logo-print

Αφού θέλεις να επικοινωνείς, γιατί αντιδικείς;

Ανταποκρίνεται η αντιδικία στον σύγχρονο τρόπο επικοινωνίας;

Έλα τώρα, παραδέξου το. Έχεις γίνει ένα με το smartphone (το διαστάσεων 158x77x7,6 μαύρο – ως επί το πλείστον -θαύμα της τεχνολογίας) που έχεις επιλέξει να σε συνοδεύει σε κάθε σου βήμα. Κάθε φορά που περιμένεις κάπου ή κάτι, κάθε στιγμή που χαλαρώνεις, κατά την διάρκεια της εργασίας σου, μέσα στην παρέα, είναι μαζί σου έτοιμο να ανταποκριθεί σε κάθε σου κάλεσμα. Ξοδεύεις κατά μέσο όρο 3 ½ ώρες κάθε μέρα προκειμένου να ενημερωθείς από το διαδίκτυο,  να σερφάρεις στα social και να αλληλεπιδράσεις, να απαντήσεις και να στείλεις mail και sms, δηλαδή το 15% του ημερήσιου χρόνου σου ή καλύτερα το 20% του ενεργού χρόνου σου το αφιερώνεις κοιτώντας την οθόνη του. Εάν σ αυτά προσθέσεις και το χρόνο που αφιερώνεις για τηλεφωνική συνομιλία, θα μας προκύψει ένα νούμερο κοντά στις 5 ώρες ανά ημέρα , ήτοι το 21% του ημερήσιου χρόνου σου ή το 29% του ενεργού χρόνου σου , που ασχολείσαι με το κινητό σου, προκειμένου να επικοινωνήσεις, είτε άμεσα είτε έμμεσα.

Τώρα υπολογίζοντας και τις δια ζώσης συναντήσεις που έχεις μέσα στην ημέρα , καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα , ότι αφιερώνεις περισσότερες από 8 ώρες ημερησίως για να επικοινωνήσεις,  να μεταβιβάσεις δηλαδή πληροφορίες, σκέψεις, ιδέες, πεποιθήσεις, ανάγκες ή συναισθήματα σε κάποιον άλλο, με σκοπό  να τον επηρεάσεις, ώστε να προκαλέσεις σε αυτόν την εμφάνιση  των πληροφοριών, ιδεών, πράξεων, αναγκών ή συναισθημάτων, με απώτερο στόχο να επηρεάσεις  τη συμπεριφορά του.

Προκειμένου όμως να προκύψει ο απώτερος στόχος, θα πρέπει οι συνθήκες να είναι κατάλληλες και να ευνοούν την επικοινωνία. Πέρα από το κατάλληλο χρόνο, χώρο και τρόπο, βασική προϋπόθεση στην επικοινωνία είναι  να υπάρχει ανάλογη διάθεση από τον άλλο και να θέλει να σε ακούσει. Και πως το πετυχαίνεις αυτό ; Με δύο τρόπους  1) μιλώντας για τις ανάγκες τις οποίες προσπαθείς να ικανοποιήσεις μέσω των πράξεων, ιδεών, πεποιθήσεων που μεταφέρεις και τα συναισθήματα που η ικανοποίηση τους σου προκαλεί και 2) αφιερώνοντας χρόνο να ακούσεις και τον άλλο τι έχει να σου πει.

Με τον πρώτο τρόπο μιλάς για τον εαυτό σου, εκφράζοντας την δική σου αντίληψη των πραγμάτων, πως μια συγκεκριμένη κατάσταση σε κάνει να αισθάνεσαι , ποια ανάγκη σου υπάρχει πίσω από αυτή και τι θα ήθελες να γίνει προκειμένου να ικανοποιηθεί αυτή η ανάγκη σου. Μεταφέροντας στον άλλον αυτές τις πληροφορίες, του δίνεις την ευκαιρία να κατανοήσει πως εσύ βλέπεις τα πράγματα , τι είναι σημαντικό γι εσένα και γιατί είναι σημαντικό. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο άλλος θα συμφωνήσει μαζί σου και θα κάνει αυτό που θέλεις. Όμως από την στιγμή που θα έχεις γνωστοποιήσει τα θέλω σου, η συμπεριφορά του θα επηρεαστεί, καθότι πλέον είναι σε γνώση του η δική σου αντίληψη των πραγμάτων, και δύσκολα θα προκύψει κάποια παρεξήγηση ή σύγκρουση, διότι ο άλλος δεν θα κάνει εικασίες , επιχειρώντας να  ερμηνεύσει την όποια συμπεριφορά σου, με τα δικά του κριτήρια και αντιλήψεις, οδηγούμενος σε λάθος συμπεράσματα, που ενδέχεται να πυροδοτήσουν κάποια σύγκρουση . Η πρακτική εμπειρία έχει δείξει πως η χειρότερη δυνατή εξέλιξη είναι η συμφωνία περι διαφωνίας και  ο σεβασμός της άποψης σου.

