Απόρριψη αιτήματος αναβολής λόγω ασθένειας του συνηγόρου υπεράσπισης – Απόρριψη αίτησης αναίρεσης (ΑΠ 598/2023)

Ο Άρειος Πάγος έκρινε απορριπτέο ως αβάσιμο αίτημα αναβολής λόγω ασθένειας του συνηγόρου υπεράσπισης, απορρίπτοντας στην συνέχεια την υπό κρίση αίτηση αναίρεσης (ΑΠ 598/2023). 

Ειδικότερα, υποβλήθηκε ενώπιον του ανώτατου δικαστηρίου αίτημα αναβολής λόγω κωλύματος του συνηγόρου υπεράσπισης του αναιρεσείοντος, διότι από την προτεραία της δικασίμου έπασχε από οξεία φαρυγγοαμυγδαλίτιδα.

Ο άγγελος, ο οποίος υπέβαλε το αίτημα, προσκόμισε προς απόδειξη του κωλύματος ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση, σύμφωνα με την οποία συστάθηκε στον εν λόγω δικηγόρο αναρρωτική άδεια 4 ημερών.

Κατά την κρίση του δικαστηρίου, ωστόσο, από μόνη την ως άνω γνωμάτευση, με την οποία απλώς συστήνεται η λήψη αναρρωτικής αδείας, με την αόριστη μνεία ότι εδόθησαν οδηγίες φαρμακευτικής αγωγής, χωρίς να προσδιορίζεται η σοβαρότητα ή μη της αναφερόμενης πάθησης, με την υποβολή του ασθενούς στις ενδεδειγμένες εργαστηριακές εξετάσεις για την πιστοποίησή της, σύμφωνα με τα ισχύοντα για την περίπτωση συναφή ιατρικά πρωτόκολλα, προς ανεύρεση και ανάλογη αντιμετώπιση του γενεσιουργού λόγου της επικαλούμενης νόσησης (του είδους του μικροβίου) και η μετά ταύτα σύσταση για τη λήψη συγκεκριμένης κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής ή αναλόγως επί διαπίστωσης ιογενούς λοίμωξης, η χορήγηση της αντίστοιχης συντηρητικής θεραπείας, που ουδόλως μνημονεύεται (τρόπος, χρόνος λήψης θεραπείας και είδος σκευάσματος) κρίνεται ότι δεν αποδείχθηκε ότι το επικαλούμενο πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό, ώστε να παρεμποδίσει την μετακίνηση του συνηγόρου του αναιρεσείοντος από τη Θεσσαλονίκη, της οποίας είναι κάτοικος, στην Αθήνα και την παράσταση στο παρόν δικαστήριο προς υποστήριξη της αίτησης αναίρεσης.

Το δικαστήριο επεσήμανε, επίσης, ότι σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας τα συμπτώματα της φαρυγγοαμυγδαλίτιδας που χαρακτηρίζονται κατ' εξοχήν από πονόλαιμο (εφόσον δεν προσδιορίζεται εν προκειμένω η ύπαρξη άλλων συμπτωμάτων, π.χ υψηλός πυρετός που επίσης αντιμετωπίζεται με τα συναφή αντιπυρετικά σκευάσματα), υποχωρούν με μόνη την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και δεν παρεμποδίζουν τον πάσχοντα από τις δραστηριότητές του.

Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται, κατά την κρίση του δικαστηρίου, και από την μετακίνηση του πληρεξουσίου του αναιρεσείοντος για την διαπίστωση του προβλήματος υγείας του σε κέντρο υγείας περιοχής άλλης από τον τόπο κατοικίας του.

Απόσπασμα απόφασης

Ωστόσο, ο αναιρεσείων δεν εμφανίσθηκε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο έκθεμα, στη σημερινή δικάσιμο, προκειμένου να υποστηρίξει την ένδικη αίτησή του για αναίρεση της υπ' αριθμ. 220, 226/2022 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Αντίθετα εμφανίστηκε ο δικηγόρος ..... ως άγγελος, ο οποία ζήτησε να αναβληθεί η συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως , επικαλούμενος κώλυμα του συνηγόρου υπεράσπισης του αναιρεσείοντος ....... δυνάμει της από 6-3-2023 εξουσιοδοτήσεως, διότι από την προτεραία της δικασίμου πάσχει από οξεία φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, προσκομίζοντας προς απόδειξη του ως άνω κωλύματος και την από 14-3-2023 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του επιμελητή Β' Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Αγιάς Ν. Λαρίσης, Θ. Γ., σύμφωνα με την οποία συνιστάται "αναρρωτική άδεια 4 ημερών".

