Πώς θεμελιώνεται ο πρότερος έντιμος βίος ως ελαφρυντική περίσταση; [ΑΠ (ποιν) 438/2017]

Με την υπ' αριθμ. 438/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου (ΣΤ' Ποινικό Τμήμα), αναιρέθηκε εν μέρει απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, ως προς την απορριπτική διάταξη του αυτοτελούς ισχυρισμού του αναιρεσείοντα για την αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του πρότερου έντιμου βίου (άρθρο 84 παρ. 2 εδ. α Ποινικού Κώδικα).

Συγκεκριμένα, το Άρειος Πάγος έκρινε ότι η αιτιολογία με την οποία το Τριμελές Πλημμελειοδικείο απέρριψε τον ισχυρισμό περί πρότερου έντιμου βίου δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, διότι τα περιστατικά που επικαλέσθηκε ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, αρκούσαν για την ύπαρξη έντιμης οικογενειακής, επαγγελματικής και γενικά κοινωνικής ζωής, υπό την προϋπόθεση ότι τα περιστατικά αυτά είναι βάσιμα, ενόψει και του ότι δεν εκτίθενται στην προσβαλλόμενη απόφαση αρνητικά περιστατικά που οδήγησαν το δικαστήριο στην απορριπτική κρίση.

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, ο κατηγορούμενος, δια του συνηγόρου του, προέβαλε, τον αυτοτελή ισχυρισμό, περί συνδρομής στο πρόσωπό του, εκτός της ελαφρυντικής περίστασης της ειλικρινούς μετάνοιας που έγινε δεκτή και της ελαφρυντικής περίστασης του προτέρου εντίμου βίου, επικαλούμενος για τη θεμελίωσή του, τα ακόλουθα:

"Από το έτος 1974 δραστηριοποιούμαι ως έμπορος με ημερομηνία εγγραφής στο ΤΕΒΕ 19-3-1977, στο χώρο της εμπορίας διάθεσης και υποστήριξης μηχανημάτων υλικών συσκευασίας. Το 1988 η προσωπική μου επιχείρηση μετετράπη σε ανώνυμη εταιρεία (ΦΕΚ τ. Α Ε και ΕΠΕ .../14-7-1988 και με τον διακριτικό τίτλο "..." με την οποία έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα. Σημειωτέον ότι στο συγκεκριμένο χώρο μέχρι σήμερα δραστηριοποιείται η εταιρεία όντας η μόνη Ελληνική έχοντας να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών. Από το 1974 μέχρι σήμερα ουδέποτε είχα δοσοληψίες με το νόμο και ήμουν συνεπής στην κάλυψη των οικονομικών μου υποχρεώσεών μου, η οποία βρήκε την εταιρεία στη φάση της ανάπτυξης, ήτοι της δημιουργίας και λειτουργίας καταστημάτων εμβαδού άνω των 2000 τμ.... στην εταιρεία εργάσθηκαν 453 εργαζόμενοι .. προσπάθησα να διατηρήσω την εταιρεία ευελπιστώντας ότι μπορεί να διορθωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας ... η εταιρεία μας μέχρι και σήμερα έχει καταβάλει στο ΙΚΑ για την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων της, ποσά που υπερβαίνουν αθροιστικά τα τριάντα (30) εκατομμύρια ευρώ ... ‘ Όπως προκύπτει από φωτοτυπία του δελτίου αστυνομικής ταυτότητάς μου είμαι 66 ετών και μέχρι σήμερα ... έχω λευκό ποινικό μητρώο ... είμαι έγγαμος, πατέρας δύο παιδιών ... μόνος ζήτησα την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό των ακινήτων της εταιρείας για να αποσβεστεί η οφειλή της προς το ΙΚΑ ...".

Το Δικαστήριο απέρριψε τον ανωτέρω αυτοτελή ισχυρισμό με την ακόλουθη αιτιολογία ... "Ο ισχυρισμός περί αναγνώρισης της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 2α ΠΚ πρέπει ν’ απορριφθεί, διότι, για τη στοιχειοθέτησή του, δεν αρκεί η επίκληση και απόδειξη της ύπαρξης τυχόν λευκού ποινικού του μητρώου, ενώ τα επικαλούμενα, δεν αρκούν για την ύπαρξη "έντιμης, ατομικής οικογενειακής επαγγελματικής και γενικά κοινωνικής ζωής"...

Η αιτιολογία, όμως, αυτή δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, διότι τα άνω περιστατικά που επικαλέσθηκε ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, αρκούσαν για την ύπαρξη έντιμης οικογενειακής, επαγγελματικής και γενικά κοινωνικής ζωής, και εντεύθεν την αποδοχή του άνω αυτοτελούς ισχυρισμού του, υπό την προϋπόθεση ότι τα περιστατικά αυτά ήθελον κριθεί βάσιμα, ενόψει και του ότι δεν εκτίθενται στην προσβαλλόμενη απόφαση αρνητικά περιστατικά που οδήγησαν το δικαστήριο στην απορριπτική κρίση.

Επομένως ο, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αυτά είναι βάσιμος και πρέπει κατά παραδοχή του, να αναιρεθεί εν μέρει, ως προς τον αναιρεσείοντα, η προσβαλλόμενη απόφαση και δη ως προς την απορριπτική της διάταξη του ως άνω αυτοτελούς ισχυρισμού του, αναγκαίως δε και ως προς τη διάταξή της, για την επιβολή σ’ αυτόν ποινής, και να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 519 του Κ.Π.Δ., η υπόθεση στο ίδιο Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από Δικαστές άλλους, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως, προκειμένου να κρίνει, για τη συνδρομή ή όχι της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 2 εδ. α’ του ΠΚ και αναλόγως προς την επ’ αυτής, παραδοχή του, να επιμετρήσει την αρμόζουσα, στον αναιρεσείοντα, ποινή.

Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο areiospagos.gr