Η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Η 19η Μαΐου καθιερώθηκε ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με το Νόμο 2193/1994.

Όπως επισημαίνεται στην εισηγητική έκθεση του Νόμου, στις αρχές του 1991, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, αποδέχτηκε ομόφωνα πρόταση του Προέδρου κ. Ανδρέα Γ. Παπανδρέου - ύστερα από επιστολή των Ποντίων βουλευτών του κινήματος - για κατάθεση πρότασης νόμου για την επίσημη αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων, της γενοκτονίας των 353.000 Ποντίων, που έγινε από τους Τούρκους από το 1916 ως το 1923 και για καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων.

Έτσι την 1η Απριλίου 1992, είκοσι δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν τη σχετική πρόταση νόμου, η οποία ουδέποτε προωθήθηκε για συζήτηση, με ομάδα ποντιακής καταγωγής βουλευτών βουλευτές του ίδιου κόμματος να επαναφέρουν την πρόταση το 1994.

Η συγκεκριμένη ημέρα επελέγη ως ημέρα μνήμης, καθώς στις 19 Μαΐου 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, για να συνεχίσει με «εντονότερο και πιο φρικιαστικό τρόπο, τη συστηματική γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, που είχε αρχίσει το 1916 και τελείωσε το 1923».

Όπως αναφέρει η εισηγητική έκθεση, «η αναγνώριση της γενοκτονίας αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για τον Ελληνισμό και εγγύηση ότι το κατ' εξακολούθηση ένοχο τουρκικό κράτος, δεν θα την επαναλάβει σε βάρος μας ή σε βάρος άλλου λαού της περιοχής».

Η γενοκτονία των Ποντίων έχει αναγνωριστεί από ορισμένα κράτη ανά τον κόσμο, όπως η Αρμενία, η Σουηδία και η Κύπρος, αλλά και σε τοπικό επίπεδο από μία σειρά πολιτειών στις ΗΠΑ και πιο πρόσφατη την αναγνώριση από το Δημοτικό Συμβούλιο του Μόντρεαλ στον Καναδά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με το Νόμο 2645/1998 καθιερώθηκε η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος.

Το 2006, μία ομάδα βουλευτών πρότεινε ανεπιτυχώς την ενιαιοποίηση των αναγνωρίσεων της γενοκτονίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού και την συμπερίληψη στην ενιαία μορφή και της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού.

Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση της εν λόγω πρότασης νόμου, «η νομοθετική πολυδιάσπαση του γεγονότος, η τέλεση εκδηλώσεων μνήμης σε διαφορετικές ημερομηνίες και άλλες χωριστές ενέργειες αποδυναμώνουν εξ ορισμού τη δυνατότητα διεθνοποίησης και τη διεκδίκηση αναγνώρισης του από την παγκόσμια κοινότητα και τις ξένες κυβερνήσεις».

Με πληροφορίες από hellenicparliament.gr