Ωστόσο από μόνη την ως άνω γνωμάτευση , με την οποία απλώς συστήνεται η λήψη αναρρωτικής αδείας, με την αόριστη μνεία (ε.ο.φ.α., ήτοι εδόθησαν οδηγίες φαρμακευτικής αγωγής), χωρίς να προσδιορίζεται η σοβαρότητα ή μη της αναφερόμενης πάθησης, με την υποβολή του ασθενούς στις ενδεδειγμένες εργαστηριακές εξετάσεις για την πιστοποίησή της, σύμφωνα με τα ισχύοντα για την περίπτωση συναφή ιατρικά πρωτόκολλα, προς ανεύρεση και ανάλογη αντιμετώπιση του γενεσιουργού λόγου της επικαλούμενης νόσησης (του είδους του μικροβίου) και η μετά ταύτα σύσταση για τη λήψη συγκεκριμένης κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής ή αναλόγως επί διαπίστωσης ιογενούς λοίμωξης, η χορήγηση της αντίστοιχης συντηρητικής θεραπείας, που ουδόλως μνημονεύεται (τρόπος, χρόνος λήψεως θεραπείας και είδος σκευάσματος) κρίνεται ότι δεν αποδείχθηκε ότι το επικαλούμενο πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό, ώστε να παρεμποδίσει την μετακίνηση από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και την παράσταση του συνηγόρου του αναιρεσείοντος στο παρόν δικαστήριο προς υποστήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως.

Σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας τα συμπτώματα της φαρυγγοαμυγδαλίτιδας που χαρακτηρίζονται κατ' εξοχήν από πονόλαιμο (εφόσον δεν προσδιορίζεται εν προκειμένω η ύπαρξη άλλων συμπτωμάτων, π.χ υψηλός πυρετός που επίσης αντιμετωπίζεται με τα συναφή αντιπυρετικά σκευάσματα), υποχωρούν με μόνη την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και δεν παρεμποδίζουν τον πάσχοντα από τις δραστηριότητές του, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τη μετακίνηση του πληρεξουσίου του αναιρεσείοντος για την διαπίστωση του προβλήματος υγείας του στο Κ.Υ της Αγιάς Λαρίσης (χωρίς να προσδιορίζεται ο λόγος της εκεί μετάβασης), αντί της προσφυγής του σε ιατρικό προσωπικό νοσηλευτικού φορέα του τόπου της κατοικίας του, ενόψει του ότι ο ίδιος είναι δικηγόρος και κάτοικος Θεσσαλονίκης.

Συνεπώς, το αίτημα του αναιρεσείοντος, κατόπιν και της ομοίας προτάσεως του Εισαγγελέως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον ο αναιρεσείων δεν εμφανίστηκε κατά τη δικάσιμο αυτήν, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, αφού ο διορισθείς ως συνήγορός του δεν παραστάθηκε, ο δε δικηγόρος .......... εμφανίσθηκε μόνο ως άγγελος για να δηλώσει το ως άνω κώλυμα, χωρίς να διαθέτει περαιτέρω εξουσιοδότηση για να εκπροσωπήσει τον αναιρεσείοντα στην παρούσα δίκη, μετά δε την απόρριψη του αιτήματος αναβολής αποχώρησε, πρέπει, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, η παραδεκτά ασκηθείσα κρινόμενη αίτηση αναίρεσης, να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη, εφ' όσον δεν συντρέχει κάποια από τις ως άνω κατ' εξαίρεση περιπτώσεις (ΑΠ1441/2022, ΑΠ204/2021, ΑΠ136/2021), αφού ήδη το Εφετείο προέβη στην εφαρμογή του νέου ΠΚ (ΑΠ937/2020), που είναι ευμενέστερος για τον κατηγορούμενο, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση και τα πρακτικά της. Τέλος, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του αναιρεσείοντος τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 578 παρ. 1 ΚΠοινΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο areiospagos.gr.