1. Στο άρθρο 54 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται παρ. 2, που έχει ως ακολούθως:
"2. Με την επιφύλαξη της διατάξεως του άρθρου 89 παρ. 1, όταν από διάταξη νόμου η υποχρέωση για την αποκατάσταση της ζημιάς η την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης ή της ψυχικής οδύνης, περιορίζεται αποκλειστικά σε τρίτο αστικώς υπεύθυνο, ο, κατά το άρθρο 63, νομιμοποιούμενος σε άσκηση πολιτικής αγωγής μπορεί να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων κατά του κατηγορούμενου προς υποστήριξη της κατηγορίας και μόνο. Η σχετική δήλωση μπορεί να γίνει τόσο κατά την προδικασία όσο και στο ακροατήριο, σύμφωνα με το όρθρο 84'.
2. Στο άρθρο 104 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται παρ. 2. που έχει ως εξής:
"2. Όταν ενεργείται προανάκριση, σύμφωνα με το άρθρο 243 παράγραφος 1, ο κατηγορούμενος μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματα, που προβλέπονται στα άρθρα 101 και 1D2 και να υποβάλει εγγράφως την απολογία του εκπροσωπούμενος από συνήγορο, που διορίζεται κατά το όρθρο 96 παρ. 2, εκτός αν θεωρείται αναγκαία η αυτοπρόσωπη εμφάνιση του, κατά την κρίση εκείνου που ενεργεί την προανάκριση. Ο κατηγορούμενος εκπροσωπούμενος δια του συνηγόρου υποχρεούται να δηλώσει τη διεύθυνση της κατοικίας του, εφαρμοζόμενων αναλόγως των εδαφίων γ' και ε' του άρθρου 273".
3. Στην παρ. 2 του άρθρου 142 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται τελευταίο εδάφιο, που έχει ως εξής:
"Η ημερομηνία υπογραφής των καθαρογραμμένων πρακτικών σημειώνεται αυθημερόν σε ειδικά βιβλίο, που τηρείται στην οικεία γραμματεία".
4. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 145 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
"3. Μέσα σε είκοσι ημέρες από την, κατά το άρθρο 142 παρ. 2 εδάφιο τελευταίο, καταχώριση στο ειδικό βιβλίο καθαρογραμμένων πρακτικών είναι δυνατό να ζητηθεί από τους διαδίκους και τον εισαγγελέα ή να προκληθεί αυτεπαγγέλτως από το δικαστή η διόρθωση λαθών, που υπάρχουν στα πρακτικά ή η συμπλήρωση των ελλείψεων, αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παρ.1".
5. Στην παρ 2 του άρθρου 308 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται τελευταίο εδάφιο, που έχει ως εξής:
"Πριν παρέλθει χρονικό διάστημα δέκα ημερών από την ειδοποίηση η οικεία δικογραφία δεν εισάγεται στο συμβούλιο, αλλά παραμένει στη γραμματεία της εισαγγελίας".
6. Στην παρ. 5 του άρθρου 327 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται εδάφιο τελευταίο, που έχει ως εξής:
"Σε κάθε, πάντως, περίπτωση ο κατηγορούμενος έχει το δικαίωμα να προτείνει και εξετάσει τρεις τουλάχιστον μάρτυρες υπερασπίσεως".
7. Το άρθρο 374 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
"Άρθρο 374
1. Σε κάθε δικάσιμο προσδιορίζονται για εκδίκαση μέχρι τριάντα υποθέσεις, αν πρόκειται για το τριμελές πλημμελειοδικείο, ή μέχρι εξήντα αν πρόκειται για το μονομελές. Ο αριθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί αν ο εισαγγελέας, με τη σύμφωνη γνώμη και του διευθύνοντος το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη και τα στατιστικά δεδομένα, κρίνει ότι όλες οι υποθέσεις μπορούν να περατωθούν εντός της ημέρας.
2. Ο εισαγγελέας, όταν προσδιορίζει τις υποθέσεις κάθε δικασίμου τις κατανέμει σε τρία μέρη, αφού πάντοτε λάβα υπόψη του το χρόνο τελέσεως της πράξεως. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τις υποθέσεις, που επίκειται η παραγραφή τους, καθώς και εκείνες στις οποίες ο κατηγορούμενος κρατείται προσωρινά για τη δικαζόμενη υπόθεση, το δεύτερο εκείνες που προέρχονται από αναβολή και το τρίτο τις λοιπές υποθέσεις, εκτός αν ο εισαγγελέας με διάταξη του κρίνει διαφορετικά.
