Προσφυγή κατά εκκαθαριστικού σημειώματος μισθοδοσίας για την εισφορά αλληλεγγύης (ΤρΔΠρΑθ 5501/2025)
Το μηνιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα, στο οποίο αποτυπώνεται η ένδικη εισφορά, έχει πληροφοριακό χαρακτήρα και δεν αποτελεί εκτελεστή πράξη, με την οποία προσδιορίζεται και επιβάλλεται η εν λόγω εισφορά
ΤρΔΠρΑθ 5501/2025 (Τμήμα 12ο)
Πρόεδρος: Ασημούλα Τραχανά, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Παρθενόπη Κατσαρόλη, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Προσφυγή κατά του μηνιαίου εκκαθαριστικού σημειώματος μισθοδοσίας, περιόδου Ιουνίου 2023, κατά το μέρος που με αυτό παρακρατήθηκε από τις μηνιαίες αποδοχές η, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 38 παρ. 2 περ. α΄ του ν. 3986/2011, ειδική εισφορά αλληλεγγύης 2% για την καταπολέμηση της ανεργίας – μη εκτελεστή πράξη το μηνιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα – ελλείψει έκδοσης καταλογιστικής πράξης ή ρητής ή σιωπηρής άρνησης ικανοποίησης σχετικού αιτήματος απαλλαγής ή επιστροφής του ποσού - δεν καταλείπεται στο Δικαστήριο σχετικό περιθώριο εκτίμησης του υπό κρίση δικογράφου, ως στρεφόμενου κατά τυχόν οικείας πράξης ή παράλειψης – μειοψηφία
Κατά τη γνώμη που επικράτησε στο Δικαστήριο, η ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας του άρθρου 38 παρ.2 περ. α΄ του ν.3986/2011 αποτελεί ειδική φορολογική επιβάρυνση, η οποία εισπράττεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου χωρίς την τήρηση συγκεκριμένης διοικητικής διαδικασίας, αφού αυτή, σύμφωνα με τις διατάξεις της 2/57654/0022/22-8-2011 Κ.Υ.Α., παρακρατείται κατά την πληρωμή της τακτικής μισθοδοσίας και των λοιπών πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων του αναφερόμενου σε αυτή μισθοδοτούμενου προσωπικού, χωρίς την προηγούμενη εκκαθάριση του οφειλόμενου φόρου από την αρμόδια φορολογική αρχή και την έκδοση σχετικής πράξης από αυτή. Ενόψει τούτου, το εκδιδόμενο από την Ε.Α.Π. μηνιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα (μηνιαία μισθοδοτική κατάσταση), καθ’ ό μέρος αποτυπώνεται σε αυτό η ένδικη εισφορά, έχει πληροφοριακό χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι με αυτό γνωστοποιείται στον φορολογούμενο η διενέργεια της παρακράτησης και το ύψος αυτής και δεν αποτελεί εκτελεστή πράξη, με την οποία προσδιορίζεται και επιβάλλεται σε βάρος αυτού η εν λόγω εισφορά.
Κατόπιν τούτων, η προσφυγή, με την οποία ζητείται μόνο η ακύρωση του μηνιαίου εκκαθαριστικού σημειώματος μισθοδοσίας του προσφεύγοντος, περιόδου Ιουνίου 2023, καθ’ ό μέρος αφορά την εν λόγω εισφορά, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, αφού το εν λόγω σημείωμα, κατά το μέρος αυτό στερείται εκτελεστού χαρακτήρα.
Εξάλλου, εφόσον δεν προκύπτει ότι - ελλείψει, κατά τα ανωτέρω, σχετικής καταλογιστικής της ένδικης εισφοράς πράξης- έχει εκδοθεί, πάντως, ρητή ή σιωπηρή πράξη της φορολογικής αρχής, με την οποία εκδηλώνεται άρνηση αυτής να ικανοποιηθεί αίτημα του προσφεύγοντος για απαλλαγή του από την ένδικη φορολογική επιβάρυνση ή για επιστροφή αυτής, δεν καταλείπεται στο Δικαστήριο σχετικό περιθώριο εκτίμησης του υπό κρίση δικογράφου, ως στρεφόμενου κατά της τυχόν οικείας πράξης ή παράλειψης.
Μειοψήφησε η Πρόεδρος, η οποία διατύπωσε την εξής άποψη: Με την κρινόμενη προσφυγή αμφισβητείται η νομιμότητα της επιβολής της ένδικης φορολογικού χαρακτήρα εισφοράς υπέρ του Δημοσίου, για την παρακράτηση της οποίας δεν έχει εκδοθεί, όπως άλλωστε δεν προβλέπεται νομοθετικά ούτε υπάρχει σχετική δυνατότητα, ρητή εκτελεστή πράξη αρμόδιας αρχής απορριπτική αντίστοιχου αιτήματος. Συνεπώς, κατά την ανωτέρω άποψη, ενόψει της ανυπαρξίας εκτελεστής διοικητικής πράξης με την οποία να καταλογίζεται ή/και να παρακρατείται το αναλογούν ποσό, καθώς και της αδυναμίας να προκληθεί, ύστερα από την υποβολή σχετικού αιτήματος, η έκδοση τέτοιας πράξης, λαμβανομένου υπόψη και του ότι, σε περίπτωση διαπίστωσης της μη νόμιμης παρακράτησης, δημιουργείται αυτομάτως εκ του νόμου υποχρέωση της Διοίκησης προς επιστροφή του παρακρατηθέντος ποσού, η κρινόμενη προσφυγή, ανεξάρτητα από την αναφορά ως προσβαλλόμενου του μηνιαίου εκκαθαριστικού σημειώματος της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών, έπρεπε να ερμηνευθεί ότι δεν επιδιώκει ρητά και αποκλειστικά την ακύρωση της ως άνω πράγματι μη εκτελεστής διοικητικής πράξης, όπως δέχεται η κατά τα ανωτέρω πλειοψηφούσα άποψη, αλλά την επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντος του ήδη παρακρατηθέντος ποσού (πρβλ. σε περίπτωση ανάκλησης φορολογικής δήλωσης λόγω νομικής πλάνης ΣτΕ 2206/2018, 1114/2010, 2941/2000 Ολομ., 641/2002, κ.ά.).
Συνεπώς, κατά τη μειοψηφούσα άποψη, η κρινόμενη προσφυγή, ερμηνευόμενη με το ως άνω περιεχόμενο, έπρεπε να γίνει τυπικά δεκτή κατά το μέρος αυτό και να ερευνηθεί περαιτέρω.
Πηγή: adjustice.gr
