1. Οι πολίτες της Ένωσης οι οποίοι έχουν διαμείνει νομίμως για συνεχές χρονικό διάστημα πέντε ετών στην Ελλάδα και τα κατά την παρ. 2 άρθρου 2 του παρόντος μέλη οικογένειας που διαμένουν νομίμως με τον πολίτη της Ένωσης για συνεχές χρονικό διάστημα πέντε ετών έχουν δικαίωμα μόνιμης διαμονής. To δικαίωμα αυτό δεν υπόκειται στους όρους που προβλέπονται από τις διατάξεις του Κεφαλαίου ΙΙΙ.
2. To αδιάλειπτο της διαμονής της παρ. 1 του παρόντος άρθρου δεν θίγεται από προσωρινές απουσίες που δεν υπερβαίνουν συνολικά τους έξι μήνες ετησίως, ούτε από απουσίες μεγαλύτερης διάρκειας για την εκπλήρωση υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας ή από μία απουσία δώδεκα συναπτών μηνών κατ΄ ανώτατο όριο, για σοβαρούς λόγους, ιδίως εγκυμοσύνη και μητρότητα, σοβαρή ασθένεια, σπουδές ή επαγγελματική κατάρτιση ή τοποθέτηση σε άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα.
3. Μετά την απόκτηση του δικαιώματος της μόνιμης διαμονής η απώλεια αυτού επέρχεται μόνο σε περίπτωση απουσίας του ενδιαφερόμενου από την Ελλάδα, για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τα δύο συναπτά έτη.
