1. Δυνάμει νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων το Δημόσιο μπορεί να ορίζει, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο, ποιες υπηρεσίες αποτελούν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, πως θα πρέπει να οργανώνονται και να χρηματοδοτούνται οι υπηρεσίες αυτές, σύμφωνα με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, και σε ποιες ειδικές υποχρεώσεις θα πρέπει να υπόκεινται κατά τα ειδικότερα προβλεπόμενα στην κείμενη νομοθεσία και ιδίως στην παράγραφο Β΄ του άρθρου 1 του Ν. 4152/2013 (Α΄ 107).
Ομοίως, οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν θίγουν την ελευθερία των δημόσιων αρχών να αποφασίζουν αν, πως και σε ποιο βαθμό επιθυμούν να ασκούν δημόσιες λειτουργίες, σύμφωνα με το άρθρο 14 της ΣΛΕΕ και το πρωτόκολλο αριθμ. 26 σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος.
2. Η εφαρμογή του παρόντος νόμου δεν θίγει επίσης τον τρόπο οργάνωσης των εθνικών συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης.
3. Από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου εξαιρούνται οι υπηρεσίες γενικού συμφέροντος μη οικονομικού χαρακτήρα.
