Αναίρεση λόγω υπέρβασης δικαιοδοσίας (ΟλΑΠ 2/2025)

Δεκτή έγινε αίτηση αναίρεσης λόγω υπέρβασης δικαιοδοσίας του πολιτικού δικαστηρίου (ΟλΑΠ 2/2025).

Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι οι ιατροί του ΕΟΠΥΥ, μετά την ένταξή τους σε ΔΥΠε σε οργανικές θέσεις με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικού του κλάδου ΠΕ Ιατρών, στις οποίες μεταφέρθηκαν - μετατάχθηκαν ως ιατρικό προσωπικό του ΕΟΠΥΥ, κατέχουν, από της εντάξεώς τους κατ' εφαρμογή του ν. 4305/2014, οργανικές θέσεις κλάδου ειδικευμένων ιατρών του ΕΣΥ, συνδεόμενοι έκτοτε μαζί του με εργασιακή σχέση δημοσίου δικαίου. Το δικαστήριο επεσήμανε ότι οι διαφορές που απορρέουν από την ως άνω σχέση, που αφορούν χρονικό διάστημα μετά την ένταξη σε θέσεις του κλάδου ιατρών - οδοντιάτρων του ΕΣΥ, υπάγονται στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων, και όχι των πολιτικών.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το σκεπτικό της Ολομέλειας, οι αναιρεσίβλητοι, ειδικευμένοι ιατροί, απασχολούνταν στο Ι.Κ.Α. και έπειτα στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., αρχικά με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Μετά τη θέσπιση του ν.4238/2014 τέθηκαν αυτοδικαίως σε καθεστώς διαθεσιμότητας για ένα μήνα, σύμφωνα με τις διατάξεις του ως άνω νόμου, και, στη συνέχεια, κατόπιν αιτήσεώς τους, μετατάχθηκαν σε κενές οργανικές θέσεις κλάδου ΠΕ ιατρών, ομοίως, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, αντίστοιχες της ειδικότητάς τους, που συστήθηκαν για το σκοπό αυτό.

Ακολούθως, κατ' εφαρμογή της διάταξης της παρ.4 του άρθρου 50 του ν. 4305/2014, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β' 3577 της 31-12-2014 η υπ'αριθμ. ΔΑΑΔ 25913/35556 (2-12-2014) Διαπιστωτική Πράξη του Διοικητή της αναιρεσείουσας, τότε 2η Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιά. Με την Διαπιστωτική αυτή Πράξη, οι οργανικές θέσεις μόνιμου και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικού κλάδου ΠΕ Ιατρών-Οδοντιάτρων, που συστάθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της άνω Κ.Υ.Α, στις οποίες μεταφέρθηκαν/μετατάχθηκαν ιατρικό - οδοντιατρικό προσωπικό του ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4238/2014, μετατράπηκαν αυτόματα σε οργανικές θέσεις κλάδου ειδικευμένων ιατρών και οδοντιάτρων ΕΣΥ και εντάχθηκαν οι αναφερόμενοι ειδικευμένοι ιατροί στις μετατρεπόμενες θέσεις ιατρών Ε.Σ.Υ..

Από το χρόνο δημοσίευσης της πιο πάνω διαπιστωτικής πράξης, λοιπόν, οι αναιρεσίβλητοι συνδέονται με το αναιρεσείον ΝΠΔΔ με σχέση δημοσίου δικαίου. Συνεπώς, οι διαφορές που απορρέουν από την ως άνω σχέση, μεταξύ των οποίων και οι επίδικες, που αφορούν χρονικό διάστημα μετά την ένταξή τους, υπάγονται στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Επομένως το Εφετείο, με το να κρίνει ότι έχει δικαιοδοσία για την εκδίκαση της υπόθεσης, υπερέβη τη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων και έτσι ο από το άρθρο 559 αρ. 4 Κ.Πολ.Δ πρώτος λόγος αναίρεσης που παραπέμφθηκε στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, κρίθηκε βάσιμος.