Με τον δεύτερο τρόπο, δίνεις στον άλλο την δυνατότητα να μιλήσει, να ακουστεί. Του παρέχεις το χώρο και τον χρόνο να πει αυτά που θέλει, όπως τα θέλει , προκειμένου να μπορέσει να «αδειάσει» ώστε να είναι έτοιμος να ακούσει εσένα. Είτε επειδή είμαστε μιμητικά όντα, είτε επειδή θεωρούμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου, είτε επειδή θέλουμε να πούμε την ιστορία μας, χρήσιμο είναι να δείξεις εσύ στον άλλο τι θα ήθελες να κάνει όταν θα του μιλάς και πως θα ήθελες να επικοινωνήσεις. Με αυτό το τρόπο, ο άλλος, θα υιοθετήσει υποσυνείδητα την  δική σου στάση, θα έχει καθαρίσει το μυαλό του από τις δικές του σκέψεις και θα είναι έτοιμος να δεχτεί τις πληροφορίες και τα μηνύματα που εσύ θέλεις να του μεταφέρεις.

Σημαντικό ρόλο στην επιτυχία εφαρμογής και των δύο τρόπων , παίζει η διαδικασία της ακρόασης, δηλαδή  μια σειρά δεξιοτήτων (όπως η παρουσία, η συνοδεία και το καθρέφτισμα),  που φανερώνει ότι κατανοείς τις σκέψεις και τα συναισθήματα που εκφράζει ο ομιλητής , μέσα από την οπτική γωνία του ομιλητή (η ακρόαση από μόνη της αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο και χρήζει ξεχωριστής ανάλυσης).

Έχοντας λοιπόν ως δεδομένο ότι η επικοινωνία απασχολεί συνειδητά, σημαντικό, αν όχι το μεγαλύτερο, μέρος του χρόνου σου, ότι οι περισσότερες παρεξηγήσεις, συγκρούσεις κλπ συμβαίνουν λόγων κακής επικοινωνίας, ότι αποτελεί συνειδητή επιλογή να επικοινωνείς τα συναισθήματα και τις ανάγκες σου, προκύπτει το ερώτημα: που και πως αυτή εξυπηρετείται καλύτερα; Στην αντιδικία ή στην διαμεσολάβηση;

Επιλέγοντας την αντιδικία, μπαίνεις συνειδητά σε μία «μάχη» όπου θα υπάρχει ένας νικητής και ένας χαμένος και σε μερικές περιπτώσεις η νίκη ή ήττα, είναι υπό προϋποθέσεις,  που αλλοιώνουν  τον χαρακτήρα τους. Οι στόχοι σου (οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι δικοί σου στόχοι, αλλά του πληρεξουσίου σου) είναι να νικήσεις, να εκφράσεις τα συναισθήματα σου μέσω της επίθεσης ή μείωσης του αντιδίκου, να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και να υπεραμυνθείς των επιλογών σου, να αναδείξεις την θέση σου, να μείνεις πίσω από τα χαρακώματα υπερασπιζόμενος με κάθε τρόπο το δίκαιο σου, το δικό σου αφήγημα, να βγεις από την διαδικασία ως καλός και αθώος και για κάθε τι που μπορεί να αποτελεί σκιά και να σε «ενοχοποιεί» να βρίσκεις δικαιολογίες ότι έχεις προκληθεί και ότι έπεσες θύμα των περιστάσεων, κλπ κλπ.

