«Όχι» στην εξέταση εισαγγελέων ως μαρτύρων στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής από την Εισαγγελία του ΑΠ

Αρνητική είναι η γνωμοδότηση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου ως προς τη νομιμότητα της κλήσης εισαγγελικού λειτουργού στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα δάνεια των κομμάτων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, προκειμένου να καταθέσει με την ιδιότητα του μάρτυρα όσα γνωρίζει σχετικά με υπόθεση που έχει χειρισθεί κατά το παρελθόν.

Όπως επισημαίνει ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κύριος Χαράλαμπος Βουρλιώτης, η Εξεταστική Επιτροπή, η οποία δεν είναι δικαστική αρχή και μάλιστα δικαστήριο, έχει, κατ' αρχάς, δικαίωμα, στο πλαίσιο των προβλεπόμενων αρμοδιοτήτων της, να καλεί και να εξετάζει ως μάρτυρα, εκτός άλλων, και δικαστικό λειτουργό, σε όσες περιπτώσεις κρίνεται αναγκαία η κατάθεσή του, με την έννοια ότι θα εισέφερε αποδεικτικά στη διάγνωση της υπόθεσης και στη διακρίβωση της αλήθειας.

Σε περίπτωση, όμως, που ο τελευταίος έχει ασκήσει ανακριτικά, δικαστικά ή εισαγγελικά, ως άνω, καθήκοντα σε υπόθεση που σχετίζεται με το υπό εξέταση από την Επιτροπή ειδικό ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντος, η εξέτασή του με την ιδιότητα του μάρτυρα δεν είναι επιτρεπτή.

Κι αυτό, διότι αναπόφευκτα η εξέτασή του ως μάρτυρα προσλαμβάνει τα χαρακτηριστικά ελέγχου της ορθότητας ή μη της δικαιοδοτικής κρίσης που αυτός εξέφρασε και δη της νομικής και ουσιαστικής βασιμότητας του περιεχομένου αυτής, ενώ ενδέχεται ο εξεταζόμενος να υποχρεωθεί να προβεί ανεπιτρέπτως σε αιτιολόγηση ή σχολιασμό της κρίσης του ή ακόμα να επεκταθεί και σε άλλα θέματα που σχετίζονται με την υπό εξέταση από την Επιτροπή υπόθεση, των οποίων έλαβε γνώση ως εκ της ασκήσεως των δικαστικών καθηκόντων του.

Στη γνωμοδότηση γίνεται εκτενής αναφορά στις σχετικές διατάξεις νόμων, αλλά και τη σχετική νομολογία του Αρείου Πάγου αναφορικά με την απαγόρευση εξέτασης εισαγγελικών λειτουργών ως μαρτύρων (άρθρο 211 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας).

Όπως επισημαίνεται στη γνωμοδότηση, η αποδεικτική αυτή απαγόρευση (με εξαίρεση ορισμένες ρητά προβλεπόμενες σε ειδικούς νόμους περιπτώσεις), κατά την οποία, με ποινή ακυρότητας [σχετικής] της διαδικασίας, δεν εξετάζονται ως μάρτυρες στο ακροατήριο, όσοι άσκησαν εισαγγελικά ή ανακριτικά καθήκοντα ή έργα γραμματέα της ανάκρισης στην ίδια υπόθεση, έρεισμα έχει την υποψία υποκείμενης προκατάληψης των προσώπων αυτών είτε υπέρ είτε κατά του κατηγορουμένου, η οποία συναρτάται με την προηγούμενη άσκηση των καθηκόντων τους [ΑΠ 550/2014__ΑΠ 1199/2012].

Δείτε ολόκληρη τη γνωμοδότηση 2/2016 της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου εδώ.