Αγωγή αποζημίωσης του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. - Ε.Τ.Ε.Α. εναντίον του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων (ΣτΕ 1209-1211/2025)

Επί αγωγής αποζημίωσης του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. - Ε.Τ.Ε.Α. εναντίον του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για την αποκατάσταση της ζημίας του εξαιτίας της παράνομης, κατά τους ισχυρισμούς του, παράλειψης των οργάνων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων να μεταφέρουν εγκαίρως στην Τράπεζα της Ελλάδος τα υπόλοιπα του λογαριασμού ταμιακής διαχειρίσεως του Τ.Ε.Α.Δ.Υ., το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η ένδικη διαφορά αποτελεί διοικητική διαφορά ουσίας υπαγόμενη στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων (ΣτΕ 1209-1211/2025).

Πιο αναλυτικά, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 1, 2, 3, 4 παρ. 1, 3-4 και 8 α.ν. 1611/1950, 1-3 ν.δ. 2999/1954, 13 παρ. 1 ν. 1902/1990, 19 παρ. 1, 4 ν. 2074/1992, 1, 2, 8 παρ. 1 περ. θ΄, 17, 30 και 40 π.δ. 95/1996, 149 π.δ. 16/1989, 3 π.δ. της 25.8/5.9.1934, 14, 15 παρ. 1, 16 παρ. 1, 17 παρ. 1, 18 παρ. 4, 24 παρ. 3 ν. 2676/1999, 1 παρ. 1, 86 παρ. 1, 91, 93 παρ. 2, 108 παρ. 1 Κανονισμού Οικονομικής Οργάνωσης και Λογιστικής Λειτουργίας Τ.Ε.Α.Δ.Υ. (Φ144/1124/1999 απόφαση Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων) συνάγονται τα ακόλουθα:

Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (ν.π.δ.δ.), ως διαχειριστικός-πιστωτικός οργανισμός που έχει αναλάβει προς εξυπηρέτηση του δημοσίου και κοινωνικού συμφέροντος την ταμιακή διαχείριση του Τ.Ε.Α.Δ.Υ., υποχρεούται να προβαίνει οίκοθεν ανά δεκαπενθήμερο και μετά την κάλυψη των εμπιπτουσών σ’ αυτό δαπανών στην κατ' άρθρ. 4 παρ. 3 α.ν. 1611/1950, όπως η παρ. αυτή προστέθηκε με άρθρ. 2 ν.δ. 2999/1954, μεταφορά στον τηρούμενο στην Τράπεζα της Ελλάδος τοκοφόρο ειδικό λογαριασμό παντός ποσού προκύπτοντος μετά την αφαίρεση των αποκλειστικώς για τις προβλεπόμενες πληρωμές των τακτικών δαπανών του επόμενου δεκαπενθημέρου ποσών. Προς εκπλήρωση δε της κατά τα ανωτέρω εκ του νόμου υποχρεώσεώς του, ο ως άνω οργανισμός διαχειρίσεως ζητεί σχετικά στοιχεία και οδηγίες από τον ασφαλιστικό φορέα του οποίου την ταμιακή διαχείριση έχει αναλάβει.

Η ως άνω προβλεπόμενη από τον νόμο μεταφορά εκ μέρους του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων ανά δεκαπενθήμερο των υπολοίπων του λογαριασμού ταμιακής διαχειρίσεως του ασφαλιστικού φορέα στον τηρούμενο στην Τράπεζα της Ελλάδος έντοκο ειδικό λογαριασμό αποτελεί πράξη δημόσιας εξουσίας κατ’ ενάσκηση της δημόσιας υπηρεσίας ταμιακής διαχειρίσεως κοινωνικοασφαλιστικού φορέα προς εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού, ο οποίος συνίσταται στη διασφάλιση του ασφαλιστικού κεφαλαίου που σχηματίζεται από τα έσοδα και τους τόκους (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι τόκοι επί των κατά τα ανωτέρω υπολοίπων της ταμιακής διαχειρίσεως του ασφαλιστικού φορέα)· τούτο δε, διότι και οι τόκοι συμβάλλουν στην αύξηση του ασφαλιστικού κεφαλαίου προς επίτευξη των δημοσίου συμφέροντος σκοπών της κοινωνικής ασφαλίσεως.

Κατόπιν των ανωτέρω, το δικαστήριο έκρινε ότι η ένδικη διαφορά που ανέκυψε από την έγερση αγωγής του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. - Ε.Τ.Ε.Α. εναντίον του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για την αποκατάσταση ζημίας του ενάγοντος ασφαλιστικού φορέα εξαιτίας της παράνομης, κατά τους ισχυρισμούς του, παραλείψεως των οργάνων του εναγόμενου-αναιρεσίβλητου Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων να μεταφέρουν εγκαίρως στην Τράπεζα της Ελλάδος τα υπόλοιπα του λογαριασμού ταμιακής διαχειρίσεως του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. ο οποίος τηρείτο σ’ αυτό και της εντεύθεν απώλειας εσόδων (τόκων) για το επίδικο χρονικό διάστημα εντάσσεται στην έννομη σχέση δημοσίου δικαίου μεταξύ του πρώην Τ.Ε.Α.Δ.Υ και του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων που διέπεται από το προεκτεθέν ειδικό νομοθετικό καθεστώς. Συνεπώς, η ένδικη διαφορά αποτελεί διοικητική διαφορά ουσίας υπαγόμενη στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.

Δείτε την περίληψη των αποφάσεων στο adjustice.gr.