Αρχείο προσωπικών δεδομένων αποτελούν τα smartphones σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο (ΑΠ Ποιν. 474/2016)

Αρχείο προσωπικών δεδομένων, κατά την έννοια των διατάξεων του Νόμου 2472/1997 περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, αποτελούν και τα σύγχρονα "έξυπνα" τηλέφωνα (smartphones), σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο.

Ειδικότερα, η απόφαση του Αρείου Πάγου αφορά σε αναίρεση απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Καλαμάτας σχετικά με υπόθεση κλοπής βίντεο που περιείχε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (ερωτική συνεύρεση) και αντιγραφής του σε Η/Υ, καθώς και περαιτέρω διάδοσης με αντιγραφή σε άλλο κινητό τηλέφωνο.

Το Τριμελές Εφετείο Καλαμάτας είχε αρχικώς κηρύξει αθώους τους κατηγορουμένους των παραπάνω αξιόποινων πράξεων.

Όμως, δεχόμενο με την απόφασή του ότι δεν αποτελούν αρχείο προσωπικών δεδομένων τα καταχωρημένα και αρχειοθετημένα σε κινητό τηλέφωνο βίντεο (ταινίες), το δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τη διάταξη του άρθρου 2 περ. ε του Ν. 2472/1997, αφού το βίντεο εντός του κινητού τηλεφώνου της εγκαλούσας σε συγκεκριμένο διαρθρωμένο φάκελλο, εντός της μνήμης αυτού, συνιστά αρχείο και όχι αταξινόμητο προσωπικό δεδομένο που απλά περιέχεται σε κάποιο αποθηκευτικό μέσο, και στη συνέχεια εσφαλμένα εφάρμοσε την ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 22 παρ. 4 του ίδιου νόμου.

Επομένως, κατά παραδοχή ως βασίμου του μοναδικού λόγου της κρινόμενης αναιρέσεως της Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, η αίτηση αναιρέσεως έγινε δεκτή και αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση 474/2016 του Ε’ Ποινικού Τμήματος, αρχείο προσωπικών δεδομένων αποτελούν τα smart phones τα οποία διαθέτουν λογισμικά προγράμματα και στα οποία ο κάτοχος και ιδιοκτήτης τους καταχωρεί σε ξεχωριστά μικρότερα αρχεία τα προσωπικά δεδομένα του που αναφέρονται στις επαφές του, στις φωτογραφίες του, στα βίντεό του (ταινίες του), στα μηνύματα (mails) κ.λ.π., τα οποία αρχεία είναι διαρθρωμένα σε φακέλλους και υποφακέλλους, όπως και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δηλαδή τα αρχεία του σύγχρονου κινητού τηλεφώνου αποτελούν διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια και τα οποία μπορούν να τύχουν επεξεργασίας.

Όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του ο αν. καθηγητής της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Ιωάννης Ιγγλεζάκης, «η ερμηνεία αυτή είναι, ασφαλώς, ορθή, ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η νομοθεσία που εφαρμόζεται είναι απαρχαιωμένη, στο βαθμό που θέτει ως προϋπόθεση την ύπαρξη αρχείου προσωπικών δεδομένων για τη θεμελίωση της αντικειμενικής υπόστασης.

Στο πεδίο του ηλεκτρονικού εγκλήματος, η Σύμβαση της Βουδαπέστης για το Κυβερνοέγκλημα, στην οποία προβλέπονται μια σειρά αδικημάτων που τελούνται μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, αναφέρεται σε δεδομένα και σε συστήματα υπολογιστών (βλ. άρθρο 1 περ. α΄ και β΄) και όχι σε αρχεία, ως αντικείμενα εγκλήματος και θεωρούμε ότι και οι ποινικές κυρώσεις επί παράνομης επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα θα έπρεπε να περιέχουν αντίστοιχες προβλέψεις.

Βεβαίως, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τη σκέψη της απόφασης, σύμφωνα με την οποία, αρχείο προσωπικών δεδομένων κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων αποτελούν και τα σύγχρονα "έξυπνα" τηλέφωνα. Και τούτο, διότι τα εν λόγω τηλέφωνα αποτελούν σύστημα υπολογιστή που εμπεριέχει προγράμματα και δεδομένα, ορισμένα από τα οποία περιλαμβάνονται σε αρχεία, σύμφωνα με την έννοια του ν. 2472/1997».

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο areiospagos.gr

Δείτε το σχόλιο του κ. Ιγγλεζάκη στο informaticslaw.blogspot.gr