logo-print

Είναι επαρκείς οι αποζημιώσεις για ιατρικά σφάλματα από τα ελληνικά δικαστήρια;

Με αφορμή την επιδίκαση αποζημίωσης σε 23χρονο φοιτητή, ο οποίος έμεινε τετραπληγικός έπειτα από μία σειρά σοβαρών ιατρικών λαθών

23/06/2015

16/11/2017

Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας - Κατ΄ άρθρο Νομολογία -Δ έκδοση - XII & 1889

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Δασικό Δίκαιο & Εθνικό Κτηματολόγιο Β έκδοση

ΠΑΠΑΣΤΕΡΙΟΥ Δ.

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ - ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ - ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ

Πριν από λίγες μέρες, μεγάλη μερίδα των μέσων ενημέρωσης αναφέρθηκε εκτενώς στην αποζημίωση η οποία εκδικάστηκε σε υπόθεση 23χρονου φοιτητή, ο οποίος υπέστη σοβαρότατη βλάβη της υγείας του εξαιτίας ιατρικών λαθών.

Πολλά μέσα ενημέρωσης, μάλιστα, αναφέρθηκαν στην αποζημίωση του δικαστηρίου ως αποζημίωση «ρεκόρ» και «μαμούθ».

Διαβάζοντας, ωστόσο, τις λεπτομέρειες της απόφασης 453/2015 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και αναζητώντας παρόμοιες αποφάσεις δικαστηρίων στο εξωτερικό, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί ίσως και να απέχουν αρκετά από την πραγματικότητα.

Σημαντικά και επαναλαμβανόμενα ιατρικά σφάλματα

Η υπόθεση ξεκινάει το Νοέμβριο του 2008, όταν ο άτυχος φοιτητής, επιθυμώντας να δώσει λύση στο πρόβλημα παχυσαρκίας που αντιμετώπιζε, ήρθε σε επαφή με εξειδικευμένο ιατρό, για τον οποίο είχε ενημερωθεί από διαφήμιση στο διαδίκτυο.

Ο 23χρονος εισήχθη σε ιδιωτική κλινική, προκειμένου να υποβληθεί σε λαπαροσκοπική αφαίρεση του μεγαλύτερου τμήματος του στομάχου, με σκοπό την ικανοποίηση του αισθήματος της πείνας με μικρότερη ποσότητα φαγητού και τη συνεπαγόμενη απώλεια βάρους.

Τα προβλήματα, αλλά και τα αλλεπάλληλα ιατρικά λάθη, έκαναν την εμφάνισή τους μετά την επέμβαση, όταν, όπως αναφέρεται στη δικογραφία, εντοπίστηκε σημαντική πτώση του αιματοκρίτη του φοιτητή.

Η κατάσταση οδήγησε τον ιατρό στην απόφαση να υποβάλει τον 23χρονο σε δεύτερη επέμβαση, κρίνοντας ότι η πτώση του αιματοκρίτη οφειλόταν σε εσωτερική αιμορραγία.

Κατά την επέμβαση αυτή ο ιατρός προκάλεσε σοβαρό τραύμα στον στόμαχο του 23χρονου, το οποίο όμως παρέλειψε να αναφέρει στο πρακτικό του χειρουργείου.

Ο 23χρονος εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου η κατάστασή του επιδεινωνόταν διαρκώς, ενώ 4 ακόμη επεμβάσεις έλαβαν χώρα χωρίς κανένα θετικό αντίκτυπο στην υγεία του φοιτητή.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, τα αλλεπάλληλα ιατρικά λάθη οδήγησαν στην πρόκληση του συνδρόμου ARDS, το οποίο είχε ως συνέπεια να υποστεί ο 23χρονος σπαστική τετραπληγία, έναν τύπο βαρύτατης εγκεφαλικής παράλυσης, αλλά και έκπτωση των ανώτερων νοητικών του λειτουργιών «επί εδάφους ανοξικής εγκεφαλοπάθειας».

Η βλάβη αυτή της υγείας του, η οποία είναι μη αναστρέψιμη, προκαλεί αδυναμία κίνησης των κάτω άκρων, σπαστικότητα στην κίνηση των άνω άκρων, αδυναμία εκφοράς λόγου και εν γένει αυτοεξυπηρέτησης.

Αποζημίωση «μαμούθ»;

«Μία επιμελέστερη ανάγνωση της απόφασης δείχνει ότι η αποζημίωση όχι μόνο “μαμούθ” δεν είναι, αλλά επ’ ουδενί δεν ανταποκρίνεται στις οικονομικές ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί πλέον για το παιδί και στην ηθική βλάβη που έχει υποστεί.

