ΕΦΚΑ και δικηγόροι: Ευθύνη για παράνομη παράλειψη εξόφλησης παραστατικών πληρωμής δαπανών υγειονομικής περίθαλψης (ΜονΔΠρΑθ 10848/2019)

ΜονΔΠρΑθ 10848/2019

Παράλειψη των οργάνων των εναγομένων νομικών προσώπων (του τ. Ε.Τ.Α.Α. και κατόπιν του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) να προβούν εντός ευλόγου χρόνου στην εξόφληση των ένδικων χρηματικών απαιτήσεων του ενάγοντος δικηγόρου. Ματαίωση του σχετικού δικαιώματός του, που απορρέει τόσο από τις οικείες καταστατικές διατάξεις του Τ.Π.Δ.Α, όσο και ευθέως εκ του Συντάγματος.

Στοιχειοθετείται ευθύνη των νομικών αυτών προσώπων προς αποζημίωση του ενάγοντος, καθότι η στέρηση των επίδικων ποσών αποτελεί ισόποση περιουσιακή του ζημία, η οποία συνδέεται αιτιωδώς με τις παραλείψεις των εναγομένων. Δικαίωμα του ενάγοντος να λάβει ως αποζημίωση το αντίστοιχο ποσό, κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 ΕισΝΑΚ. Επιδίκαση ποσού χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που υπέστη ο ενάγων.

Απόσπασμα της απόφασης

15.   Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανωτέρω παράλειψη των οργάνων των εναγομένων νομικών προσώπων (του τ. Ε.Τ.Α.Α. και κατόπιν του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στον οποίο εντάχθηκε ο κλάδος υγείας παροχών σε είδος του Ε.Τ.Α.Α. από 1-6-2012) να προβούν εντός ευλόγου χρόνου στην εξόφληση των ένδικων χρηματικών απαιτήσεων του ενάγοντος, ύψους 3.220,00 ευρώ, είχε ως συνέπεια την ματαίωση του σχετικού δικαίωματός του, που απορρέει τόσο από τις οικείες καταστατικές διατάξεις του Τ.Π.Δ.Α, όσο και ευθέως εκ του Συντάγματος (άρθρο 21 παρ. 3 και 22 παρ. 5), το Δικαστήριο κρίνει ότι στοιχειοθετείται ευθύνη των νομικών αυτών προσώπων προς αποζημίωση του ενάγοντος, καθότι η στέρηση των επίδικων ποσών αποτελεί ισόποση περιουσιακή του ζημία, η οποία συνδέεται αιτιωδώς με τις προαναφερθείσες παραλείψεις των εναγομένων.

Συνεπώς, ο ενάγων δικαιούται να λάβει ως αποζημίωση το προαναφερθέν ποσό, κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματός του.

Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη: α) το μέγεθος της εν λόγω ζημίας του ενάγοντος, β) τη φύση αυτής και ιδίως ότι πρόκειται για μη καταβληθείσα αποζημίωση δαπανών ιατρικής περίθαλψης του ανήλικου τέκνου του, καλυφθείσα εξ ιδίων πόρων, γ) τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτή επήλθε, ιδίως δε το γεγονός της πολυετούς αναμονής προς εξόφληση των ως άνω παροχών, παρότι ο ενάγων είχε καταβάλει κατά τα προηγούμενα έτη τις αναλογούσες σε αυτόν εισφορές προς τα εναγόμενα, αναμένοντας ευλόγως την αποτελεσματική άσκηση των σχετικών δικαιωμάτων του, σε περίπτωση επέλευσης του ασφαλιστικού κινδύνου, δ) το γεγονός ότι ο ενάγων αναγκάστηκε να απευθυνθεί στο Συνήγορο του Πολίτη, τόσο το έτος 2014 όσο και το έτος 2017, για να μπορέσει να ενημερωθεί για την πορεία των αιτήσεών του, το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτός υπέστη ηθική βλάβη, συνιστάμενη στη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία που βίωσε, κατά τη διάρκεια των ανωτέρω ετών της αναμονής του, η οποία συνδέεται αιτιωδώς με τις ίδιες ως άνω παράνομες ενέργειες των εναγομένων.

Όσα δε περί του αντιθέτου προβάλλουν τα τελευταία με τα υπομνήματά τους είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

Eξάλλου, για την αποκατάσταση της βλάβης αυτής, ο ενάγων δικαιούται να λάβει χρηματική ικανοποίηση, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 του Α.Κ., ανερχόμενη στοεύλογο ποσό των 700,00 ευρώ, κατά μερική αποδοχή του σχετικού αιτήματός του.

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο dsanet.gr