Σημαντική απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ για τα απομιμητικά προϊόντα («μαϊμού»)

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε μία σημαντική απόφαση αναφορικά με το εμπόριο απομιμητικών προϊόντων, κρίνοντας ότι ο υπεύθυνος κλειστής αγοράς είναι δυνατόν να υποχρεωθεί να θέσει τέρμα στις παραβάσεις εμπόρων όσον αφορά σε εμπορικά σήματα και να λάβει μέτρα ώστε να αποτρέψει νέες παραβάσεις.

Παράλληλα, το ΔΕΕ έκρινε ότι οι δικαστικές διαταγές που εκδίδονται προς τον σκοπό αυτόν υπόκεινται στις ίδιες προϋποθέσεις με εκείνες οι οποίες αφορούν τους υπεύθυνους διαδικτυακής αγοράς.

Αυτό συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, πως δεν μπορεί να απαιτηθεί από τον ενδιάμεσο να ασκεί γενική και μόνιμη εποπτεία επί των πελατών του, μπορεί όμως να υποχρεωθεί να λάβει μέτρα τα οποία συμβάλουν στην αποτροπή νέων προσβολών της ίδιας φύσεως από τον ίδιο έμπορο.

Ιστορικό

Η εταιρία Delta Center είναι μισθώτρια μίας κλειστής αγορά στην Πράγα, η οποία υπεκμισθώνει σε εμπόρους διάφορα σημεία πωλήσεως ευρισκόμενα εντός της εν λόγω αγοράς.

Ορισμένοι κατασκευαστές και διανομείς επωνύμων προϊόντων διαπίστωσαν ότι πωλούνταν απομιμήσεις των προϊόντων τους στην κλειστή αγορά της Πράγας και ζήτησαν από τα τσεχικά δικαστήρια να διατάξουν την Delta Center να παύσει την εκμίσθωση σημείων πωλήσεων εντός της κλειστής αγοράς στα πρόσωπα τα οποία είχαν υποπέσει σε τέτοιου είδους παράβαση.

Η οδηγία περί διανοητικής ιδιοκτησίας (Οδηγία 2004/48/ΕΚ) καθιστά δυνατή για τους δικαιούχους σημάτων την προσφυγή στη δικαιοσύνη κατά των ενδιαμέσων των οποίων οι υπηρεσίες χρησιμοποιούνται από τρίτον για την προσβολή των σημάτων τους.

Οι ως άνω δικαιούχοι σημάτων θεωρούν ότι, όπως ακριβώς ισχύει και για τους υπεύθυνους διαδικτυακής αγοράς τους οποίους αφορά η απόφαση L’Oréal (C-324/09), ο υπεύθυνος πραγματικής αγοράς μπορεί, δυνάμει της οδηγίας, να υποχρεωθεί βάσει δικαστικής αποφάσεως να θέσει τέρμα στις παραβάσεις των εμπόρων όσον αφορά εμπορικά σήματα και να λάβει μέτρα ώστε να αποτρέψει νέες παραβάσεις.

Το Ανώτατο δικαστήριο της Τσεχικής Δημοκρατίας ζήτησε από το Δικαστήριο της ΕΕ να διευκρινιστεί εάν είναι πράγματι δυνατόν να διαταχθεί ο υπεύθυνος πραγματικής αγοράς να θέσει τέρμα στις παραβάσεις των εμπόρων όσον αφορά εμπορικά σήματα και να λάβει μέτρα ώστε να αποτρέψει νέες προσβολές.

Απόφαση

Με τη σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι οικονομικός φορέας ο οποίος παρέχει σε τρίτον υπηρεσία μισθώσεως ή υπεκμισθώσεως χώρων σε αγορά, παρέχοντας έτσι στον εν λόγω τρίτο τη δυνατότητα να πωλεί στους χώρους αυτούς απομιμήσεις, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «ενδιάμεσος» υπό την έννοια της οδηγίας.

Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι στερείται σημασίας το εάν η διάθεση σημείων πωλήσεως αφορά διαδικτυακή αγορά ή πραγματική αγορά, διότι το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας δεν περιορίζεται στο ηλεκτρονικό εμπόριο.

Κατά συνέπεια, ο υπεύθυνος πραγματικής αγοράς μπορεί επίσης να υποχρεωθεί να θέσει τέρμα στις παραβάσεις των εμπόρων σχετικά με εμπορικά σήματα και να λάβει μέτρα ώστε να αποτρέψει νέες παραβάσεις.

Ομοίως, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι οι προϋποθέσεις στις οποίες υπόκειται δικαστική διαταγή κατά ενδιαμέσου ο οποίος παρέχει υπηρεσία υπεκμισθώσεως σημείων πωλήσεως σε κλειστή αγορά ταυτίζονται προς εκείνες δικαστικής διαταγής κατά ενδιαμέσου σε διαδικτυακή αγορά.

Επομένως, οι εν λόγω δικαστικές διαταγές πρέπει να είναι όχι μόνο αποτελεσματικές και αποτρεπτικές, αλλά και δίκαιες και αναλογικές. Κατά συνέπεια, πρέπει να μην είναι εξαιρετικά επαχθείς από οικονομικής απόψεως και να μην δημιουργούν εμπόδια στο νόμιμο εμπόριο.

Επίσης, δεν μπορεί να απαιτηθεί από τον ενδιάμεσο να ασκεί γενική και μόνιμη εποπτεία επί των πελατών του.

Αντιθέτως, ο ενδιάμεσος μπορεί να υποχρεωθεί να λάβει μέτρα τα οποία συμβάλουν στην αποτροπή νέων προσβολών της ίδιας φύσεως από τον ίδιο έμπορο.

Επιπροσθέτως, οι δικαστικές διαταγές πρέπει να διασφαλίζουν δίκαιη ισορροπία μεταξύ της προστασίας της διανοητικής ιδιοκτησίας και της ελλείψεως εμποδίων στο νόμιμο εμπόριο.

Ολόκληρη την απόφαση μπορείτε να βρείτε εδώ.