Απόρριψη αιτήματος αναβολής λόγω κυήσεως της συνηγόρου υπεράσπισης (ΑΠ 193/2021)

Ελλιπής κρίθηκε από τον Άρειο Πάγο η αιτιολογία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, με την οποία απέρριψε αίτημα αναβολής της υπόθεσης λόγω κωλύματος στο πρόσωπο της συνηγόρου υπεράσπισης, η οποία η οποία διένυε τον έκτο μήνα κυήσεως (ΑΠ 193/2021).

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, η παρεμπίπτουσα απόφαση, που απορρίπτει αίτημα αναβολής της δίκης κατ’ άρθρο 349 του ΚΠΔ για σοβαρούς λόγους υγείας ή για λόγο ανώτερης βίας του κατηγορουμένου ή του συνηγόρου του, πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένη, παρότι η παραδοχή ή η απόρριψη της σχετικής αίτησης έχει αφεθεί στην ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή πρέπει να διαλαμβάνει στο αιτιολογικό της (α) τα αποδεικτικά μέσα που έλαβε υπόψη και αξιολόγησε το Δικαστήριο, για να διαμορφώσει τη σχετική (απορριπτική) κρίση του, (β) τα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, στα οποία θεμελιώθηκε η αβασιμότητα του αιτήματος αναβολής, (γ) τις νομικές σκέψεις που αιτιολογούν τη δικανική πεποίθηση ότι ο προβαλλόμενος λόγος δεν αποτελεί νόμιμο και βάσιμο λόγο αναβολής της δίκης (σοβαρή ασθένεια ή οποιοδήποτε γεγονός ανώτερης βίας του κατηγορουμένου ή του συνηγόρου του) και θεμελιώνει την αντίστοιχη απορριπτική κρίση του Δικαστηρίου για το αίτημα αναβολής.

Εν προκειμένω, απορρίφθηκε ως παρελκυστικό και ταυτόχρονα αόριστο αίτημα αναβολής λόγω κωλύματος της συνηγόρου υπεράσπισης, η οποία διένυε τον έκτο μήνα της κύησης, με την αιτιολογία ότι η συγκεκριμένη δικηγόρος δεν ήταν η συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στον πρώτο και δεύτερο βαθμό, ούτε και ενώπιον του Αρείου Πάγου, σε συνδυασμό με τις παραδοχές αφενός ότι η ζητηθείσα τετράμηνη αναβολή θα είχε ως αποτέλεσμα το αδίκημα να έχει παραγραφεί, λόγω παρέλευσης οκταετίας από την τέλεσή του, αφετέρου ότι από την προσκομισθείσα ιατρική γνωμάτευση δεν πιστοποιείται κάποιο ιατρικό πρόβλημα στην κύηση της συνηγόρου που να επιβάλλει λ.χ. κλινοστατισμό της.

Κατά την κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου, η αιτιολογία αυτή δεν είναι η ειδική και εμπεριστατωμένη, αλλά ελλιπής, ιδίως διότι δεν συνέτρεχε εν προκειμένω άμεσος κίνδυνος παραγραφής της αξιόποινης πράξης. Περαιτέρω, από την προσκομισθείσα ιατρική γνωμάτευση του μαιευτήρα – γυναικολόγου προέκυψε σαφώς ότι η συνήγορος έχρηζε αυστηρού κλινοστατισμού, της συνεστήθη δε να μην μετακινείται και φαρμακευτική αγωγή. Εξάλλου, δεν μνημονεύεται με την προσβαλλόμενη απόφαση κάποιο στοιχείο, που να προέκυψε από τη διαδικασία, το οποίο να στηρίζει την απορριπτική αυτή κρίση και να οδηγεί σε συμπέρασμα παρέλκυσης της δίκης.

Πέραν αυτών, ο Άρειος Πάγος έκρινε πως το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με την επιχειρούμενη επάλληλη ενισχυτική αιτιολογία, ότι στις δίκες που είχαν προηγηθεί στον πρώτο και δεύτερο βαθμό για την διωκόμενη πράξη του κατηγορουμένου, καθώς και στην αναιρετική δίκη ενώπιον του Αρείου Πάγου, ο κατηγορούμενος δεν είχε εκπροσωπηθεί από τη συγκεκριμένη δικηγόρο, στήριξε την απορριπτική του κρίση για την αιτηθείσα αναβολή, σε στοιχεία άσχετα με το επικαλούμενο κώλυμα στο πρόσωπο της εν λόγω συνηγόρου.

Απόσπασμα απόφασης

Στην προκειμένη περίπτωση, εμφανίστηκε στο ακροατήριο ως άγγελος η ασκούμενη δικηγόρος ..........., και αφού προσκόμισε την από 09-06-2020 ιατρική γνωμάτευση και το υπερηχογράφημα δεύτερου επιπέδου της συνηγόρου ..........., ζήτησε τετράμηνη αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης λόγω κωλύματος της συνηγόρου υπεράσπισης, η οποία διανύει τον έκτο μήνα της κύησης.

