1. Τυχόν έγγραφα που απαριθμούνται στο άρθρο 28 παράγραφος 5 στοιχεία α) και β), τα οποία πρέπει να επιδοθούν ή να κοινοποιηθούν στον οφειλέτη και δεν έχουν συνταχθεί στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους της κατοικίας του οφειλέτη ή, αν υπάρχουν περισσότερες επίσημες γλώσσες στο εν λόγω κράτος μέλος, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του τόπου κατοικίας του οφειλέτη ή σε άλλη γλώσσα την οποία αυτός κατανοεί, συνοδεύονται από μετάφραση ή μεταγραφή σε μία από αυτές τις γλώσσες. Έγγραφα που απαριθμούνται στο άρθρο 28 παράγραφος 5 στοιχείο γ) δεν χρειάζεται να μεταφράζονται. Ωστόσο, το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει ότι πρέπει κατ’ εξαίρεση να μεταφραστούν ή να μεταγραφούν συγκεκριμένα έγγραφα για να μπορέσει ο οφειλέτης να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.
2. Τυχόν έγγραφα που πρέπει να διαβιβαστούν βάσει του παρόντος κανονισμού σε δικαστήριο ή αρμόδια αρχή μπορούν επίσης να είναι συντεταγμένα σε οιαδήποτε άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, αν το συγκεκριμένο κράτος μέλος έχει δηλώσει ότι αποδέχεται αυτή την άλλη γλώσσα.
3. Κάθε μετάφραση βάσει του παρόντος κανονισμού πραγματοποιείται από επίσημο μεταφραστή κράτους μέλους.