1. Οι μη αντιπροσωπευόμενοι σε τρίτη χώρα Έλληνες πολίτες έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν προστασία από την πρεσβεία ή το προξενείο οποιουδήποτε κράτουςμέλους διαθέτει τις ανωτέρω αρχές στο έδαφος τρίτης χώρας.
2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 2, οι αρμόδιες διπλωματικές ή προξενικές αρχές της Ελλάδας μπορούν να αντιπροσωπεύουν τις διπλωματικές ή τις προξενικές αρχές άλλου κράτουςμέλους της Ε.Ε. σε μόνιμη βάση και να συνάπτουν, όποτε κρίνεται αναγκαίο, πρακτικές ρυθμίσεις με άλλα κράτημέλη για τον επιμερισμό των ευθυνών, όσον αφορά την παροχή προξενικής προστασίας σε μη αντιπροσωπευόμενους πολίτες. Οι αρμόδιες αρχές κοινοποιούν τις ρυθμίσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ).
3. Αν έχει συναφθεί πρακτική ρύθμιση σύμφωνα με την παράγραφο 2 και οι ελληνικές διπλωματικές και προξενικές αρχές από τις οποίες ο μη αντιπροσωπευόμενος πολίτης ζητεί προξενική προστασία δεν έχουν οριστεί ως αρμόδιες αρχές σύμφωνα με την ισχύουσα ειδική ρύθμιση της παραγράφου 2, οι εν λόγω αρχές διασφαλίζουν ότι η αίτηση του μη αντιπροσωπευόμενου πολίτη παραπέμπεται στην αρμόδια διπλωματική ή προξενική αρχή άλλου κράτουςμέλους, εκτός αν με τον τρόπο αυτό θα διακυβευόταν η προξενική προστασία, ιδίως όταν ο επείγων χαρακτήρας ενός ζητήματος απαιτεί άμεση δράση από τις διπλωματικές ή προξενικές αρχές στις οποίες έχει υποβληθεί η αίτηση.
