Προϋποθέσεις δόμησης στην Ύδρα (ΣτΕ 1462/2024)
Ο μνημειακός χαρακτήρας της Ύδρας υπερισχύει έναντι των λοιπών χαρακτηρισμών του ως ιστορικού τόπου, παραδοσιακού οικισμού, τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τόπου χρήζοντος ειδικής κρατικής προστασίας
ΣτΕ Ε’ 1462/2024
Πρόεδρος: Χρ. Ντουχάνης, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Ζ. Θεοδωρικάκου, Πάρεδρος
Με την 1462/2024 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επιβεβαιώθηκε η πάγια νομολογία του δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία ο χαρακτηρισμός του οικισμού της Ύδρας ως μνημειακού βάσει της 1824/1962 απόφασης του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως (Β΄ 75), υπερισχύει έναντι των λοιπών χαρακτηρισμών του ως ιστορικού τόπου, παραδοσιακού οικισμού, τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τόπου χρήζοντος ειδικής κρατικής προστασίας, και τούτο διότι ο μνημειακός αυτός χαρακτήρας υπάγει τον οικισμό σε αυστηρότερο καθεστώς προστασίας.
Συνεπώς, όπως κρίθηκε, για τη δόμηση στον οικισμό της Ύδρας απαιτείται η τήρηση των κανόνων που απορρέουν από το ιδιαίτερο και αυστηρότερο προστατευτικό καθεστώς των μνημειακών οικισμών, βάσει των οποίων μόνη επιτρεπτή είναι η δόμηση κτισμάτων, όπως αυτά προϋπήρχαν, αφού αυτά είναι που προσέδωσαν στον οικισμό τον μνημειακό του χαρακτήρα. Δεν αρκεί, κατά συνέπεια, η τήρηση των διατάξεων που ισχύουν εν γένει για τους παραδοσιακούς οικισμούς, εντός των οποίων επιτρέπεται η ανέγερση και νέων κτιρίων, τούτο δε παρά τα όσα αντίθετα προβλέπει σχετική εγκύκλιος του ΥΠΕΝ, η οποία παρερμηνεύει τους κανόνες που διέπουν το πολεοδομικό καθεστώς του εν λόγω οικισμού, όπως έχουν διαμορφωθεί από τη νομολογία, σε ό,τι αφορά την ανέγερση κτίσματος επί οικοπεδικής επιφάνειας που είχε δομηθεί κατά το παρελθόν.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι παράνομη οικοδομική άδεια κατά το μέρος που επέτρεψε την προσθήκη ορόφου σε υφιστάμενο ισόγειο κτίσμα στον κεντρικό τομέα του οικισμού της Ύδρας, παρ'ότι ο εν λόγω όροφος δεν προϋπήρχε, με την αντίληψη αφενός μεν ότι τηρήθηκαν οι όροι της αρχαιολογικής νομοθεσίας, αφετέρου δε διότι υπήρχε υπόλοιπο δόμησης και κάλυψης για το ένδικο οικόπεδο, βάσει των διατάξεων του από 19.10-13.11.1978 π.δ. περί χαρακτηρισμού οικισμών ως παραδοσιακών (Δ΄ 594), τα πολεοδομικά μεγέθη του οποίου δεν παραβιάζονται με την προσθήκη. Κατόπιν τούτου, το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση και ακύρωσε την εν λόγω οικοδομική άδεια κατά το μέρος αυτό.
Πηγή: adjustice.gr