1. Η ακύρωση του σχεδίου επιφέρει αυτοδικαίως:
α) τη λήξη της διαδικασίας αναδιοργάνωσης και της εποπτείας εκπλήρωσης των όρων του σχεδίου·
β) την αποδέσμευση των πιστωτών από τους όρους του σχεδίου και την επαναφορά τους στην κατά την κήρυξη της πτώχευσης νομική θέση τους ως προς το ύψος, το είδος, την εξασφάλιση και τα προνόμια των απαιτήσεών τους κατά του οφειλέτη, εφόσον είχαν διαμορφωθεί διαφορετικά στο σχέδιο, μετά από αφαίρεση των ποσών που τυχόν είχαν λάβει σύμφωνα με το σχέδιο·
γ) την ανάληψη από τους πιστωτές των ατομικών διώξεων κατά του οφειλέτη, σε περίπτωση που κατά το σχέδιο είχαν ανασταλεί ή περιοριστεί, συμπεριλαμβανομένης και της κήρυξής του σε πτώχευση, εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 2 και 3·
δ) την απαλλαγή εκείνων που εγγυήθηκαν σύμφωνα με το σχέδιο υπέρ του οφειλέτη.
2. Οι πράξεις του οφειλέτη που διενεργήθηκαν μετά την τελεσίδικη επικύρωση του σχεδίου και πριν την ακύρωσή του κηρύσσονται άκυρες, εάν είναι από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 42. Η διάταξη του άρθρου 51 εφαρμόζεται αναλόγως, και η διετία υπολογίζεται από την τελεσιδικία της ακύρωσης του σχεδίου.
