Απόρριψη ενδίκου μέσου που κατατέθηκε ηλεκτρονικά πέραν των χρονικών ορίων του άρθρου 144 παρ. 1 ΚΠολΔ (ΑΠ 1014/2024)

Ο Άρειος Πάγος απέρριψε αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης, η οποία απέρριπτε το ένδικο μέσο της έφεσης ως εκπρόθεσμο, διότι κατατέθηκε ηλεκτρονικά μετά το πέρας των χρονικών ορίων του άρθρου 144 παρ. 1 ΚΠολΔ (ΑΠ 1014/2024).

Κατά την κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου, η προβλεπόμενη από το άρθρο 19 παρ. 5 του ν. 4267/2014 δυνατότητα ηλεκτρονικής κατάθεσης ενδίκων μέσων ακόμα και εκτός των ωρών λειτουργίας υπηρεσιών και γραμματειών δικαστηρίων δεν παρατείνει την προθεσμία έφεσης του άρθρου 518 παρ. 1 ΚΠολΔ πέραν των χρονικών ορίων του άρθρου 144 παρ. 1 ΚΠολΔ σύμφωνα με την οποία οι προθεσμίες που ορίζονται από το νόμο λήγουν στις 7 το βράδυ της τελευταίας ημέρας. 

Πιο συγκεκριμένα, κρίθηκε πως το εφετείο ορθώς κήρυξε απαράδεκτη την έφεση ως εκπρόθεσμη, καθώς το γεγονός ότι η αυτή κατατέθηκε την τελευταία ημέρα της προθεσμίας και ώρα 20:18, ήτοι μετά την 7η βραδινή της ίδιας ως άνω ημέρας, δεν την καθιστά εμπρόθεσμη επειδή υποβλήθηκε στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου με ηλεκτρονικά μέσα. Ο τρόπος αυτός ασκήσεώς της δεν επιμηκύνει τις καθοριζόμενες από τον ΚΠολΔ προθεσμίες ασκήσεώς των ενδίκων μέσων.

Απόσπασμα απόφασης

Στην προκειμένη περίπτωση, με τον μοναδικό λόγο της αναιρέσεως, κατ' εκτίμηση του περιεχομένου του, το αναιρεσείον αποδίδει στην προσβαλλόμενη απόφαση την πλημμέλεια από τον αρθμ.14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, ισχυριζόμενο ότι το Εφετείο, παρά τον νόμο, κήρυξε απαράδεκτη την από 30.9.2021 έφεσή του ως εκπροθέσμως ασκηθείσα. Από την παραδεκτή, κατ’ άρθρο 561 αρθμ. 2 ΚΠολΔ, επισκόπηση της προσβαλλόμενης αποφάσεως προκύπτει ότι το Εφετείο δέχθηκε τα ακόλουθα: <<Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. .Β’ από 20.7.2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ., που προσκομίζει και επικαλείται η εφεσίβλητη της υπό στοιχ. Β’ έφεσης, ακριβές αντίγραφο της εκκαλουμένης υπ' αριθμ. 5876/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών επιδόθηκε στο εκκαλούν Ν.Π.Δ.Δ. «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» και ήδη υπό την επωνυμία «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης», στις 20.7.2021. Το γεγονός αυτό συνομολογεί με την έφεσή του και το ως άνω εκκαλούν (βλ. σελ. 20 εφέσεώς του όπου διαλαμβάνει το ως άνω γεγονός της επίδοσης καθώς και τη λήξη της προθεσμίας ασκήσεως εφέσεως στις 30.9.2021).

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 144 παρ. 1 ΚΠολΔ, η προθεσμία των τριάντα ημερών για την άσκηση εφέσεως από το ως άνω εκκαλούν Ν.Π.Δ.Δ. κατά της επιδοθείσας από την ενάγουσα (ήδη εφεσίβλητη της υπό στοιχ. Β’ εφέσεως) εκκαλουμένης αποφάσεως, που άρχισε την επομένη της ημέρας της επιδόσεως και λόγω των δικαστικών διακοπών την πρώτη ημέρα μετά το πέρας αυτών (ήτοι την 1.9.2021), συμπληρώνεται ώρα 7 μ.μ. της τελευταίας ημέρας της προθεσμίας, ήτοι της Πέμπτης 30 Σεπτεμβρίου 2021.

