Το Γεν. Δικαστήριο ΕΕ απέρριψε την αγωγή αποζημίωσης του πρώην Μαλτέζου Επιτρόπου John Dalli

Επιμέλεια: Γεώργιος Π. Κανέλλος

Με τη δημοσιευθείσα στις 6-06-2019 απόφασή του, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απορρίπτει την αγωγή του πρώην Επιτρόπου John Dalli με την οποία αυτός ζήτησε την αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίστηκε ότι υπέστη λόγω παύσεώς του από τα καθήκοντά του.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΓΔΕΕ, ο J. Dalli δεν απέδειξε την ύπαρξη παράνομης συμπεριφοράς της OLAF ή της Επιτροπής και δεν θεμελίωσε την ύπαρξη αρκούντως άμεσης αιτιώδους συνάφειας μεταξύ των προσαπτόμενων συμπεριφορών και της προβαλλόμενης ζημίας ούτε και απέδειξε την ύπαρξη της εν λόγω ζημίας.

Ιστορικό της υπόθεσης

Με απόφαση της 12ης Μαΐου 2015, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέρριψε την προσφυγή-αγωγή του John Dalli, τέως Επιτρόπου, με την οποία αυτός ζήτησε την ακύρωση της «προφορική[ς] απόφαση[ς] της 16ης Οκτωβρίου 2012 περί παύσε[ώς του] από τα καθήκοντά του με άμεση ισχύ, την οποία έλαβε ο πρόεδρος της Επιτροπής» και την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη, με την επιδίκαση συμβολικής χρηματικής ικανοποίησης 1 ευρώ για την ηθική βλάβη και προσωρινώς εκτιμώμενης αποζημίωσης ύψους 1.913.396 ευρώ για την υλική ζημία. Με διάταξη της 14ης Απριλίου 2016, το Δικαστήριο απέρριψε την αναίρεση που άσκησε ο J. Dalli κατά της εν λόγω αποφάσεως.

Ο J. Dalli προσέφυγε εκ νέου ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, αιτούμενος την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης που του προκάλεσε, κατά κύριο λόγο, η προβαλλόμενη παράνομη συμπεριφορά της Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένης της OLAF, η οποία συνδέεται με την παύση των καθηκόντων του ως μέλους της Επιτροπής, με άμεση ισχύ την 16η Οκτωβρίου 2012.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με την απόφασή του αυτή, το Γενικό Δικαστήριο εξετάζει καταρχάς την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε η Επιτροπή λόγω δεδικασμένου της αποφάσεως της 12ης Μαΐου 2015 και διαπιστώνει ότι από την απόφαση αυτή δεν προκύπτει ότι τα νομικά και πραγματικά ζητήματα που αφορούν την προβαλλόμενη επιλήψιμη συμπεριφορά της OLAF επιλύθηκαν πράγματι ή κατ’ ανάγκη με την προσφυγή-αγωγή και ότι, επομένως, η εν λόγω απόφαση δεν έχει περιβληθεί, από αυτή την άποψη, με ισχύ δεδικασμένου.

Επί της ουσίας, το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει εκ προοιμίου, ότι η στοιχειοθέτηση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ένωσης και η άσκηση του δικαιώματος αποκατάστασης της ζημίας εξαρτάται από τη συνδρομή συνόλου προϋποθέσεων, ήτοι του παράνομου χαρακτήρα της συμπεριφοράς η οποία προσάπτεται στα θεσμικά όργανα, του υποστατού της ζημίας και της ύπαρξης αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της προσαπτόμενης συμπεριφοράς και της προβαλλόμενης ζημίας.

Το Γενικό Δικαστήριο εξετάζει τις αιτιάσεις που αφορούν το παράνομο της συμπεριφοράς των θεσμικών οργάνων, υπενθυμίζοντας ότι, προκειμένου να πληρούται η προϋπόθεση σχετικά με το παράνομο της συμπεριφοράς που προσάπτεται στα θεσμικά όργανα, απαιτείται, σύμφωνα με τη νομολογία, να στοιχειοθετείται κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου ο οποίος αποσκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες.

Στο πλαίσιο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει καθεμία από τις επτά αιτιάσεις που προβλήθηκαν από τον J. Dalli σχετικά με το παράνομο της συμπεριφοράς της OLAF. Οι αιτιάσεις αυτές αφορούν, μεταξύ άλλων, τον παράνομο χαρακτήρα της απόφασης περί κινήσεως έρευνας, πλημμέλειες κατά τον χαρακτηρισμό της έρευνας και παράνομη επέκταση της έρευνας, παραβίαση των αρχών που διέπουν τη διεξαγωγή αποδείξεων καθώς και παραμόρφωση και παραποίηση αποδεικτικών στοιχείων, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, παραβίαση της αρχής του τεκμηρίου αθωότητας και προσβολή του δικαιώματος στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει ακολούθως τις δύο αιτιάσεις που προέβαλε ο J. Dalli σχετικά με το παράνομο της συμπεριφοράς της Επιτροπής. Οι συγκεκριμένες αιτιάσεις αφορούσαν, αφενός, παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και παράβαση της υποχρεώσεως της Επιτροπής να συμπεριφέρεται καλόπιστα, αμερόληπτα και αντικειμενικά, σεβόμενη την αρχή της ανεξαρτησίας, και, αφετέρου, παραβίαση της αρχής της ανεξαρτησίας της OLAF.

Το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο J. Dalli δεν αποδεικνύει την ύπαρξη παράνομης συμπεριφοράς της OLAF ή της Επιτροπής. Κατόπιν ως εκ περισσού εξετάσεως, το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο J. Dalli δεν θεμελιώνει την ύπαρξη αρκούντως άμεσης αιτιώδους συνάφειας μεταξύ των προσαπτόμενων συμπεριφορών και της προβαλλόμενης ζημίας ούτε και αποδεικνύει την ύπαρξη της εν λόγω ζημίας.

Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει την αγωγή του J. Dalli.

Γίνεται υπόμνηση ότι κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου και εντός δύο μηνών και δέκα ημερών από της κοινοποιήσεώς της μπορεί να ασκηθεί αναίρεση ενώπιον του Δικαστηρίου, περιοριζόμενη σε νομικά ζητήματα. Η αίτηση αναιρέσεως θα υποβληθεί σε διαδικασία προηγούμενης εγκρίσεως της εξετάσεώς της. Προς τούτο, πρέπει να συνοδεύεται από αίτηση για την έγκριση της εξετάσεώς της, η οποία να εκθέτει το σημαντικό ζήτημα ή τα σημαντικά ζητήματα που εγείρει η αναίρεση για την ενότητα, τη συνοχή ή την εξέλιξη του δικαίου της Ένωσης

Το πλήρες κείμενο της αποφάσεως είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα CURIA