Προκειμένου να πετύχεις τους παραπάνω στόχους, θα φωνάξεις, θα χρησιμοποιήσεις το συναίσθημα, θα διακόπτεις κάθε τι που σου χαλάει το αφήγημα, θα επιστρατεύσεις συναισθηματικά χρωματισμένες λέξεις, θα επιχειρήσεις να καπελώσεις τον αντίδικο με την ταχύτητα και την ένταση του λόγου σου, ενίοτε θα επιστρατεύσεις και την γλώσσα του σώματος, ώστε να κυριαρχήσεις και να εκφοβίσεις, θα έχεις το πρόβλημα πάντα σε πρώτο πλάνο και όχι την λύση, θα δουλεύεις με το θυμικό και εάν το πράγμα πάει να στραβώσει ενδέχεται να γίνεις και ύπουλος. Το μυαλό σου θα είναι συγκεντρωμένο σε αυτό που εσύ θέλεις να πεις , αδιαφορώντας για το τι θέλει να πει ή τι έχει να πει ο άλλος.

Επιλέγοντας την διαμεσολάβηση, επιλέγεις να κατανοήσεις τον άλλο, επιτρέποντας του να εκφραστεί και μέσα από αυτή την διαδικασία να συλλέξεις όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείς προκειμένου να χαράξεις το δρόμο της λύσης, η οποία είναι και το ζητούμενο, χρησιμοποιώντας γεγονότα και όχι συναισθήματα (υπό την έννοια πρόκλησης του θυμικού) ή εντυπώσεις.

Σε αυτή την διαδικασία επίλυσης μια συγκρουσιακής κατάστασης, επιλέγεις (δικαίωμα, πολυτέλεια που δεν έχεις στην πρώτη καθότι η νίκη είναι μονόδρομος) : να είσαι ήρεμος, χρησιμοποιώντας ουδέτερες και όχι συναισθηματικά φορτισμένες λέξεις, να ακούσεις τον άλλον πριν μιλήσεις, πριν βγάλεις συμπεράσματα, απελευθερωμένος από εικασίες και έτσι να δεις μια άλλη οπτική, μένοντας ανοιχτός στο ενδεχόμενο αλλαγής θέσης, άποψης. Σκεπτόμενος λογικά και όντας σε πραγματικό διάλογο, όπου κάθε άποψη έχει το χώρο να ακουστεί, αναγνωρίζεις ότι οι απόψεις δεν είναι γεγονότα και αναζητάς κοινό έδαφος με τον άλλο, χρησιμοποιώντας επιχειρηματολογία για να ληφθεί μια κοινά αποδεκτή απόφαση (η οποία δεν είναι απαραίτητο να είναι συμβιβασμός) και αποδοχή των όποιων διαφορών

Εφόσον τα παραπάνω είναι περίπου αλήθεια, παραμένει άλυτο μυστήριο, πως στην εποχή της επικοινωνίας, εσύ, το πλέον επικοινωνιακό άτομο, είσαι επιρρεπής στην αντιδικία και σε όσα αυτή συνεπάγεται. Αλλά ίσως και αυτός ο σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας είναι και η απάντηση για την επιλογή της αντιδικίας καθότι το μόνο που ενδιαφέρει είναι η προβολή των δικών μας θέλω και συναισθημάτων , αδιαφορώντας για τα αντίστοιχα των άλλων, οι οποίοι και απασχολούν μόνο ως μέτρο σύγκρισης.

Π.Κοκκινίδης

κιν 6974380953

kokkinidis@skplaw.gr

www.skplaw.gr

Αθέτηση ρήτρας παρεκτάσεως αποκλειστικής διεθνούς δικαιοδοσίας και αποζημιωτική ευθύνη - Σειρά Μελέτες ΕΡΜΕΚ Νο 8

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Η αστική ιατρική ευθύνη στο πεδίο της ανθρώπινης αναπαραγωγής - Συμβολές Αστικού Δικαίου Νο 8 -

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΦΥΤΡΟΥ

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΒΙΟΗΘΙΚΗ - ΒΙΟΔΙΚΑΙΟ - ΙΑΤΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