logo-print

Αντισυνταγματική η δυνατότητα άσκησης δεύτερης προσφυγής, κατόπιν απόρριψης της πρώτης για τυπικό λόγο. Παραπομπή στην Ολομέλεια (ΣτΕ 2460/2021)

Με την καθιέρωση του δικαιώματος άσκησης δεύτερης προσφυγής διαρρηγνύεται σε μεγάλο βαθμό και χωρίς να προκύπτει λόγος δημοσίου συμφέροντος η βασική αρχή της άπαξ ασκήσεως των ενδίκων βοηθημάτων

23/12/2021

24/12/2021

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο

Αντίθετη προς το Σύνταγμα κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η σύμφωνα με το άρθρο 70 παρ. 1 του ΚΔΔ δυνατότητα άσκησης δεύτερης προσφυγής, κατόπιν απόρριψης της πρώτης για τυπικό λόγο (ΣτΕ 2460/2021).

Σύμφωνα με το άρθρο 70 παρ. 1 του ΚΔΔ, κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η άσκηση δεύτερης προσφυγής όταν η πρώτη έχει απορριφθεί τελεσιδίκως για λόγους τυπικούς, εκτός από την περίπτωση της απόρριψής της ως εκπρόθεσμης και τις περιπτώσεις εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 28 παρ. 3, 139Α και 277 παρ. 1 του ΚΔΔ.

Ως απόρριψη προσφυγής για «τυπικό λόγο», που δικαιολογεί την άσκηση δεύτερης προσφυγής, νοείται κάθε περίπτωση – πλην των ρητώς θεσπιζομένων εξαιρέσεων - κατά την οποία η πρώτη προσφυγή απορρίπτεται για έλλειψη δικονομικής προϋπόθεσης ως απαράδεκτη, χωρίς να εξεταστεί κατά τη βασιμότητά της. 

Συνεπώς, η περίπτωση του απαραδέκτου της προσφυγής λόγω μη υπογραφής του δικογράφου της από δικηγόρο, μη εμπίπτουσα στις ως άνω εξαιρέσεις του νόμου, υπάγεται στην έννοια της απόρριψης για τυπικό λόγο κατά την ανωτέρω διάταξη.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, η καθιέρωση του δικαιώματος άσκησης δεύτερης προσφυγής  για κάθε κατ’ αρχήν «τυπικό λόγο» έχει ως αποτέλεσμα να διαρρηγνύεται σε μεγάλο βαθμό και χωρίς να προκύπτει λόγος δημοσίου συμφέροντος η βασική για το διοικητικό δίκαιο και τη διοικητική δικονομία αρχή της άπαξ ασκήσεως των ενδίκων βοηθημάτων. Κλονίζεται, έτσι, το σύστημα κανόνων, το οποίο η έννομη τάξη έχει εισαγάγει για το παραδεκτό της προσφυγής, σύστημα το οποίο υπηρετεί – και γι αυτό, άλλωστε, κρίνεται παγίως συνταγματικό - την εύρυθμη λειτουργία της διοικητικής δικαιοσύνης και το οποίο εξακολουθεί να ισχύει, χωρίς να κρίνεται αναγκαία η τροποποίησή του. 

Υπό τα δεδομένα αυτά, κρίθηκε πως η ανωτέρω ρύθμιση περί άσκησης δεύτερης προσφυγής αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ασφάλειας του δικαίου, την απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου και ιδίως από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 εδ. α΄ του Συντάγματος, καθώς και στην κατά το Σύνταγμα (άρθρα 4 παρ. 1 και 20 παρ. 1) υποχρέωση του νομοθέτη να διασφαλίζει αφενός μεν την ουσιαστική ισότητα στη διαδικαστική και δικονομική μεταχείριση των διαδίκων, αφετέρου δε την αποτελεσματική παροχή δικαστικής προστασίας και την ορθολογική προς τούτο οργάνωση της Δικαιοσύνης και, ειδικότερα, της Διοικητικής Δικαιοσύνης, κατά τα άρθρα 94 και 95 του Συντάγματος.

Δείτε την περίληψη της απόφασης στο adjustice.gr

Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως Ι - Γενικό Μέρος Γ έκδοση

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κληρονομικό Δίκαιο Στ έκδοση

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