Αστυνομική βία ενώπιον της Δικαιοσύνης: Κορυφή του παγόβουνου;

Παρά το γεγονός ότι συχνά συζητούνται, σε δημοσιογραφικό κυρίως επίπεδο, περιστατικά άσκησης βίας και κακομεταχείρισης από αστυνομικά όργανα κατά τα στάδια σύλληψης και κράτησης, καθώς και περιστατικά αστυνομικής βίας κατά την διάρκεια διαδηλώσεων και περιστατικά κακομεταχείρισης ευπαθών ομάδων και μεταναστών από αστυνομικούς, ελάχιστες είναι οι υποθέσεις εις βάρος αστυνομικών που φτάνουν στις αίθουσες των Ελληνικών Δικαστηρίων.

Σε σχετική έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας που δημοσιεύθηκε το 2012, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι κατά το διάστημα 1988 - 2012 παραπέμφθηκαν στην ελληνική δικαιοσύνη μόλις δώδεκα περιπτώσεις για παραβίαση των διατάξεων 137Α-137Δ Π.Κ., που αφορούν την διάπραξη αδικημάτων εις βάρος πολιτών από υπαλλήλους που έχουν επιφορτιστεί με την δίωξη, την ανάκριση, την εξέταση αξιόποινων πράξεων ή την εκτέλεση ποινών και την φύλαξη κρατουμένων.

Η εξήγηση για τον τόσο μικρό αριθμό σχετικών δικογραφιών πρέπει προφανώς να αναζητηθεί στα γενικότερα προβλήματα της ελληνικής δικαιοσύνης, όπως π.χ. οι καθυστερήσεις στις ποινικές διαδικασίες, που μπορούν να οδηγήσουν σε ατιμωρησία λόγω παραγραφής αλλά και στα ειδικότερα αυτονόητα ζητήματα που προκύπτουν όταν ένας πολίτης, που τις περισσότερες φορές έχει ο ίδιος εμπλοκή με ποινικά θέματα, πρέπει να καταγγείλει τις εναντίον του πράξεις βίας από τα αστυνομικά όργανα, χωρίς κανένα αποδεικτό μέσο πλην της δικής του μαρτυρίας.

Ωστόσο, στην πρόσφατη νομολογία του Αρείου Πάγου, συναντάμε την επικύρωση δυο καταδικαστικών αποφάσεων για άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας και σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας από αστυνομικά όργανα (άρθρο 137Α§3 Π.Κ).

Σωματικές βλάβες κατά την διάρκεια «άτυπης ανάκρισης» από γυναίκα αστυνομικό προκειμένου να δοθούν πληροφορίες

Σύμφωνα με το ιστορικό που περιγράφεται στην υπ’ αριθμ. 1807/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου, τον Ιούλιο του 2007, κατά την έρευνα για αρπαγή ανηλίκου από αλλοδαπό πατέρα, ζητήθηκε να προσέλθει στο Τμήμα Προστασίας Ανηλίκων της ΓΑΔΑ, η σύντροφος του υπόπτου για αρπαγή, προκειμένου να δώσει πληροφορίες για το που βρισκόταν αυτός.

Κατά τη διενέργεια της «άτυπης ανάκρισης», που κράτησε περισσότερο από τρεις ώρες, η γυναίκα δεν έδωσε σαφείς απαντήσεις, υποστηρίζοντας ότι έχει διακόψει τη σχέση μαζί του. Η Προϊσταμένη Αστυνομικός, προκειμένου να εκμαιεύσει τις πληροφορίες που χρειαζόταν, χτύπησε την γυναίκα με τα χέρια στο πρόσωπο και στο κεφάλι και της τράβηξε με δύναμη τα μαλλιά. Όταν η παθούσα επέστρεψε σπίτι της, την είδε με μώλωπες και κόκκινο πρόσωπο συγκάτοικος της στην πολυκατοικία και την βοήθησε στην ανεύρεση εφημερεύοντος δημόσιου νοσοκομείου. Σύμφωνα με την ιατρική διάγνωση, αποτέλεσμα των χτυπημάτων ήταν η κάκωση κεφαλής, κάκωση γνάθου, άλγος αυχένα και οίδημα στην δεξιά ινιακή χώρα.

Η αστυνομικός καταδικάστηκε από το Εφετείο Αθηνών για από πρόθεση τέλεση σωματικών κακώσεων σε πρόσωπο που βρισκόταν υπό την εξουσία της, με σκοπό να αποσπάσει πληροφορίες, με την αναγνώριση του ελαφρυντικού του προτέρου εντίμου βίου, απόφαση που επικύρωσε ο Άρειος Πάγος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της δικηγόρου Φωτεινής Ντούρα στο νέο τεύχος του Crime Times