Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών αποχαιρετά την Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου
Η πρώτη γυναίκα που εξελέγη στην Ελλάδα Πρύτανης (δύο φορές Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου), και Αντιπρόεδρος του ΔΣΑ
ΙΩΑΝΝΗ ΣΑΡΜΑΣ
ΞΕΝΟΦΩΝ ΚΟΝΤΙΑΔΗΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με βαθύτατη οδύνη αποχαιρετά σήμερα την Καθηγήτρια Εγκληματολογίας και εμβληματική μορφή του κινήματος για την ισότητα των φύλων Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου.
Η Αλίκη Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου ήταν Δικηγόρος, Ομότιμη καθηγήτρια Εγκληματολογίας και η πρώτη γυναίκα που εξελέγη στην Ελλάδα Πρύτανης (δύο φορές Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου), και Αντιπρόεδρος του ΔΣΑ.
Σε όλη της τη ζωή υπήρξε πάνω απ’ όλα αγωνίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο με την δημόσια δράση της και την δικηγορική της δραστηριότητα, όσο και με το επιστημονικό της έργο, την διδασκαλία της και την κοινωνική της δράση.
Πνευματικά της τέκνα αποτελούν το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΙΜΔΑ), η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Ελληνική Εταιρεία Εγκληματολογίας, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Γυναικών (IAW).
Άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα σε όλες τις θεσμικές τομές που συνδέονται με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών από το Σύνταγμα του 1975 και την ρητή κατοχύρωση της ισότητας των Ελλήνων και των Ελληνίδων, μέχρι την μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου το 1983 και την εισαγωγή των θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας ανδρών και γυναικών στην αναθεώρηση του 2001.
Η λαμπρή ακαδημαϊκή της πορεία δεν υπήρξε ποτέ αποκομμένη από τα δημόσια πράγματα και την ανυπόκριτη έγνοια της την εμπέδωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου.
Δεν δίστασε να διατυπώσει δημόσια θέσεις που δεν ήσαν πάντα δημοφιλείς, όπως επί παραδείγματι για τα δικαιώματα των προσφύγων, ευαισθητοποίησαν όμως σταδιακά μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και συνέβαλαν στην εμπραγμάτωση των δικαιωμάτων των μειονεκτούντων προσώπων.
Το κενό που αφήνει είναι ασφαλώς δυσαναπλήρωτο.
Η συνεπής, μαχητική της πορεία και η δημόσια δράση της, όμως, είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να αποτελούν πηγή έμπνευσης για επόμενες γενιές.
Βαθύτατα συλλυπητήρια στους οικείους της.
