Το τρίτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 10 του Β.δ. 465/ 1970 (Α΄ 150) και το τρίτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 10 του Π.δ. 1224/1981(Α΄ 303) αντικαθίστανται ως εξής:
«Οι σωληνώσεις εξαέρωσης για τις δεξαμενές πετρελαίου ή και για τις δεξαμενές βενζίνης πρατηρίων, κατασκευάζονται από σωληνώσεις μεταλλικές γαλβανισμένες ενισχυμένου τύπου ή μόνο για το υπόγειο τμήμα πλαστικές από υλικό που δεν αλλοιώνεται στα πετρελαιοειδή, διαμέτρου ίσης ή μεγαλύτερης της μιάμισης ίντσας (1 ½’’) και μέσω κατακόρυφου σωλήνα, καταλήγουν σε δύο ειδικά εξαρτήματα (καπελάκια), με ή χωρίς βαλβίδα ανάλογα του τρόπου κατασκευής, ώστε να διασφαλίζεται αδυναμία ανάμιξης των προϊόντων. Οι κατακόρυφοι σωλήνες στηρίζονται αδιακρίτως σε εξωτερικό τοίχο κτιρίου ή σε υποστύλωμα στεγάστρου ή σε άλλη ειδική σταθερή κατασκευή, μεταλλική, από σκυρόδεμα ή άλλο υλικό, η οποία αποτρέπει τη δημιουργία παραμόρφωσης. Η απαγωγή των ατμών από τα στόμια εξαέρωσης πρέπει να ελέγχεται οπτικά καθημερινά ότι είναι ελεύθερη. Τα ειδικά εξαρτήματα (βαλβίδες εξαερισμού πίεσης - υποπίεσης pressure relief valve) των δεξαμενών των υγρών καυσίμων που συμμετέχουν στο σύστημα ανάκτησης ατμών, είναι κατά ελάχιστο δύο (2) ανά πρατήριο υγρών καυσίμων, έχουν τις ίδιες διαστάσεις με το σωλήνα εξαερισμού και ανοίγουν πλήρως σε υποπίεση 2 mbar και υπερπίεση 35mbar. Διαθέτουν υποχρεωτικά φλογοπαγίδα, σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ ISO 16852 ή άλλο ισοδύναμο ευρωπαϊκό ή διεθνές πρότυπο. Ελέγχονται σε ετήσια βάση για την ορθότητα της λειτουργίας τους και συμπληρώνεται ειδικό έντυπο ελέγχου που φυλάσσεται στο χώρο του πρατηρίου.»
