ΑΡΘΡΟ 23:
Μη διακριτική μεταχείριση.
1. Οι υπήκοοι ενός συμβαλλόμενου Κράτους δεν υπόκεινται στο άλλο συμβαλλόμενο Κράτος σε καμμία φορολογία ή σχετική υποχρέωση η οποία είναι διάφορη ή επαχθέστερη εκείνης στην οποία υπόκεινται ή μπορούν να υπαχθούν οι υπήκοοι του άλλου τούτου Κράτους που βρίσκονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθου 1, η παρούσα διάταξη εφαρμόζεται επίσης σε πρόσωπα που δεν είναι κάτοικοι του ενός ή των δύο συμβαλλόμενων Κρατών.
2. Οι απάτριδες που είναι κάτοικοι ενός συμβαλλόμενου Κράτους δεν υπόκεινται στο άλλο συμβαλλόμενο Κράτος σε καμμία φορολογία ή σχετική υποχρέωση η οποία είναι διάφορη ή επαχθέστερη εκείνης στην οποία υπόκεινται ή μπορούν να υπαχθούν οι υπήκοοι του Κράτους τούτου που βρίσκονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες.
3. Η φορολογία που επιβάλεται σε μόνιμη εγκατάσταση, την οποία επιχείρηση ενός συμβαλλόμενου Κράτους διατηρεί στο άλλο συμβαλλόμενο Κράτος δεν είναι λιγότερο ευνοϊκή στο άλλο αυτό Κράτος από την φορολογία που επιβάλλεται στις επιχειρήσεις του άλλου αυτού Κράτους που ασκούν την ίδια δραστηριότητα. Η παρούσα διάταξη δεν πρέπει να ερμηνευθεί
ΦΕΚ 23
ότι υποχρεώνει ένα συμβαλλόμενο Κράτος να χορηγεί στους κατοίκους του άλλου συμβαλλόμενου Κράτους τις προσωπικές εκπτώσεις, απαλλαγές και μειώσεις από φόρο λόγω της προσωπικής του κατάστασης ή των οικογενειακών βαρών, τις οποίες χορηγεί στους δικούς του κατοίκους.
4. Οι επιχειρήσεις ενός συμβαλλόμενου Κράτους, των οποίων το κεφάλαιο εν όλω ή εν μέρει, άμεσα ή έμμεσα, ανήκει ή ελέγχεται από έναν ή περισσότερους κατοίκους του άλλου συμβαλλόμενου Κράτους, δεν υπόκεινται στο πρώτο συμβαλλόμενο Κράτος σε καμμία φορολογία ή σχετική υποχρέωση που, είναι διάφορη ή επαχθέστερη, από εκείνη στην οποία υπόκεινται ή θα δύνανται να υπαχθούν άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις του πρώτου αυτού Κράτους.
5. Ο όρος «φορολογία» σημαίνει στο παρόν άρθρο τους κάθε είδους ή ονομασίας φόρους, οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 2 της παρούσας Σύμβασης.
6. Οι διατάξεις της παρούσας σύμβασης δεν πρέπει να παρεμποδίζουν την εφαρμογή ευνοϊκότερων φορολογικών διατάξεων που προβλέπονται από τη νομοθεσία του ενός των συμβαλλόμενων Κρατών για την προώθηση των επενδύσεων.