Αίτηση αναστολής εκτέλεσης περισσότερων δικαστικών αποφάσεων, κατά των οποίων έχουν ασκηθεί χωριστές εφέσεις

Α. Διοικ. Εφετείο Αθηνών, αριθ. αποφ. Ν31/2018 (1ο Μονομελές)

Ενόψει του ότι πρόκειται  για πρωτόδικες αποφάσεις με το ίδιο φορολογικό αντικείμενο, παραδεκτώς ζητείται με την ίδια αίτηση η αναστολή εκτέλεσης αυτών, εφόσον οι ασκηθείσες κατ’ αυτών εφέσεις είναι συναφείς.
(Όμοια  κρίση σε:  Ν112/2018 (18ο Μονομελές) )

Β. Διοικ. Εφετείο Αθηνών , αριθ. αποφ. Ν13/2017 (19ο Μονομελές) (Αντίθετη κρίση)

Δεν είναι δυνατή η σώρευση στο δικόγραφο της αίτησης αναστολής εκτέλεσης αιτημάτων για την αναστολή διαφορετικών οριστικών αποφάσεων του πρωτόδικου δικαστηρίου, κατά των οποίων έχουν ασκηθεί αυτοτελείς εφέσεις. Τούτο διότι, με τις διατάξεις του Κ.Δ.Δ. που αφορούν στην προσωρινή δικαστική προστασία, δεν ρυθμίζεται περίπτωση συνάφειας μεταξύ διαφορετικών, προσβαλλομένων με έφεση δικαστικών αποφάσεων, ούτε γίνεται παραπομπή στις διατάξεις του άρθρου 122 παρ 2 του ανωτέρω Κώδικα, για αναλογική εφαρμογή αυτών. ( βλ. Δ.Ε.Α. Ν34/2017, Ν58/2015 κ.α.)

Διαβάστε επίσης: Αποζημίωση 47.000 ευρώ σε φίλαθλο για σοβαρό τραυματισμό από επεισόδια σε αγώνα Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ

(Σημείωση: βλ.και Δ.Εφ.Πειραιά Ν70/2018 (Στ μονομελές): Δοθέντος ότι, εν προκειμένω, συντρέχουν οι προϋποθέσεις της συνάφειας, κατ’ άρθρο 122 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ( Κ.Δ.Δ.), αναλογικώς εφαρμοζομένου του τελευταίου αυτού άρθρου επί των αιτήσεων παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας, εφόσον από τις οικείες διατάξεις του ιδίου Κώδικα, που διέπουν την προσωρινή δικαστική προστασία, δεν αποκλείεται, ρητώς, τούτο, παραδεκτώς επιδιώκεται με την κρινόμενη αίτηση η αναστολήεκτελέσεως των πέντε (5) ως άνω οριστικών αποφάσεων του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς, Δ.Εφ.Θεσσαλονίκης N16/2018: .Το Δικαστήριο τούτο, ενόψει του ότι πρόκειται για πρωτόδικες αποφάσεις με το ίδιο αντικείμενο (επιβολή διοικητικής κύρωσης, βάσει ίδιων διατάξεων), είναι αρμόδιο να αποφανθεί για τη χορήγηση της εν λόγω αναστολής με σώρευση στο ίδιο δικόγραφο, ενόψει του ότι οι ασκηθείσες εφέσεις είναι συναφείς (πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 858/2006 σκ. 3)