1. Για τους σκοπούς της εκτέλεσης σε ένα κράτος μέλος απόφασης που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, ο αιτών υποβάλλει στην αρμόδια για την εκτέλεση αρχή τα εξής:
α) αντίγραφο της απόφασης το οποίο να συγκεντρώνει τις αναγκαίες προϋποθέσεις γνησιότητας και
β) τη βεβαίωση που εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 53 η οποία πιστοποιεί ότι η απόφαση είναι εκτελεστή και περιέχει απόσπασμα της απόφασης καθώς και, κατά περίπτωση, κάθε συναφή πληροφορία σχετικά με τα καταβλητέα δικαστικά έξοδα και τον υπολογισμό των τόκων.
2. Προκειμένου να εκτελεστεί σε κράτος μέλος απόφαση η οποία εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος και με την οποία διατάσσεται η λήψη ασφαλιστικών μέτρων, ο αιτών υποβάλλει στην αρμόδια για την εκτέλεση αρχή τα εξής:
α) αντίγραφο της απόφασης το οποίο να συγκεντρώνει τις αναγκαίες προϋποθέσεις γνησιότητας·
β) τη βεβαίωση που εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 53 η οποία περιέχει περιγραφή του μέτρου και πιστοποιεί:
i) ότι το δικαστήριο είναι αρμόδιο να κρίνει την ουσία της υπόθεσης·
ii) ότι η απόφαση είναι εκτελεστή στο κράτος μέλος προέλευσης και
γ) αν το μέτρο έχει διαταχθεί χωρίς κλήτευση του εναγόμενου να εμφανισθεί στο δικαστήριο, αποδεικτικό επίδοσης της απόφασης.
3. Η αρμόδια αρχή εκτέλεσης δύναται, αν το κρίνει αναγκαίο, να ζητήσει από τον αιτούντα να προσκομίσει σύμφωνα με το άρθρο 57, μετάφραση ή μεταγραμματισμό του περιεχομένου της βεβαίωσης.
4. Η αρμόδια αρχή εκτέλεσης μπορεί να απαιτήσει από τον αιτούντα να προσκομίσει μετάφραση της απόφασης μόνον εφόσον δεν δύναται να συνεχίσει τη διαδικασία χωρίς μετάφραση.
