logo-print

Πρόστιμο σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος για παραβίαση μέτρων για τον κορωνοϊό - Αναστολή λειτουργίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (ΠρΔΠρΠατρών 21/2020)

Αντιρρήσεις κατά απόφασης επιβολής προστίμου και αναστολής λειτουργίας - Η αναστολή αφορά ημερολογιακές και όχι εργάσιμες ημέρες

20/08/2020

10/09/2020

Η ελαττωματική καταγγελία και οι συνέπειές της

ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Πολιτειολογία

Με απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πατρών έκανε εν μέρει δεκτές τις αντιρρήσεις ιδιοκτήτη καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος κατά αποφάσεων με τις οποίες του επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 3.000 ευρώ και αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης για χρονικό διάστημα 15 εργάσιμων ημερών.

Η υπόθεση αφορά σε καφέ-μπαρ, στο οποίο πραγματοποιήθηκε έλεγχος από όργανα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε ότι δεν τηρούταν η αναλογία ατόμων ανά τ.μ. ωφέλιμης επιφάνειας.

Διαβάστε επίσης: Κορωνοϊός: Απόρριψη αίτησης αναστολής προστίμου σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος για παραβίαση των μέτρων

Κατόπιν τούτου, με απόφαση της Ε.Α.Δ., την οποία παρέλαβε ανεπιφύλακτα ο καταστηματάρχης, επιβλήθηκε σε βάρος του πρόστιμο ύψους 3.000 ευρώ και αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης του για χρονικό διάστημα 15 εργάσιμων ημερών, λόγω παράβασης των διατάξεων του άρθρου τεσσαρακοστού τετάρτου της από 1.5.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.

Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος αμφισβήτησε τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων πράξεων και ζήτησε την ακύρωση τους.

Μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι οι κυρώσεις είναι εξοντωτικές για την επιχείρηση του, η φήμη και η βιωσιμότητα της οποίας θα πληγούν ανεπανόρθωτα, και παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας, αιτείται δε τον περιορισμό αυτών στο προσήκον μέτρο.

Το δικαστήριο έκρινε, ωστόσό, ότι οι ένδικες κυρώσεις, ενόψει και του επιτακτικού λόγου δημοσίου συμφέροντος στην εξυπηρέτηση του οποίου αποσκοπούν (προστασία της δημόσιας υγείας μέσω του περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού COV1D-19), δεν αντίκεινται στην αρχή της αναλογικότητας, καθόσον δεν είναι προδήλως ακατάλληλες για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

Σύμφωνα με το δικαστήριο, οι δυσμενείς συνέπειες τους δεν τελούν σε προφανή δυσαναλογία ούτε υπερακοντίζουν τον επιδιωκόμενο σκοπό, ενώ σε κάθε περίπτωση το επιβληθέν πρόστιμο είναι το κατώτατο που προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις.

Το δικαστήριο επεσήμανε πως οι ισχυρισμοί περί οικονομικής ζημίας και ηθικής βλάβης δεν ασκούν επιρροή στη νομιμότητα των προσβαλλόμενων πράξεων.

Σε ό,τι αφορά το χρονικό διάστημα της αναστολής, το δικαστήριο σημείωσε πως αυτή επιβλήθηκε μη νόμιμα για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών, καθώς από τις ισχύουσες διατάξεις προβλέπεται αναστολή λειτουργίας για χρονικό διάστημα 15 ημερολογιακών ημερών.

Κατ' ακολουθία, οι αντιρρήσεις έγιναν εν μέρει δεκτές και κρίθηκε πως οι προσβαλλόμενες αποφάσεις πρέπει να ακυρωθούν κατά το μέρος που επιβάλλουν αναστολή λειτουργίας του καταστήματος του αντιλέγοντος για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις 15 ημερολογιακές ημέρες.

Απόσπασμα της απόφασης

5. Επειδή, ήδη, με το δικόγραφο των κρινόμενων αντιρρήσεων, ο αντιλέγων αμφισβητεί τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων πράξεων και ζητεί την ακύρωση της. Προβάλλει δε, καταρχάς, ότι η ./12.8.2020 απόφαση είναι μη επαρκώς αιτιολογημένη, καθόσον δεν περιλαμβάνει αναφορά σε τυχόν εκδοθείσα ΚΥΑ, η οποία εν προκειμένω εφαρμόσθηκε, αλλά περιορίζεται σε επίκληση της από 1.5.2020 ΠΝΠ. Ο λόγος, όμως, αυτός είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 1 εδ. 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α' 45), η παράλειψη αναφοράς των εφαρμοζόμενων διατάξεων δεν επάγεται ακυρότητα της διοικητικής πράξης (ΣτΕ 2735/2017, 208/2012, 885/2011), ενώ, σε κάθε περίπτωση, η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε δυνάμει της ΚΥΑ Δ1α/ΓΠ.οικ.48976/2020, η δε ένδικη αποδιδόμενη παράβαση εξατομικεύεται επαρκώς στο σώμα της προσβαλλόμενης πράξης, με αναφορά των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης.