Απόσπασμα απόφασης

Στην προκείμενη περίπτωση, από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων, κατ' άρθρο 561 παρ.2 ΚΠολΔ, προέκυψαν τα ακόλουθα: Οι 1η, 2ος, 3ος, 4η και 6η των αναιρεσιβλήτων, ειδικευμένοι ιατροί, απασχολούνταν στο Ι.Κ.Α. και έπειτα στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., αρχικά με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Μετά τη θέσπιση του ν.4238/2014 τέθηκαν αυτοδικαίως σε καθεστώς διαθεσιμότητας για ένα μήνα, σύμφωνα με τις διατάξεις του ως άνω νόμου, και στη συνέχεια, κατόπιν αιτήσεώς τους, μετατάχθηκαν από τις 20-3-2014 στην εναγομένη, σε κενές οργανικές θέσεις κλάδου ΠΕ ιατρών, ομοίως, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, αντίστοιχες της ειδικότητάς τους, που συστήθηκαν για το σκοπό αυτό. Ακολούθως, κατ' εφαρμογή της πιο πάνω διάταξης της παρ.4 του άρθρου 50 του ν. 4305/2014, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β' 3577 της 31-12-2014 η υπ'αριθμ. ΔΑΑΔ 25913/35556 (2-12-2014) Διαπιστωτική Πράξη του Διοικητή της αναιρεσείουσας, τότε 2η Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιά. Με την Διαπιστωτική αυτή Πράξη, αφού ελήφθησαν υπόψη, μεταξύ άλλων, οι διατάξεις της προαναφερόμενης υπ'αριθμ. Γ.Π./οικ.18936/26-2-2014 Κ.Υ.Α για τη σύσταση 9.930 οργανικών θέσεων μόνιμου και ΙΔΑΧ στις Διοικήσεις των Υγειονομικών Περιφερειών, οι αναφερόμενες προγενέστερες Πράξεις του ιδίου Διοικητή μετάταξης και μεταφοράς προσωπικού, και το γεγονός ότι από την Διαπιστωτική αυτή Πράξη προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, οι οργανικές θέσεις μόνιμου και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικού κλάδου ΠΕ Ιατρών-Οδοντιάτρων, που συστάθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της άνω Κ.Υ.Α, στις οποίες μεταφέρθηκαν/μετατάχθηκαν ιατρικό, οδοντιατρικό προσωπικό του ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4238/2014, μετατράπηκαν αυτόματα σε οργανικές θέσεις κλάδου ειδικευμένων ιατρών και οδοντιάτρων ΕΣΥ και εντάχθηκαν οι αναφερόμενοι ειδικευμένοι ιατροί - μεταξύ των πρώτων και οι 1η, 2ος, 3ος, 4η και 6η των αναιρεσιβλήτων - στις μετατρεπόμενες θέσεις ιατρών Ε.Σ.Υ. και κατατάχθηκαν στους βαθμούς Διευθυντή (ο 2ος), Επιμελητή Α', (οι 3ος, 4η και 6η) και Επιμελητή Β' (η 1η). Με την από 17-9-2019 (αυξ. αρ. καταθ. 8120/4084/17-9-2019) αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ζήτησαν να τους καταβληθούν, για τις αναφερόμενες σ' αυτή (αγωγή) αιτίες, διαφορές αποδοχών, η πρώτη, τρίτος και έκτη εξ αυτών για το χρονικό διάστημα από την 1-1-2017 έως και την 31-1-2019, ο δεύτερος για το διάστημα από 1-1-2017 έως και 31-12-2017 και η τέταρτη για το διάστημα από 1-4-2017 έως και 31-12-2019. Η αγωγή αυτή έγινε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ' ουσίαν με την 3154/2020 απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, και μετά την άσκηση εφέσεως εκ μέρους του ήδη αναιρεσείοντος, το Μονομελές Εφετείο Πειραιώς, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αφού δέχθηκε τυπικά και κατ' ουσίαν την έφεση εξαφάνισε την εκκαλουμένη απόφαση και ακολούθως έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.
Σύμφωνα όμως με όσα προαναφέρθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, από το χρόνο δημοσίευσης της πιο πάνω διαπιστωτικής πράξης, οι αναιρεσίβλητοι συνδέονται με το αναιρεσείον ΝΠΔΔ με σχέση δημοσίου δικαίου, και συνεπώς οι διαφορές που απορρέουν από την ως άνω σχέση, μεταξύ των οποίων και οι επίδικες, που αφορούν χρονικό διάστημα μετά την ένταξή τους, υπάγονται στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Επομένως το Εφετείο, με το να κρίνει ότι έχει δικαιοδοσία για την εκδίκαση της υπόθεσης, υπερέβη τη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων και έτσι ο από το άρθρο 559 αρ. 4 Κ.Πολ.Δ πρώτος λόγος αναίρεσης που παραπέμφθηκε στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, είναι βάσιμος και ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να αναιρεθεί.

Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο areiospagos.gr.