Από τα σώματα της με αριθ. 2355/18-11-2016 (πρωτοβάθμιας) απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής, της με αριθ. 1174/29-11-2018 (δευτεροβάθμιας) απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής και της με αριθ. 1843/26-11-2019 απόφασης του Αρείου Πάγου [Σ Ποινικό Τμήμα) προκύπτει ότι η συγκεκριμένη δικηγόρος (........) δεν ήταν η συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου κατά την εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης στον πρώτο βαθμό, ούτε κατά την εκδίκασή της στο δεύτερο βαθμό, ούτε και ενώπιον του Αρείου Πάγου, όταν προσέφυγε με αναίρεση ο κατηγορούμενος. Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αν δοθεί τετράμηνη αναβολή στην υπόθεση, δηλαδή για τον Νοέμβριο του 2020, όπως σήμερα ζητείται, το υπό εκδίκαση αδίκημα θα έχει παραγραφεί, λόγω παρέλευσης οκταετίας από την τέλεσή του, (αφού τελέσθηκε στις 25-10-2012), αλλά και με το γεγονός ότι στην προσκομιζόμενη από 09-06-2020 ιατρική γνωμάτευση δεν πιστοποιείται κάποιο ιατρικό πρόβλημα στην κύηση της συνηγόρου που να επιβάλλει λ.χ. κλινοστατισμό της, καθιστά το υποβληθέν αίτημα αναβολής παρελκυστικό και ταυτόχρονα αόριστο και, ως εκ τούτου, απορριπτέο ως ουσία αβάσιμο."

Η αιτιολογία, όμως, αυτή δεν είναι η ειδική και εμπεριστατωμένη, που επιβάλλεται από τις παραπάνω διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Ποιν.Δ., αφού το ως άνω Δικαστήριο με ελλιπείς αιτιολογίες στήριξε την απορριπτική του αιτήματος αναβολής κρίση του, κυρίως στο χρόνο τελέσεως της αποδιδόμενης στον κατηγορούμενο αναιρεσείοντα αξιόποινης πράξεως και στον εξ αυτού άμεσο κίνδυνο παραγραφής της, ο οποίος όμως δεν συνέτρεχε στην προκείμενη περίπτωση, δεδομένου ότι ως προς το κεφάλαιο της ενοχής του κατηγορουμένου - αναιρεσείοντος, η προηγηθείσα υπ' αριθμόν 1 174/2018 απόφασή του είχε καταστεί αμετάκλητη με την έκδοση της υπ' αριθμόν 1843/2019 απόφασης του Αρείου Πάγου και επρόκειτο μόνο για επιβολή της ποινής, ο χρόνος παραγραφής της οποίας κατ' άρθρο 119 του ΠΚ, αρχίζει από τότε που η απόφαση θα καταστεί αμετάκλητη και ως προς αυτήν.

Προσέτι, καίτοι αναγνώσθηκε η από 9.6.2020 ιατρική γνωμάτευση του μαιευτήρα - γυναικολόγου Δ. Α. από το άνω Δικαστήριο της ουσίας, δεν προκύπτει αναμφίβολα από τις αιτιολογίες του σκεπτικού της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του ότι την έλαβε υπόψη του στο σύνολό της με το να δεχθεί ότι δεν πιστοποιείται κάποιο ιατρικό πρόβλημα στην κύηση της ανωτέρω συνηγόρου του κατηγορουμένου - αναιρεσείοντος, που να επιβάλλει κλινοστατισμό, καθόσον από την παραδεκτή, για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, επισκόπηση της ως άνω ιατρικής γνωμάτευσης, σαφώς προκύπτει το αντίθετο συμπέρασμα, ότι δηλαδή η συνήγορος ........., η οποία διήνυε τότε την 17η εβδομάδα της κυήσεώς της, παρουσίαζε κολπική καφεδοειδή αιμόρροια και έχρηζε αυστηρού κλινοστατισμού, της συνεστήθη να μην μετακινείται και φαρμακευτική αγωγή.

Εξάλλου, δεν μνημονεύεται με την προσβαλλόμενη απόφαση κάποιο στοιχείο, που να προέκυψε από τη διαδικασία, το οποίο να στηρίζει την απορριπτική αυτή κρίση και να οδηγεί σε συμπέρασμα παρέλκυσης της δίκης. Πέραν αυτών, το ως άνω δευτεροβάθμιο Δικαστήριο με την επιχειρούμενη επάλληλη ενισχυτική αιτιολογία, ότι στις δίκες που είχαν προηγηθεί στον πρώτο και δεύτερο βαθμό, για την διωκόμενη πράξη του κατηγορουμένου - αναιρεσείοντος, επί των οποίων εκδόθηκαν αντίστοιχα οι υπ' αριθμούς 2355/2016 και 1 174/2018 αποφάσεις του Μονομελούς και Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής, καθώς και στην αναιρετική δίκη ενώπιον του Αρείου Πάγου, ο κατηγορούμενος - αναιρεσείων δεν είχε εκπροσωπηθεί από τη δικηγόρο ......., στήριξε την απορριπτική του κρίση για την αιτηθείσα αναβολή, σε στοιχεία άσχετα με το επικαλούμενο κώλυμα στο πρόσωπο της εν λόγω συνηγόρου.

Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο areiospagos.gr.