Δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους - Δικαίωμα ακρόασης (ΔΠΑ 526/2020)

Αλλοδαποί. Δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Δικαίωμα ακρόασης.

 

ΔΠΑ 526/2020, 34ο Τμήμα 

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 67 του ως άνω ν. 4375/2016, στην περίπτωση που αίτηση διεθνούς προστασίας αλλοδαπού ή ανιθαγενή έχει απορριφθεί τελεσίδικα και οι αρμόδιες Αρχές Απόφασης πιθανολογούν ότι στο πρόσωπό του συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, σύμφωνα με το άρθρο 19Α περ. στ’ του ν. 4251/2014 όπως ισχύει, παραπέμπουν την υπόθεση στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες αποφασίζουν για τη χορήγηση της εν λόγω άδειας.

Για τη χορήγηση άδειας διαμονής της παρούσας κατηγορίας, λαμβάνονται υπόψη ιδίως η αντικειμενική αδυναμία απομάκρυνσης ή επιστροφής του στη χώρα καταγωγής ή συνήθους διαμονής του για λόγους ανωτέρας βίας, όπως σοβαροί λόγοι υγείας του ιδίου ή μέλους της οικογενείας του, διεθνής αποκλεισμός της χώρας του, ή συνδρομή στο πρόσωπο του ενδιαφερομένου της ρήτρας μη επαναπροώθησης του άρθρου 3 της Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Το σχετικό αίτημα χορήγησης άδειας για ανθρωπιστικούς λόγους εξετάζεται μόνο εφόσον η υπόθεση του ενδιαφερόμενου πολίτη τρίτης χώρας έχει παραπεμφθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης από τις αρμόδιες Αρχές Απόφασης ή από τις Επιτροπές Προσφυγών, κατόπιν πιθανολόγησής τους περί της συνδρομής στο πρόσωπο του αιτούντος μιας ή περισσοτέρων προϋποθέσεων των ισχυουσών διατάξεων.

Η Ανεξάρτητη Επιτροπή Προσφυγών καλεί υποχρεωτικά τον προσφεύγοντα σε προφορική ακρόαση όταν, μεταξύ άλλων ο προσφεύγων υπέβαλε σοβαρά νέα στοιχεία που αφορούν σε οψιγενείς ισχυρισμούς ή η υπόθεση είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Κατά των αποφάσεων των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών, οι αιτούντες διεθνή προστασία έχουν δικαίωμα να ασκήσουν αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου.

Στην προκείμενη περίπτωση, ο λόγος περί παραβίασης του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος και του άρθρου 62 παρ. 1 του ν. 4375/2016, σχετικά με το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, καθώς από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης δεν προκύπτει ότι η απόρριψη του αιτήματος του ήδη αιτούντος για αναγνώριση στο πρόσωπό του της ιδιότητας του πρόσφυγα, στηρίζεται σε τυχόν αμφιβολίες που ανέκυψαν κατά τη συνέντευξή του, που θα καθιστούσαν υποχρεωτική την αυτοπρόσωπη παράστασή του ενώπιον της Επιτροπής (πρβλ. Δ.Εφ.Αθ. 1256/2020 σκ. 9).