Στην ουσία μάλιστα ματαιώνεται κάθε ελπίδα της οικογένειας για μεταφορά του παιδιού σε κέντρο αποκατάστασης του εξωτερικού, όπου η παραμονή για ένα μήνα μπορεί να κοστίσει 150.000 ευρώ και για να μπορεί να μιλήσει κάποιος για πιθανότητες έστω ελαφράς βελτίωσης, η νοσηλεία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον έξι μηνών», αναφέρει η δικηγόρος της οικογένειας του 23χρονου, κυρία Φωτοπούλου.

«Κατ’ ακριβολογία, το ποσό της ηθικής βλάβης είναι 350.000 ευρώ και τα υπόλοιπα είναι 3.000 ευρώ μηνιαίως για τρία χρόνια και 309.000 ευρώ για ποσά που οι γονείς έχουν ήδη αποδεδειγμένα δαπανήσει και τους επιστρέφονται. Όσο για τη δικαστική δαπάνη, η οποία χαρακτηρίστηκε επίσης "μαμούθ" (32.000 ευρώ), να τονίσω ότι το δικαστικό ένσημο μόνο που αναγκάστηκαν οι γονείς να καταβάλουν για να γίνει η συγκεκριμένη δίκη υπέρ Ελληνικού Δημοσίου, ήταν 55.000 ευρώ, πέραν όλων των άλλων εξόδων της δίκης.

Κατά συνέπεια, η επιστροφή της δικαστικής δαπάνης μόνο των 32.000 ευρώ κάθε άλλο παρά μεγάλη μπορεί να θεωρηθεί», συμπληρώνει η κυρία Φωτοπούλου.

Κυρία Φωτοπούλου, παρατηρούμε σημαντικές αποκλίσεις στο ύψος των αποζημιώσεων που επιδικάζουν ελληνικά δικαστήρια και δικαστήρια του εξωτερικού, ειδικά σε ορισμένες χώρες, π.χ. ΗΠΑ. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό; Θεωρείτε πως είναι φειδωλά τα ελληνικά δικαστήρια ή υπάρχουν στοιχεία υπερβολής στις αποζημιώσεις των δικαστηρίων του εξωτερικού;

Βλέπουμε πράγματι σημαντικές αποκλίσεις αναφορικά με τις αποζημιώσεις που δίνονται από τα ελληνικά δικαστήρια σε σχέση με τα δικαστήρια του εξωτερικού.

Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, για υποθέσεις με πολύ λιγότερη ηθική βλάβη από τη συγκεκριμένη, θα επιδικάζονταν εκατομμύρια.

Σαφώς και δεν είμαστε Αμερική ούτε έχουμε ως χώρα την οικονομική δυνατότητα της Αμερικής, όμως και πάλι η αποζημίωση πρέπει να είναι ανάλογη των αναγκών που έχουν δημιουργηθεί σε έναν ασθενή και οι ηθικές βλάβες δεν είναι δυνατόν να είναι μόνο συμβολικές.

Άλλωστε και στην Ελλάδα υπάρχουν ιδιωτικές κλινικές οι οποίες έχουν οικονομική ευρωστία, παρά την οικονομική κρίση, να καλύψουν μια αποζημίωση και τα δικαστήρια οφείλουν να διακρίνουν τις κλινικές ως εναγόμενες ανά περίπτωση και να μην τις αντιμετωπίζουν όλες υπό το πρίσμα της ανέχειας που πλήττει τη χώρα μας.

350.000 ευρώ ηθική βλάβη για κάποιο νέο παιδί που από εντελώς υγιής έμεινε για όλη του τη ζωή ανάπηρος δε νοείται στο εξωτερικό, ούτε ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ή στην ηθική του βλάβη.

Δεν πιστεύω ότι η υπερβολή βρίσκεται στις αποφάσεις των δικαστηρίων του εξωτερικού.

Σε περιπτώσεις βαριάς ιατρικής αμέλειας που έχει αφήσει μόνιμη αναπηρία ή σε περιπτώσεις ατυχήματος οι αποζημιώσεις των εκατομμυρίων είναι εύλογες και υπάρχουν νομικά πρόσωπα και στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στην καταβολή των ποσών αυτών.

H ένωση δικαίου

ΙΩΑΝΝΗ ΣΑΡΜΑΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Το προσύμφωνο στο κτηματολογικό δίκαιο - Βιβλιοθήκη Δικαίου Κτηματολογίου Νο 23
send