6. Επειδή, περαιτέρω, ο αντιλέγων προβάλλει ότι κατά τη στιγμή του ελέγχου στο κατάστημα του, που λειτουργεί σε υπαίθριο χώρο μπροστά στη θάλασσα επί πεζοδρόμου στην παραλία, βρίσκονταν περίπου 20 καθήμενοι πελάτες, ενώ οι λοιποί που καταμετρήθηκαν ήταν είτε λουόμενοι που είχαν αφήσει τις πετσέτες τους στα καθίσματα της επιχείρησης και βρίσκονταν εντός της θάλασσας, είτε περαστικοί, ενώ και στην προσβαλλόμενη πράξη δεν αναφέρονται οι καταμετρηθέντες ως καθήμενοι. Πλην, κατά τα αναφερόμενα στο σώμα της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης, που κατά το μέρος αυτό αποτελούν πλήρη απόδειξη (άρθρο 171 του ΚΔιοικΔικ), καταμετρήθηκαν από τον έλεγχο 65 άτομα ευρισκόμενα στον υπαίθριο χώρο της επιχείρησης, τη στιγμή που, σύμφωνα με την προαναφερόμενη Σύμβαση και την αναφερόμενη στη σκέψη 4 της παρούσας ΚΥΑ, ο μέγιστος αριθμός αυτών όφειλε να είναι 28. Τα άτομα αυτά, περαιτέρω, χαρακτηρίσθηκαν από τον έλεγχο ως πελάτες της επιχείρησης, ο δε αντιλέγων, ο οποίος ήταν παρών κατά την καταμέτρηση, παρέλαβε ανεπιφύλακτα την προσβαλλόμενη πράξη και δεν διατύπωσε κατά τον κρίσιμο χρόνο του ελέγχου οποιαδήποτε διαφωνία ως προς το ανωτέρω συμπέρασμα των ελεγκτικών οργάνων, ειδικότερα δε, δεν προέβαλε τα διά του παρόντος λόγου προβαλλόμενα, τα οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν αποδεικνύονται. Συνεπώς, και ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί.

7. Επειδή, τέλος, ο αντιλέγων προβάλλει ότι οι ένδικες κυρώσεις είναι εξοντωτικές για την επιχείρηση του, η φήμη και η βιωσιμότητα της οποίας θα πληγούν ανεπανόρθωτα, και παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας, αιτείται δε τον περιορισμό αυτών στο προσήκον μέτρο. Οι ένδικες κυρώσεις, όμως, ενόψει και του επιτακτικού λόγου δημοσίου συμφέροντος στην εξυπηρέτηση του οποίου αποσκοπούν (προστασία της δημόσιας υγείας μέσω του περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού COV1D-19), δεν αντίκεινται στην αρχή της αναλογικότητας, καθόσον δεν είναι προδήλως ακατάλληλες για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, οι δε δυσμενείς συνέπειες τους δεν τελούν σε προφανή δυσαναλογία ούτε υπερακοντίζουν τον επιδιωκόμενο σκοπό (πρβλ. ΣτΕ 990/2004 Ολομ., 3474/2011 Ολομ., 1195/2016 Ολομ., 2151/2017). Σε κάθε περίπτωση, το επιβληθέν πρόστιμο είναι το κατώτατο που προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις. Τα δε προβαλλόμενα περί οικονομικής ζημίας και ηθικής βλάβης του αντιλέγοντος δεν ασκούν επιρροή στη νομιμότητα των προσβαλλόμενων πράξεων. Πλην, καθόσον αφορά την κύρωση της αναστολής λειτουργίας της ένδικης επιχείρησης, αυτή μη νόμιμα επιβλήθηκε για χρονικό διάστημα 15 εργάσιμων ημερών, καθόσον από τις ισχύουσες διατάξεις, όπως προαναφέρονται, προβλέπεται αναστολή λειτουργίας για χρονικό διάστημα 15 ημερολογιακών ημερών.

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο dsanet.gr

Η φορολογική ενημερότητα

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ​

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΤΣΟΣ

Ένδικη προστασία για ακίνητο φερόμενο ως "άγνωστου" ιδιοκτήτη - Β έκδοση, Βιβλιοθήκη Δικαίου Κτηματολογίου Νο 19 -

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΛΙΓΓΕΡΙΔΟΥ