3. Τρεις τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη συνεδρίαση, ο γραμματέας της εισαγγελίας αναρτά, στον προς τούτα χώρο της εισαγγελίας, αντίγραφο της σειράς των υποθέσεων, σύμφωνα με το έκθεμα, σημειώνοντας και το χρόνο που θα εκδικαστούν. Η σειρά του εκθέματος δεν μπορεί να αλλάξει παρά μόνο με απόφαση του δικαστηρίου, που δημοσιεύεται κατά την έναρξη της συνεδριάσεως και αφορά υπόθεση στην οποία όλοι οι διάδικοι είναι παρόντες. Μπορεί όμως το δικαστήριο, με απόφαση του και κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως, να μεταθέσει τη συζήτηση για ορισμένη υπόθεση σε επόμενο αριθμό της σειράς, ύστερα από αίτηση κάποιου από τους διαδίκους ή και αυτεπαγγέλτως για εξαιρετικούς λόγους".
8. Στο άρθρο 375 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος, που παίρνει τον αριθμό 1 και έχει ως κατωτέρω, οι δε παράγραφοι 1, 2 και 3 παίρνουν αντιστοίχως τους αριθμούς 2, 3 και 4.
"1. Οι διατάξεις του προηγούμενου άρθρου έχουν εφαρμογή και στο εφετείο εκτός από την παρ. 1".
9. Το εδάφιο β' της παρ. 2 του άρθρου 486 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας καταργείται.
10. Τα ποσά, τα οποία προβλέπονται στα στοιχεία α', β' και γ' της παραγράφου 1 του άρθρου 489 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπως αυτό τροποποιήθηκε από την παράγραφο 6 του άρθρου 22 του ν.1868/1989 και το άρθρο 33 του ν.1941/1991, ανακαθορίζονται ως εξής:
α) Το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) δραχμών στο στοιχείο α' αυτού ανακαθορίζεται στο ποσό των ογδόντα χιλιάδων (80 000) δραχμών.
β) Το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών στο στοιχείο β' αυτού ανακαθορίζεται στα ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) δραχμών.
γ) Το ποσό των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) δραχμών στο στοιχείο γ' αυτού ανακαθορίζεται στο ποσό των τριακοσίων χιλιάδων (300.000) δραχμών.
11. Στην παράγραφο 6 του όρθρου 497 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται εδάφιο, που έχει ως εξής:
"Μπορεί όμως το δικαστήριο, όταν επιβάλει ποινή φυλακίσεως, να χορηγήσει ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση, που θα ασκηθεί από τον κατηγορούμενο, εφαρμοζόμενης κατά τα λαπά της παραγράφου 2 του παρόντος".
12. Η παρ. 2 του άρθρου 506 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως ακολούθως:
"2. Η διάταξη της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζεται, αν η αίτηση αναιρέσεως ασκείται εναντίον αποφάσεως, που έχει απορρίψει την έφεση ως ανυποστήρικτη ή απαράδεκτη ή αν δόθηκε είτε αρχικό είτε μεταγενέστερα ανασταλτικό αποτέλεσμα στην αίτηση αναιρέσεως σύμφωνα με το άρθρο 471 παράγραφος 2".
13. Στο άρθρο 282 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής:
"Στις λοιπές πράξεις μπορεί να επιβάλλονται στους εφήβους κατηγορούμενους πρόσθετες υποχρεώσεις που να συνάδουν στην προσωπικότητα του ανηλίκου και να αφορούν τον τρόπο ζωής του ή της διαπαιδαγώγησης του. Οι πρόσθετες υποχρεώσεις επιβάλλονται από τον ανακριτή όταν διενεργείται κυρία ανάκριση ή από τον εισαγγελέα ανηλίκων στις λοιπές περιπτώσεις με διάταξή του. Σε περίπτωση μη συμμορφώσεως του ανηλίκου στις πρόσθετες αυτές υποχρεώσεις μπορούν οι παραπάνω να διατάσσουν την τοποθέτηση του ανηλίκου σε κατάλληλο κρατικό κοινοτικό ή ιδιωτικό κατάστημα αγωγής ή θεραπευτικό κατάστημα αν διαπιστωθεί ανάγκη προς τούτο".
14. Μετά το εδάφιο β' της παρ. 2 του άρθρου 122 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθενται τα ακόλουθα εδάφια:
"Στην περίπτωση του προηγούμενου εδαφίου ο κατηγορούμενος έχει το δικαίωμα να ζητήσει με αίτησή του από τον εισαγγελέα του δικαστηρίου του τόπου κατοικίας ή διαμονής του παθόντος να παραπεμφθεί η εκδίκαση της υποθέσεως στο δικαστήριο του T0nou εκδόσεως του εντύπου. Ο εισαγγελέας διατάσσει την παραπομπή, εφόσον κρίνει ότι συντρέχουν βάσιμοι λόγοι ευχερέστερης διεξαγωγής της δίκης.
Αν η αίτηση απορριφθεί, ο κατηγορούμενος ή ο συνήγορός του μπορεί να υποβάλει παρόμοια αίτηση στο δικαστήριο που δικάζει την υπόθεση, το οποίο αποφασίζει για την παραπομπή ή όχι της υποθέσεως".
