1. Η λήψη και επεξεργασία δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα µε συστήµατα βιντεοεπιτήρησης συνιστά περιορισµό του ατοµικού δικαιώµατος προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως µε ηλεκτρονικά µέσα, των προσωπικών δεδοµένων, το οποίο καθιερώνεται από το άρθρο 9Α του Συντάγµατος. Έτσι η εγκατάσταση και λειτουργία συστηµάτων βιντεοεπιτήρησης σε χώρους που δεν είναι δηµόσιοι αλλά είναι προσβάσιµοι στο κοινό πρέπει να γίνεται µετά από ουσιαστική αξιολόγηση της αναγκαιότητας της συγκεκριµένης επεξεργασίας σε σχέση (α) µε τον κίνδυνο που ο υπεύθυνος επεξεργασίας επιδιώκει να αντιµετωπίσει και (β) µε το µέγεθος της επίπτωσης στην ιδιωτική ζωή των προσώπων που αφορά. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να περιλαµβάνει και τη διερεύνηση ηπιότερων µέσων ασφάλειας προσώπων και αγαθών.
2. Σκοπός εκδόσεως της παρούσας Οδηγίας είναι να καθορίσει τις ελάχιστες προϋποθέσεις βάσει των οποίων επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία συστηµάτων βιντεοεπιτήρησης.
3. Η εγκατάσταση και λειτουργία συστηµάτων βιντεοεπιτήρησης σε δηµόσιους χώρους για τους σκοπούς που ορίζονται στο άρθρο 14 παρ. 1 του ν. 3917/2011 δεν εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής της παρούσας Οδηγίας.
