνα με το ν. 3864/2010 (Α' 119) και συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις, την ανωτέρω υποχρέωση έχουν τα φυσικά πρόσωπα που φέρουν τις ιδιότητες του πρώτου εδαφίου και έχουν μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα.»
