Αστική ευθύνη δημόσιου νοσοκομείου: Καθυστέρηση καταβολής αποζημίωσης λόγω θανάτου ασθενούς

Ο Συνήγορος του Πολίτη διερεύνησε υπόθεση σχετικά με την εφαρμογή απόφασης Διοικητικού Εφετείου μετ’ αναίρεσης, με την οποία καταδικάστηκε δημόσιο νοσοκομείο να καταβάλει υψηλό ποσό με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας, ως αποζημίωση, για τον θάνατο ασθενούς από παράνομες πράξεις και παραλείψεις του νοσοκομείου.

Μετά την κοινοποίηση της δικαστικής απόφασης στο νοσοκομείο και ενώ ο χρόνος καθυστέρησης της καταβολής της αποζημίωσης οδηγεί σε περαιτέρω καταβολή τόκων, η Διοίκηση του νοσοκομείου αποφάσισε να ασκήσει και αυτό αναίρεση, παρόλο που είχε αρνητική εισήγηση από την υπηρεσία και χωρίς αντίστοιχη εισήγηση από δικηγόρο, με αποτέλεσμα τη μη αιτιολογημένη δημοσιονομική δαπάνη (δικαστικά έξοδα και τόκοι) και την ταλαιπωρία των συγγενών του θανόντος ασθενούς.

Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, η υποχρέωση του Δημοσίου να αποζημιώνει τους ιδιώτες για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του, πηγάζει από την αρχή του Κράτους Δικαίου. Η ολοκληρωμένη και ορθή δικαστική προστασία προϋποθέτει ότι η απονομή της δικαιοσύνης είναι έγκαιρη, σημείο που αφορά τόσο την έκδοση της τελικής δικαστικής απόφασης όσο και την άμεση εφαρμογή αυτής από τη διοίκηση. Κατά συνέπεια, η μη εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων αποτελεί πλήγμα για το Κράτος Δικαίου και μη αναγνώριση από τη διοίκηση του νοσοκομείου του εγγυητικού ρόλου της για προστασία του δημόσιου αγαθού της υγείας και της ζωής των πολιτών.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, σε έγγραφο που απηύθυνε προς το Υπουργείο Υγείας και την αρμόδια Υγειονομική Περιφέρεια, τόνισε ότι η Διοίκηση του νοσοκομείου, ως κοινωνική διοίκηση, δεν λαμβάνει υπόψη της σε κανένα στάδιο της υπόθεσης τα δικαιώματα των ασθενών. Η απόφαση κατά τη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης του νοσοκομείου, να ασκήσει το ένδικο μέσο της αναίρεσης με δεδομένα την αντίθετη διάταξη νόμου, την αρνητική εισήγηση της υπηρεσίας, τη μη γραπτή εισήγηση από δικηγόρο για να αναπτυχθεί και καταγραφεί νόμιμη βάση αυτής, συνιστά πράξη, χωρίς νόμιμη αιτιολογία και μάλιστα πράξη δημοσιονομικού κινδύνου, διότι συνεπάγεται διάθεση δημόσιου χρήματος χωρίς εγγυήσεις για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος (σπάταλη διαχείριση).

Επισήμανε ότι μέχρι το 2012 προαπαιτούμενο για την άσκηση αίτησης αναίρεσης από το Δημόσιο ή και τα Ν.Π.Δ.Δ. ήταν η θετική γνώμη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) με σκοπό να περιοριστούν οι προδήλως απαράδεκτες ή αβάσιμες αιτήσεις αναίρεσης που ασκούσε σχεδόν αυτόματα σε κάθε υπόθεση το διάδικο Δημόσιο, διαδικασία που καταργήθηκε όχι για τη σκοπιμότητά της αλλά για την αδυναμία εφαρμογής της κυρίως λόγω επιβάρυνσης του ΝΣΚ με την ταυτόχρονη δραματική μείωση του προσωπικού του.

Μετά την παρέμβαση του Συνηγόρου και αφού καταβλήθηκε στους συγγενείς το ποσό της αποζημίωσης και των τόκων που ξεπέρασαν το ποσό που είχε επιδικασθεί, ως αποζημίωση, η αρμόδια Υγειονομική Περιφέρεια απέστειλε υπό μορφή εγκυκλίου στις/ους διοικήτριες/τες των νοσοκομείων αποσπάσματα από την επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη σχετικά με την άσκηση ένδικων μέσων προς αποφυγή άσκοπης δημοσιονομικής δαπάνης και ταλαιπωρίας των πολιτών.

Πηγή: synigoros.gr