Είναι συνταγματική η κατάργηση της εξαίρεσης από την υποχρεωτική ασφάλιση των ανεξάρτητα απασχολούμενων ασφαλισμένων στο ΕΤΑΑ και παράλληλα στον ΟΑΕΕ; (ΣτΕ)

Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα, κατόπιν έκδοσης της υπ' αριθμ. 509/2021 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων, αναφορικά με το ζήτημα της υποχρεωτικής ασφάλισης σε δύο φορείς των ανεξάρτητα απασχολούμενων ασφαλισμένων στο ΕΤΑΑ (πρώην Ταμείο Νομικών, ΤΣΑΥ και ΤΣΜΕΔΕ), οι οποίοι παράλληλα απασχολούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, υπαγόμενοι  στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ.

Συγκεκριμένα, το προδικαστικό ερώτημα που τέθηκε έχει ως εξής:
«Αν η ρύθμιση του άρθρου 18 παρ. 3 του ν. 3863/2010, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 60 του ν. 3996/2011, η οποία [ρύθμιση] κατάργησε την εξαίρεση από την υποχρεωτική ασφάλιση σε δύο φορείς των ανεξάρτητα απασχολούμενων ασφαλισμένων μέχρι 31.1.1992 στο ΕΤΑΑ (πρώην Ταμείο Νομικών, ΤΣΑΥ και ΤΣΜΕΔΕ), οι οποίοι παράλληλα απασχολούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, υπαγόμενοι ως εκ τούτου στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ (πρώην ΤΑΕ, ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΝΠΥ και Ταμείου Προνοίας Ξενοδόχων), παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας, υπό την έννοια ότι μεταχειρίζεται με όμοιο τρόπο δύο ανόμοιες [τελούσες υπό διαφορετικές συνθήκες] κατηγορίες ασφαλισμένων, δηλαδή: α) αφενός μεν, τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ οι οποίοι απασχολούνται σε μη συναφείς δραστηριότητες υπαγόμενες στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ, και β) αφετέρου τους λοιπούς μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους οι οποίοι απασχολούνται σε παράλληλες δραστηριότητες υπαγόμενες στην κύρια ασφάλιση πλειόνων ασφαλιστικών οργανισμών.

Είναι δε ανόμοιες οι παραπάνω δύο κατηγορίες ασφαλισμένων, διότι τα μέλη της πρώτης κατηγορίας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, ιατροί και μηχανικοί), λόγω της φύσης του επαγγέλματός τους, μόνο ευκαιριακά μπορούν να απασχολούνται σε παράλληλες μη συναφείς δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να μην έχουν προσδοκίες συμπλήρωσης των χρονικών και λοιπών προϋποθέσεων για τη χορήγηση δεύτερης κύριας σύνταξης γήρατος στο μέλλον από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για την παράλληλη προς το κύριο επάγγελμά τους και ευκαιριακή απασχόλησή τους, όπως δέχεται και η εισηγητική έκθεση του ν. 2335/1995. Αντιθέτως, οι υπόλοιποι μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένοι οι οποίοι έχουν αναπτύξει δύο παράλληλες επαγγελματικές δραστηριότητες, έχουν προσδοκίες συμπλήρωσης των χρονικών και λοιπών προϋποθέσεων για τη χορήγηση δεύτερης κύριας σύνταξης γήρατος στο μέλλον από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για τη δεύτερη δραστηριότητά τους». 

Με την υποβολή του προδικαστικού αυτού ερωτήματος και έως την εκδίκασή του, αναστέλλεται η εκδίκαση των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα.

Δείτε τη σχετική ανακοίνωση του δικαστηρίου στο adjustice.gr.