Επομένως, το ως άνω εκκαλούν Ν.Π.Δ.Δ. είχε τη δυνατότητα κατά το ως άνω χρονικό διάστημα και μέχρι τις 7 μ.μ. της 30η.9.2021, να καταθέσει στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την έφεσή του, είτε δια ζώσης κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες λειτουργίας της, είτε ηλεκτρονικά σε οποιαδήποτε ημέρα και ώρα του ως άνω χρονικού διαστήματος, όπως ορίζει το άρθρο 119 ΚΠολΔ σε συνδ. με τα οριζόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 19 του ν. 4267/2014, τα οποία ουδόλως καταργούν τις διατάξεις του ΚΠολΔ ούτε επιμηκύνουν τις καθοριζόμενες από τις τελευταίες προθεσμίες, αντίθετα ρυθμίζουν λεπτομερέστερα τα της ηλεκτρονικής καταθέσεως δικογράφων εντός των ως άνω προθεσμιών του ΚΠολΔ. Ειδικότερα, τόσο από την αιτιολογική έκθεση του ν. 3994/2011, ο οποίος επέτρεψε το πρώτον την δυνατότητα ηλεκτρονικής καταθέσεως δικογράφων όσο και του τροποποιητικού ν. 4335/2015, σκοπός των διατάξεων αυτών είναι η απλούστερη απονομή της δικαιοσύνης με την παράλληλη διαφύλαξη της συνοχής, ενότητας και συνέχειας του ΚΠολΔ και όχι η κατάργηση ή τροποποίηση. Κ

ατά συνέπεια, η έφεση του εκκαλούντος Ν.Π.Δ.Δ. «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας «Κοινωνικής Ασφάλισης», η οποία κατατέθηκε την Πέμπτη 30.9.2021, ώρα 20:18, σύμφωνα με την οικεία έκθεση κατάθεσης ένδικου μέσου του Πρωτοδικείου Αθηνών (υπ' αριθμ. ./2021) έχει ασκηθεί εκπρόθεσμα και, επομένως, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη κατά τα διαλαμβανόμενα στην οικεία υπό στοιχ. II νομική σκέψη.>>.

Έτσι που έκρινε το Εφετείο δεν προέβη σε παρά το νόμο κήρυξη απαραδέκτου και τούτο διότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη και τα ως άνω ανελέγκτως δεκτά γενόμενα, η απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου επιδόθηκε στο εκκαλούν και ήδη αναιρεσείον στις 20-7-2021, η προθεσμία δε των τριάντα ημερών για την άσκηση εφέσεως από το εκκαλούν, η οποία άρχισε την επομένη της επιδόσεως και λόγω των δικαστικών διακοπών, την πρώτη ημέρα μετά το πέρας αυτών, την 1-9-2021, έληξε στις 9-2021 ημέρα Πέμπτη και ώρα 7 το βράδυ. Το γεγονός ότι η έφεση ασκήθηκε στις 30-9-2021 και ώρα 20:18, ήτοι μετά την 7η βραδυνή της ίδιας ως άνω ημέρας, δεν την καθιστά εμπρόθεσμη επειδή υποβλήθηκε στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου με ηλεκτρονικά μέσα, διότι ο τρόπος αυτός ασκήσεώς της δεν επιμηκύνει τις καθοριζόμενες από τον ΚΠολΔ προθεσμίες ασκήσεώς των ενδίκων μέσων. Επομένως, ο παραπάνω αναιρετικός λόγος από τον αριθμ. 14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, με τον οποίο το αναιρεσείον υποστηρίζει τα αντίθετα, είναι αβάσιμος. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον δεν υπάρχει άλλος αναιρετικός λόγος προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναιρέσεως και να καταδικαστεί το αναιρεσείον, λόγω της ήττας του, στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης που κατέθεσε προτάσεις, κατά το νόμιμο και βάσιμο αίτημα αυτής (άρθρα 106, 176, 183, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζονται στο διατακτικό.

Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο dsanet.gr.