logo-print

Η επιβολή μέτρων αναστολής λόγω Covid-19 δεν συνιστά πραγματικό ελάττωμα κατά την έννοια του άρθρου 576 ΑΚ (ΜΠρΘεσ 551/2022)

Μίσθωση ακινήτου με σκοπό να λειτουργήσει ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος και επέλευση πανδημίας Covid-19

11/04/2022

12/04/2022

Ενοχικό Δίκαιο Ειδικό Μέρος
Η αναίρεση κατά τον ΚΠολΔ - Ερμηνεία Κατ΄άρθρο - 5η έκδοση

Μίσθωση ακινήτου με σκοπό να λειτουργήσει ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Επέλευση της πανδημίας του Covid-19. Η επιβολή μέτρων αναστολής ή περιορισμού λειτουργίας του κλάδου επαγγέλματος (παροχή υπηρεσιών υγειονομικού ενδιαφέροντος) που προτίθετο να ασκήσει στο ένδικο μίσθιο η ενάγουσα, δεν συνιστά πραγματικό ελάττωμα κατά την έννοια του άρθρου 576 ΑΚ. Απόρριψη αγωγής και ως προς το επικουρικό αίτημα να αναπροσαρμοσθεί το μίσθωμα κατά τα άρθρα 288 και 388 ΑΚ στο δίκαιο και εύλογο μέτρο, λόγω αοριστίας.

Απόσπασμα απόφασης

Ένα πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι το αν οι ως άνω ρυθμίσεις δυνάμει των οποίων τέθηκαν περιορισμοί και όροι στη λειτουργία επαγγελματικών κλάδων και επιχειρήσεων σε ολόκληρη τη Χώρα, οι οποίες- παρόλο που ο μισθωτής είχε εν γένει στη διάθεσή του το μίσθιο, καθώς μπορούσε να το επισκέπτεται ή να το χρησιμοποιεί ως αποθηκευτικό χώρο κ.λπ. (βλ. Ε. Ρίζο, ό.π. σ. 115)- ωστόσο καταρχήν είχαν ως αποτέλεσμα -μεταξύ άλλων- και τον περιορισμό της χρήσης αυτού (μισθίου) συνιστούν ή όχι πραγματικό ελάττωμα, υπό την έννοια του άρθρου 576 ΑΚ, ώστε να απαλλάσσεται ο μισθωτής από την υποχρέωση καταβολής του μισθώματος.

Ως προελέχθη ανωτέρω πραγματικό ελάττωμα συνιστούν και οι περιορισμοί δημοσίου δικαίου, όπως απαγόρευση άσκησης στο μίσθιο του επαγγέλματος για το οποίο καταρτίστηκε η μίσθωση. Επίσης, η πανδημία, αλλά και η συνεπεία αυτής γενική απαγόρευση λειτουργίας επιχειρήσεων υπάγονται στην έννοια της ανωτέρας βίας καθώς συνιστούν γεγονότα τυχηρά και απρόβλεπτα που δεν μπορούν να αποτραπούν ακόμη και με την επίδειξη άκρας επιμέλειας και σύνεσης.

Στο πλαίσιο αυτό υποστηρίζεται ότι ως γεγονότα που επήλθαν στο πεδίο των μισθώσεων συνιστούν την πραγμάτωση ενός κινδύνου, ο οποίος θα έπρεπε να επιρριφθεί στον εκμισθωτή (βλ. Βαλτούδης, ΕλλΔνη 2020.368).

Ωστόσο, κατά την άποψη που το Δικαστήριο προκρίνει ως ορθότερη η ως άνω απαγόρευση και οι περιορισμοί που τέθησαν με τα εν λόγω μέτρα, δεν συνιστούν εν προκειμένω πραγματικό ελάττωμα του μισθίου, καθώς δεν αφορούν περιορισμό άσκησης επαγγέλματος σε συγκεκριμένο μίσθιο ή τις ιδιότητές του, αλλά αφορούν το αντικείμενο ολόκληρων κλάδων δραστηριοτήτων σε ολόκληρη την Επικράτεια ανεξαρτήτως του μισθίου στο οποίο ασκούνται (βλ. Ε. Ριζο, ό.π. σ. 94).

​Η απόφαση δημοσιεύθηκε στο τεύχος 1/2022 της ΕπΑκ και είναι διαθέσιμη στη sakkoulas-online.

O ηλεκτρονικός αναγκαστικός πλειστηριασμός κατά τον ΚΠολΔ - Πραγματείες Πολιτικής Δικονομίας Νο 6

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ανώνυμες Εταιρίες
send