logo-print

Άρθρο 17 - Νόμος 4967/2022 - Βάρος της απόδειξης (παρ. 2 έως 5 άρθρου 12 Οδηγίας 2019/770)

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ:

09/09/2022

Διαδίκτυο & τεχνητή νοημοσύνη στο ελληνικό δίκαιο

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΚΟΣ

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ & ΔΙΚΑΙΟ

Το εφαρμοστέο δίκαιο ως προς τις έννομες συνέπειες των δικαστικών αποφάσεων - Μελέτες ΕΡΜΕΚ Νο 11

1. Έλλειψη ανταπόκρισης που εμφανίζεται μέσα σε ένα (1) έτος από την παροχή του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας τεκμαίρεται ότι υπήρχε κατά την παροχή.

2. Αν η σύμβαση είναι εκτελεστέα με διαρκή παροχή του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας, η έλλειψη ανταπόκρισης που διαπιστώνεται κατά τη διάρκεια της σύμβασης τεκμαίρεται ότι υπήρχε καθ’ όλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε.

3. Οι παρ. 1 και 2 δεν εφαρμόζονται όταν ο προμηθευτής αποδεικνύει ότι το ψηφιακό περιβάλλον του λήπτη δεν είναι συμβατό με τις τεχνικές απαιτήσεις του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας και ο προμηθευτής είχε ενημερώσει τον λήπτη σχετικά με αυτές τις απαιτήσεις με σαφή και κατανοητό τρόπο πριν από τη σύναψη της σύμβασης.

4. Ο λήπτης συνεργάζεται με τον προμηθευτή στον βαθμό που είναι ευλόγως δυνατό και αναγκαίο, προκειμένου να εξακριβωθεί αν η αιτία της έλλειψης ανταπόκρισης του ψηφιακού περιεχομένου ή της ψηφιακής υπηρεσίας κατά τον χρόνο που ορίζεται στα άρθρα 14 και 15, εντοπίζεται στο ψηφιακό περιβάλλον του λήπτη. Η υποχρέωση συνεργασίας περιορίζεται στα τεχνικώς διαθέσιμα μέσα που είναι λιγότερο παρεμβατικά για τον λήπτη. Αν ο λήπτης δεν συνεργαστεί και ο προμηθευτής είχε ενημερώσει τον λήπτη για την απαίτηση αυτή με σαφή και κατανοητό τρόπο πριν από τη σύναψη της σύμβασης, τότε ο λήπτης φέρει το βάρος της απόδειξης σε σχέση με το κατά πόσο η έλλειψη ανταπόκρισης υπήρχε κατά τον ανωτέρω κρίσιμο χρόνο.

Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων και Ευθύνη για Αποζημίωση
Η αστική ευθύνη του οδικού μεταφορέα κατά τη CMR
send