Εν περιπτώσει καταδίκης, επί τη βάσει των άρθρων 4, 6, 8 και 9, το δικαστήριον δύναται να διατάξη όπως η απόφασις δημοσιευθή δια του τύπου δαπάνη του καταδικασθέντος, εντός τασσομένης διορίας. Εάν ο καταδικασθείς δεν ενεργήση την δημοσίευσιν κατά τους όρους της αποφάσεως, προβαίνει εις ταύτην ο Εισαγγελεύς και η δαπάνη, βεβαιουμένη υπό του οικείου Εφόρου, εισπράττεται κατά τας διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων.
Εάν η καταδίκη επέλθη επί τη βάσει των άρθρων 12 και 14, εδάφιον πρώτον, το δικαστήριον δίδει πάντοτε την άδειαν εις τον αδικηθέντα, όπως δημοσιεύση εντός ωρισμένης προθεσμίας την απόφασιν δαπάνη του καταδικασθέντος.
Αιτήσει του αθωωθέντος δύναται το δικαστήριον να διατάξη την γνωστοποίησιν της αθωώσεως.
Τα έξοδα ταύτης καταλογίζονται εις βάρος του Δημοσίου, εφ' όσον, δεν κατελογίσθησαν εις βάρος του μηνυτού ή του πολιτικώς ενάγοντος.
Προκειμένου περί αγωγής επί παραλείψει, εγειρομένης επί τη βάσει των διατάξεων του παρόντος νόμου, δύναται το δικαστήριον εν τη αποφάσει του να δώση την άδειαν εις τον νικώντα, όπως δημοσιεύση εντός ωρισμένης προθεσμίας το διατακτικόν της αποφάσεως δαπάνη του ηττηθέντος.
