Εγκατάσταση σωληνώσεων αερίου στην Ελλάδα: Δεν αντίκειται στο δίκαιο της EE η ρύθμιση για λόγους προστασίας από σεισμούς

Με σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι δεν αντίκειται στο δίκαιο της EE η ελληνική ρύθμιση που για λόγους προστασίας από σεισμούς επιβάλλει ορισμένους τρόπους εγκατάστασης σωληνώσεων αερίου.

Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, η οδηγία 97/23/ΕΚ σχετικά με τον εξοπλισμό υπό πίεση, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1882/2003, εναρμονίζει τις εθνικές διατάξεις των κρατών μελών για τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την εκτίμηση της συμμόρφωσης εξοπλισμού υπό πίεση και συγκροτημάτων με μέγιστη επιτρεπόμενη πίεση PS άνω των 0,5 bar (=500 mbar) που παρουσιάζουν κινδύνους που οφείλονται στην πίεση.

Με απόφαση της 20ής Μαρτίου 2012 του τότε Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Ελλάδα) εγκρίθηκε ο τεχνικός κανονισμός εσωτερικών εγκαταστάσεων φυσικού αερίου με πίεση λειτουργίας έως και 500mbar. O κανονισμός αυτός προβλέπει, για λόγους προστασίας των προσώπων κυρίως από τους σεισμούς, όρους και περιορισμούς (υποχρέωση αερισμού, απαγόρευση ενδοδαπέδιας όδευσης) όσον αφορά τον τρόπο εγκατάστασης εξοπλισμού υπό πίεση (σωληνώσεων αερίου).

Η DIMCO Dimovasili M.I.K.E. εμπορεύεται και διανέμει προϊόντα για την κατασκευή εγκαταστάσεων φυσικού αερίου σε κτίρια, και εισάγει από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ελλάδα, εύκαμπτους ανοξείδωτους χαλυβδοσωλήνες.

Τον Μάιο του 2012, άσκησε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης διαφόρων διατάξεων του κανονισμού της 20ής Μαρτίου 2012. Ισχυρίζεται ότι οι διατάξεις αυτές προωθούν την χρήση συμβατικών χαλυβδοσωλήνων και χαλκοσωλήνων αερίου, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη τη χρήση και τη διάθεση στην αγορά των σωληνώσεων που εισάγει. Επισήμανε ότι οι σωληνώσεις που εμπορεύεται φέρουν την σήμανση CE και, κατά την άποψή της, οι πρόσθετοι όροι και περιορισμοί που επιβάλλονται για λόγους προστασίας από τους σεισμούς δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στις σωληνώσεις που φέρουν τέτοια σήμανση.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας ρωτά το Δικαστήριο εάν η οδηγία αντίκειται στις διατάξεις που επιβάλλουν τους ως άνω όρους για λόγους προστασίας κυρίως από τους σεισμούς, σχετικά τον τρόπο εγκατάστασης εξοπλισμού υπό πίεση, στην περίπτωση που εφαρμόζονται και στον εξοπλισμό που φέρει σήμανση CE.

Mε την σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο επισημαίνει, πρώτον, ότι η οδηγία 97/23 δεν έχει σκοπό να εναρμονίσει τους όρους εγκατάστασης του εξοπλισμού υπό πίεση ούτε περιέχει όρους για την εγκατάσταση του εν λόγω εξοπλισμού.

Δεύτερον, η οδηγία δεν απαγορεύει τα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη κινδύνων άλλων μη οφειλόμενων στην πίεση κινδύνων, ούτως ώστε ο εξοπλισμός να μην θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των προσώπων.

Τρίτον, η οδηγία δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να καθορίζουν, τηρουμένης της Συνθήκης, τις απαιτήσεις που θεωρούν απαραίτητες για την προστασία των προσώπων, εφόσον τούτο δεν συνεπάγεται τροποποιήσεις του. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη οφείλουν να τηρούν τα άρθρα 34 και 36 ΣΛΕΕ, τα οποία διέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και απαγορεύουν, μεταξύ των κρατών μελών, τους ποσοτικούς περιορισμούς επί των εισαγωγών, καθώς και όλα τα μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος.

Επ’ αυτού, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι τέτοια μέτρα μπορούν να δικαιολογηθούν από λόγους γενικού συμφέροντος που παρατίθενται στο άρθρο 36 ΣΛΕΕ ή λόγω επιτακτικής ανάγκης. Πρέπει να είναι κατάλληλα για να εξασφαλίσουν την υλοποίηση του επιδιωκόμενου στόχου και να μην υπερβαίνουν το όριο που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του στόχου.

Εν προκειμένω, όπως υπογράμμισε το Συμβούλιο της Επικρατείας, οι όροι που επιβάλλονται από τον κανονισμό της 20ής Μαρτίου 2012, δεν συνεπάγονται τροποποιήσεις του υλικού που εμπορεύεται η Dimco, αποσκοπούν δε στην προστασία των προσώπων έναντι κινδύνων που οφείλονται σε εξωτερικούς παράγοντες σε σχέση με τον εξοπλισμό υπό πίεση, όπως είναι οι σεισμοί. Επιπλέον, κατά το εθνικό αυτό δικαστήριο οι επίμαχες διατάξεις είναι σύμφωνες με το άρθρο 36 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι αφορούν αδιακρίτως όλους τους τύπους σωληνώσεων ανεξαρτήτως υλικού και χώρας προέλευσης, κρίθηκαν απαραίτητες από την αρμόδια εθνική αρχή και είναι σύμφωνες με την αρχή της αναλογικότητας.

Βάσει των παραπάνω, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η οδηγία 97/23 δεν αντίκειται στην ανωτέρω ελληνική ρύθμιση η οποία, για να διασφαλίσει την προστασία των προσώπων από σεισμούς, επιβάλλει ορισμένους τρόπους εγκατάστασης στους εξοπλισμούς υπό πίεση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φέρουν την σήμανση CE, στο μέτρο που δεν συνεπάγεται τροποποιήσεις στους εξοπλισμούς αυτούς και δεν συνιστά εμπόδιο απαγορευόμενο από τα άρθρα 34 και 36 ΣΛΕΕ.