ΔΕΕ: Οι Internet Service Providers πρέπει να αποκλείουν τις πειρατικές ιστοσελίδες

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης με απόφαση που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 27η Μαρτίου 2014 (υπόθεση C-314/12, UPC Telekabel Wien GmbH εναντίον Constantin Film Verheih GmbH, Wega Filmproduktionsgesellschaft mbH) έκρινε πως οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) στην Ευρώπη μπορούν πλέον να διατάσσονται να παρεμποδίζουν τους χρήστες των να έχουν πρόσβαση σε ιστοσελίδες που παραβιάζουν τους κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας.

Ιστορικό – Οι εταιρείες παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών Constantin Film και η Wega , αφού διαπίστωσαν πως ορισμένος ιστότοπος παρείχε στους επισκέπτες τη δυνατότητα τηλεφόρτωσης ή ζωντανής παρακολούθησης ταινιών παραγωγής τους άνευ αδείας αυτών, υπέβαλαν βάσει του αρ. 81 παρ. 1a UrhG αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της UPC Telekabel, φορέα παροχής πρόσβασης στο διαδίκτυο. Διά της αιτήσεως οι προσφέυγουσες ζήτησαν να απαγορευθεί στον εν λόγω φορέα να επιτρέπει την πρόσβαση χρηστών στον επίμαχο ιστότοπο, δεδομένης της δραστηριότητάς του.

Η από 13 Μαϊου 2011 διάταξη του αυστριακού Δικαστηρίου ικανοποίησε το αίτημα των προσφευγουσών απαγορεύοντας στην UPC Telekabel να “παράσχει στους πελάτες της την πρόσβαση στον επίμαχο ιστότοπο. H δε απαγόρευση αυτή έπρεπε, μεταξύ άλλων, να πραγματοποιηθεί με τον αποκλεισμό του ονόματος χώρου και τη φραγή της ενεργού διευθύνσεως IP («Internet Protocol») του ιστότοπου αυτού, καθώς και κάθε άλλη διεύθυνση IP του εν λόγω ιστότοπου, την οποία μπορεί να εντοπίσει η UPC Telekabel“ (σκ. 12), γεγονός που έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2011. Κατόπιν τούτων η εταιρεία UPC Telekabel άσκησε προσφυγή κατά της διατάξεως και μετά την μερική της επιτυχία ενώπιον του Oberlandesgericht της Βιέννης άσκησε αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Oberster Gerichtshof.

Σύνοψη – Το Δικαστήριο έκρινε πως ο φορέας παροχής προσβάσεως στο διαδίκτυο κατ‘ ανάγκην μεσολαβεί μεταξύ των πελατών του και ενός τρίτου, εφόσον παρέχοντας πρόσβαση στο διαδίκτυο καθιστά δυνατή τη μετάδοση του προστατευομένου έργου εκ μέρους του τρίτου. Ως εκ τούτου η UPC Telekabel εμπίπτει στην έννοια του διαμεσολαβητή και έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να θέσει τέρμα στην προσβολή.

Είναι σύμφωνο δε, και κατά τούτο νόμιμο, να επιβάλλονται με δικαστική διάταξη σε φορέα παροχής διαδικτυακής προσβάσεως απαγορευτικά για τους χρήστες του διαδικτύου μέτρα. Προϋπόθεση αποτελεί το να μη στερούν ασκόπως από αυτούς “τη δυνατότητα σύννομης προσβάσεως σε διαθέσιμες πληροφορίες και, αφετέρου, να έχουν ως αποτέλεσμα να παρακωλύουν ή, τουλάχιστον, να δυσχεραίνουν τη μη εγκεκριμένη πρόσβαση σε προστατευόμενα αντικείμενα ή να αποθαρρύνουν σοβαρώς την πρόσβαση των χρηστών του διαδικτύου, οι οποίοι χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του αποδέκτη της διατάξεως αυτής στα εν λόγω αντικείμενα τα οποία τέθηκαν στη διάθεσή τους κατά παράβαση του θεμελιώδους αυτού δικαιώματος, γεγονός που απόκειται στις εθνικές αρχές και στα εθνικά δικαστήρια να εξακριβώσουν“.

Χρηματικές ποινές μπορούν, όπως αναγνώρισε το Δικαστήριο, να επιβληθούν εναντίον των φορέως παροχής προσβάσεως σε περιπτώσεις παραβιάσεως των διατάξεων, μόνον όμως αν δεν αποδείξει ο φορέας πως έλαβε κάθε εύλογο μέτρο με σκοπό την εφαρμογή της.

Θα βρείτε την πλήρη απόφαση εδώ.