Προστασία από δίωξη, αγωγή, απόλυση ή δυσμενή μεταχείριση επαγγελματιών που αναφέρουν στις διωκτικές αρχές ενδοοικογενειακή βία σε βάρος ανηλίκου

Ο Συνήγορος του Πολίτη, με βάση την εμπειρία του από τη διαχείριση αναφορών, τις δράσεις ευαισθητοποίησης σε σχολικές μονάδες της χώρας και τη σταθερή συνεργασία του τόσο με εκπαιδευτικούς όσο και επαγγελματίες λοιπών ειδικοτήτων (κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους κ.ά.) έχει επανειλημμένα εισηγηθεί[1] τη διεύρυνση των προβλέψεων του άρθρου 40 του ν. 4509/2017 με στόχο την προστασία από κάθε μορφή δίωξης των προσώπων που στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους έρχονται σε επαφή με ανηλίκους και διατυπώνουν γνώμη ή υποβάλλουν αναφορά στις εισαγγελικές αρχές για υπόνοια ή πληροφορία κακοποίησης παιδιού.

Η Αρχή, μάλιστα, είχε εστιάσει στην ανάγκη διασφάλισης του ακαταδίωκτου για τους εκπαιδευτικούς και το λοιπό προσωπικό των σχολείων, προκειμένου να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στην υποχρέωση αναφοράς που απορρέει από το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 και να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της υπο-αναφοράς όλων των εκφάνσεων της βίας, ιδίως της ενδοοικογενειακής.

Δεδομένου, ότι με τη ρύθμιση της προστασίας αυτής για τους υπευθύνους παιδικής προστασίας και το λοιπό προσωπικό των φορέων παιδικής προστασίας με τον ν. 4837/2021, δεν κάλυψε τον χώρο της εκπαίδευσης αλλά και άλλους επαγγελματίες που η ενασχόλησή τους περιλαμβάνει επαφή με ανηλίκους, ο Συνήγορος επανήλθε προτείνοντας εκ νέου τη διεύρυνση της σχετικής πρόβλεψης, ώστε να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις εργαζομένων που εργάζονται με παιδιά.

Τελικά, με τον ν. 5090/2024 (άρ. 130) προβλέφθηκε αφενός ρητή υποχρέωση παιδαγωγού, εκπαιδευτικού, μέλους του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικού λειτουργού, ψυχολόγου, επιμελητή, προπονητή ή γιατρού -του δημόσιου ή και του ιδιωτικού τομέα- να αναφέρει στις αρμόδιες διωκτικές αρχές πληροφορία ή διαπίστωση άσκησης ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανηλίκου και αφετέρου ότι: «Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά».

Από τη Σύνοψη Διαμεσολάβησης του ΣτΠ

 

[1] Ενδεικτικά, στην ετήσια έκθεση του 2018 (σελ. 217) (διαθέσιμη στην ιστοσελίδα https://old.synigoros.gr/resources/docs/ee2018-p00-plires-keimeno.pdf ) αναφέρεται ότι «Προτάθηκε η τροποποίηση της διάταξης του άρθρ. 40 του ν. 4509/2017, ώστε να διευρυνθούν οι περιπτώσεις επαγγελματιών που προστατεύονται από αγωγή ή έγκληση για γνώμη που διατύπωσαν ή αναφορά που υπέβαλαν σε σχέση με (πιθανή) κακοποίηση ανηλίκου.».